νόηση, ετών 18:)

Θα ήθελα και εγώ να πω την δίκη μας ιστορία της μικρής μας Νίκης, που σε 2 μίνες κλείνει τα 4 χρονιά της ζωής της που για μας αυτό το παιδί είναι ένα ξεχωριστό δώρο Θεού, είναι το τρίτο μας κοριτσάκι και καθημερινά μας διδάσκει πολλά πράγματα... Το 2009 Χριστούγεννα, γεννήθηκε το τρίτο μας παιδάκι, ένας άγγελος επί της γης, σαν τα άλλα μας παιδιά.. Ο καιρός περνούσε και τίποτα δεν έδειχνε πάνω στην Νίκη ότι θα είχε κάποια μελλοντικά θεματα εεπικοινωνίας, ήταν πολύ χαρούμενη κοινωνική και μόλις είχε πει και 3 λεξούλες.

Όμως αυτά όλα σιγά - σιγά άλλαξαν. Στην αρχή το πρώτο πράγμα που παρατήρησα και δεν μου άρεσε ήταν ότι δεν γυρνούσε όταν άκουγε το όνομα της. Μου φάνηκε περίεργο γιατί ήταν βαπτισμένη από 3 μηνών έπρεπε να το είχε μάθει. Έπειτα, άρχισε να μην έχει εμβληματική επαφή, γέλιο και επικοινωνία μαζί μας και με τα αδέλφια της. Νομίζαμε όλοι ότι στεναχωρήθηκε διότι εκείνη την εποχή, 9 μηνών ενώ ήθελε να περπατήσει, της φορέσαμε ειδικό νάρθηκα στο ποδαράκι κατόπιν εντολή γιατρού από το "Παίδων" διότι το ποδαράκι της έγερνε προς τα μέσα. Έτσι νομίζαμε ότι αυτό είχε κάποια σχέση στην αλλαγή συμπεριφοράς της... Όμως εγώ δεν άκουγα κανένα γιατρό και κυρίως παιδίατρο που μου έλεγαν ότι το παιδί είναι μια χαρά..

Έτσι κλείσαμε μονοί μας ραντεβού στο "Παίδων" και ζητήσαμε ακουολογική εξέταση νομίζοντας ότι το παιδί δεν ακούει καλά... Όμως οι εξετάσεις βγήκαν καλές τότε καταλάβαμε ότι κάτι συμβαίνει και κλείνω ραντεβού με αναπτυξιολόγο και μας ειπε για ΔΑΔ, πραγμα αγνωστο για εμας μονο εγω στο παρελθον σε μικρη ηλικια κατι ειχα μελετησει απο περιεργια.. Οταν ακουσαμε οτι το παιδι μας εχει ΔΑΔ δεν αγχωθηκαμε ουτε ταρχθηκαμε κ.α (τονιζω τα συναισθηματα γιατι πολλοι γονεις μπορει να βρεθουν στην θεση μας).

Αμεσως ψαχναμε τους τροπους να βοηθησουμε το παιδι.. και πολυ προσευχη στο θεο να μας δωσει δυναμη γιαυτην την δοκιμασια παντα νιωθω τον Θεο διπλα μου και μας δυναμωνει ολη την οικογενεια..

Σε αυτο το σημειο ειναι που θελω πω ενα μεγαλο ευχαριστω στους πρωτους ειδικους, εμπειρους ανθρωπους που σταθηκαν διπλα μας διοτι δυστυχως φυγαμε με μεταθεση απο κοντα τους. Μιλαω για το 'Ξεντρο Παιδιου & Οικογενειας" της κ. Στεργιανης Μαντζιουρα, στην Αταλαντη Νομο Φθιωτιδος. Την λογοθεραπευτρια κ. Κατερινα Τσουμα και τον εργοθεραπευτη κ. Παναγιωτη Παπαδημα που ερχοντουσαν απο Λαμια για τα μαθηματα μας...

Δεν φθανουν 2 σειρες για να γραψει μια μανα ενα μπραβο και ενα ευχαριστω σε αυτους τους ανθρωπους που ειναι πανω απο ολα ανρθωποι που αναλαβαν την νικη μας μολις 18 μηνων, με απιστευτες δυσκολιες, χωρις ορια, χωρις επικοινωνια.

Χωρις να μπορω να την βοηθησω... με ενα κρατος απών και χωρις οικονομικη βοηθεια απο πουθενα που για μενα φταινε ολοι αυτοι που με τα εμβολια και τα φαρμακα εχουν κανει πειραματα τα παιδια μας ολα για το χρημα.. Και οι αρρωστιες που μας ψεκαζουν και ολα τα υπολοιπα..

Σε ολα αυτα μας σταθηκαν αυτοι οι ανθρωποι. Η κ. Στεριανη παντα γλυκια ηρεμη να μας ακουει να μας συμβουλευει να μου δινει υλικο να μελεταω. Η κ. Κατερινα ηρεμη με αγαπη και χαμογελο σαν δευτερη μανουλα της Νικης βρηκε τον τροπο επικοινωνιας με την Νικη και την διδαξε πολλα.. ο κ. Παναγιωτης ηρεμος δυναμικος επνεοντας εμπιστοσυνη στο καθε βημα που του δειχνοντας την πειρα του και την σιγουρια του γιαυτα που ελεγε και εκανε... μια ομαδα ολοι μαζι πολυ δουλεια και πιστη στο Θεο, σας ευχαριστω..

Η Νικη εγινε αγνωριστη. Πριν περιπου 10 μηνες μιλησε, δεν ειχαμε σημαδια οτι θα μιλουσε, όμως ειπε τις πρωτες λεξεις ακουσα το μαμα μπαμπα και πριν 4 μηνες αρχισε να λεει ποιο πολλα και αυτη την στιγμη ολο μαθαινει μαθαινει και ξεπερνα αρκετα προβληματα.λεει τραγουδακια οπως μπορει. Εχει καλη επικοινωνια με ολους..

Στην μεταθεση μας στην Ροδο βρηκαμε ποιο πολλες παροχες για την Νικη οπως τον παιδικο σταθμο "Ζουζουνακια" ενα μεγαλο ευχαριστω για την αγαπη που δειχνουν στην νικη κυριως οτι την δεχθηκανε και την μαθαινουν καθημερινα πολυ ομορφα πραγματα με πολυ αγαπη... διοτι στο παρελθον ειχαμε νιωσει την απορριψη, τα θεματα με τα σχολεια δυστυχως ειναι γνωστα... Κλείνοντας θα ήθελα να πω καλη δυναμη σε ολους για τα παιδακια μας, ειναι δωρα Θεου, να εχουμε πιστη στο θεο πανω απο ολα. η νικη κοινωνα καθε κυριακη αυτο ειναι πολυ βασικο, για ολους μας..

Η αγκαλια του Θεου ειναι η μονη παρηγορια μας και η πηγη της δυναμη  μας.

Σας ευχαριστω που διαβασατε την ιστορια μας.
Πρεσβυτ. Άννα