Υποψιάζομαι ότι ο γιος μου έχει σύνδρομο Άσπεργκερ
Υποψιάζομαι ότι ο 19χρονος γιός μου έχει σύνδρομο Άσπεργκερ. Παρόλο που έχουμε επισκεφθεί ψυχολόγους και το Τμήμα Ψυχιατρικής του Ιποκρατείου, μετά από μια απόπειρα αυτοκτονίας, χωρίς κανείς να μας πει κάτι, εγώ είμαι σχεδόν σίγουρη. Θα ήθελα την βοήθεια σας για την επαφή με κάποιον ειδικό που να εξειδικεύεται στο σύνδρομο και σε νεαρούς ενηλίκους. Είναι εξαιρετικά ευφυής και θέλει ειδική μεταχείριση καθώς απογοητεύεται από τους ψυχολόγους γιατί "δεν του λένε κάτι που δεν γνωρίζει ήδη" από ότι λέει. Είμαστε από βόρεια Ελλάδα, οπότε αν γνωρίζετε κάποιον κοντά θα ήταν επιθυμητό. Ευχαριστώ.
Σχόλια
ΔΑΦ και ψυχικές διαταχές
Γειά σας, θα σας στείλουμε μήνυμα μέσω Email με κάποιες παραπομπές.
Μέχρι πρόσφατα, στην ψυχιατρική και ψυχοθεραπεία ενηλίκων, ο αυτισμός δεν αποτελούσε ιδιαίτερο θέμα ενδιαφέροντος. Πλέον γνωρίζουμε ότι η διαταραχή φάσματος αυτισμού (ΔΑΦ) είναι μια δια βίου κατάσταση και ότι η ψυχιατρική συννοσηρότητα, ιδιαίτερα σε ενήλικες με υψηλή λειτουργικότητα, είναι ιδιαίτερα υψηλή. Βασική πρόθεση αυτού του άρθρου είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού και των ειδικών σχετικά με την ψυχική υγεία ενηλίκων με σύνδρομο Asperger (ΣΑ) και Αυτισμό Υψηλής Λειτουργίας (ΑΥΛ).
Δείτε το άρθρο μας με τίτλο: Ψυχικές διαταραχές σε ενήλικες με σύνδρομο Άσπεργκερ / Αυτισμό Υψηλής Λειτουργικότητας.
Προβληματισμοί από την αδιαφορία
Συμμερίζομαι απόλυτα το σχόλιο.
Είναι ελλιπέστατη έως ανύπαρκτη η ενημέρωση του κοινού και των εκπαιδευτικών για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν παιδιά και ενήλικες με υψηλής λειτουργικότητας αυτισμό.
Η αντιμετώπισή τους από τα άτομα που έρχονται σε επαφή, πιστεύω ότι τους οδηγεί σε μεγαλύτερη απομόνωση και δυσπιστία. Αλλά και δεν γνωρίζω αν υπάρχουν και κατάλληλες δημόσιες δομές, με εξειδικευμένους στο αντικείμενο αυτό και ευαισθητοποιημένους επιστήμονες ώστε να μπορέσουν να βοηθηθούν ενήλικοι με το σύνδρομο καθώς και οι γονείς τους.
Στα δε ελάχιστα ιδιωτικά κέντρα, που έχουν καλές συστάσεις, ο φόρτος είναι μεγάλος και δεν δέχονται καινούργια περιστατικά. Πέρα όμως από αυτό, υπάρχουν, πολλές δυστυχώς στις μέρες μας, οικογένειες που δεν έχουν την απαιτούμενη οικονομική κατάσταση για να υποστηρίξουν μία θεραπεία στον εξειδικευμένο ιδιώτη ψυχίατρο.
Στην περίπτωσή μου, το ήδη δύσπιστο και επιφυλακτικό 19χρονο παιδί μου πέρασε στην άρνηση. Δεν κατάφεραν, αν θεωρηθεί ότι προσπάθησαν, να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του ώστε να αποδεχθεί την κατάσταση και να θελήσει να προχωρήσει. Θεωρώ ότι γι΄αυτό πιθανότατα ευθύνεται το ότι δεν γνώριζαν πώς να τον προσεγγίσουν. Η τυπική και ψυχρή αντιμετώπιση δεν φαίνεται να είναι ορθή τακτική. Εύχομαι Χριστίνα εσείς και ο γιος σας να τα καταφέρατε να λάβετε βοήθεια. Πραγματικά καταλαβαίνω πως νιώθετε.
Στην δική μου περίπτωση διάγνωση υπάρχει, αλλά η θεραπευτική αντιμετώπιση δεν μπορεί να γίνει για την ώρα αφού ο γιος μου αρνείται να εμπιστευθεί τους ψυχιάτρους και ψυχολόγους.