Δίδυμα με ΔΑΔ: Ένταξη στο σχολείο

Φίλοι γονείς καλησπέρα. Είναι η πρώτη φορά που επικοινωνώ μέσα από το forum. Είμαι πατέρας δίδυμων αγοριών ηλικίας πέντε ετών με διάγνωση Δ.Α.Δ. Έχουν ξεκινήσει εργοθεραπεία και λογοθεραπεία από δυόμιση χρονών και παρουσιάζουν σημαντική βελτίωση .Επίσης πηγαίνουν σε παιδικό σταθμό (προνήπια) και έχουν ενταχτεί σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό στο σύνολο. Θα ήθελα να ρωτήσω ποια είναι η διαδικασία για το σχολείο (πρέπει να πάνε κανονικά τον Σεπτέμβριο του 2013). Επίσης, θα ήθελα να αποφύγω όσο είναι δυνατόν την ένταξη τους σε ειδικό σχολείο, θα προτιμούσα δηλαδή να εξαντλήσω πρώτα τις όποιες πιθανότητες έχουν να παρακολουθήσουν κανονικό σχολείο. Σας ευχαριστώ πολύ και καλό κουράγιο σε όλους.

Σχόλια

Φοίτηση σε γενικό σχολείο

Υποβλήθηκε από D.Mariliza Πέμ, 28/06/2012 - 17:07

Αυτήν την περίοδο δεν μπορείτε να κάνεται αίτηση εγγαρφής στο σχολείο. Οι προθεσμίες έληξαν και στα σχολεία δεν υπάρχει κανείς για να βοηθήσει. Θα σας πρότεινα να απευθυνθείτε στο ΚΕΔΔΥ της περιοχής σας προκειμένου να αξιολογηθούν τα παιδιά (εάν είναι πάνω από 4 ετών) αλλά δυστυχώς πλέον η υπηρεσία από 10 Ιουλίου λειτουργεί με προσωπικό ασφαλείας. Κατά 99% τα ραντεβού τους έχουν δρομολογηθεί. Απομένει λοιπόν η δεύτερη λύση: απευθυνθείτε σε κάποιο αναγνωρισμένο Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο την περίοδο του καλοκαιριού, για να είσαστε έτοιμοι τον Σεπτέμβριο. Ζητήστε τους να αξιολογήσουν τα παιδιά σας προκειμένου να σας δώσουν γραπτή γνωμάτευση που να αναφέρει τι παρουσιάζουν και ότι η εγγραφή σε ένα δημόσιο σχολείο θα βοηθήσει την εξέλιξή τους. Φιλική συμβουλή: ζητήστε τους να σας προτείνουν την φοίτηση σε Τμήμα Ένταξης Νηπιαγωγείου. Καλή συνέχεια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Στην περίπτωση της κόρης μου ακολουθήσαμε την ίδια πορεία (ΔΑΔ)

Υποβλήθηκε από vassiliki_d Τρί, 03/07/2012 - 09:48

Στην περίπτωση της κόρης μου (διάγνωση ΔΑΔ όταν ήταν 2,5 ετών) ακολουθήσαμε την ίδια πορεία (αμέσως παιδικό σταθμό 2χρόνια, πρώιμη παρέμβαση για ένα χρόνο και μετά πρόγραμμα σε Κέντρο - στο οποίο συνεχίζουμε μέχρι σήμερα που είναι 17ετών). Την γράψαμε στο δημόσιο προνήπιο και νηπιαγωγείο όπου στο ολοήμερο τμήμα ήταν ανάμεικτα τα παιδιά. Την αφήσαμε έναν επιπλέον χρόνο στο νηπιαγωγείο (πήγε στην πρώτη δημοτικού 7,5 ετών) όπου το απόγευμα εκτός από λογο&εργοθεραπεία προετοιμαζόταν για την ύλη της πρώτης με σκοπό όταν θα έμπαινε στην τάξη να μην ήταν κάτι καινούργιο στο οποίο δεν θα έδινε προσοχή. Παράλληλα, κι επειδή η στήριξη δεν λειτουργούσε ακόμη στα σχολεία είχαμε μια δασκάλα στο σπίτι 3 φορές την εβδομάδα με σκοπό αφενός να ξεκουράζομαι από τη δουλειά που έκανα με το παιδί και αφετέρου να μην χάσω το ρόλο της μητέρας που είναι πιο σημαντικός. Έτσι έχουμε κινηθεί όλα αυτά τα χρόνια με την πορεία του παιδιού να εξελίσσεται προς το καλύτερο αργά και σταθερά. Φοιτά στο δημόσιο κανονικό σχολείο. Αντιμετωπίσαμε θέματα με νηπιαγωγούς, δασκάλους και καθηγητές αλλά πολύ λίγα. Η αγάπη και το ενδιαφέρον νικά και πείθει. Εννοείται ότι είμαι μέλος των συλλόγων γονέων από την πρώτη βαθμίδα μέχρι σήμερα ώστε να κρατώ επαφή με δασκάλους και καθηγητές (μιας κι εργάζομαι). Γνωρίζω ότι κάθε παιδί είναι και εξελίσσεται διαφορετικά και ο γονιός προσπαθεί να "κρατηθεί" από τις περιπτώσεις που διαβάζει. Όμως αυτό που παραμένει ίδιο για όλους είναι ότι πρέπει να μοιραζόμαστε τη δυσκολία και να εξηγούμε με αγάπη το πρόβλημά του παιδιού μας. Αυτό που κάποιος γνωρίζει κι έχει κατανοήσει δύσκολα το χλευάζει.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Κοινωνικές Σχέσεις (για Βασιλική)

Υποβλήθηκε από Paletacat Τετ, 04/07/2012 - 17:02

Βασιλική έχω κι εγώ ένα γιό με ΔΑΔ 11,5 ετών που φοιτά σε σχολείο Γενικής Εκπαίδευσης με παράλληλη στήριξη. 'Ηθελα να σε ρωτήσω αν η κόρη σου έχει αποκτήσει φιλίες, αν έρχονται οι φίλοι της στα γενέθλιά της ή και απλώς για επίσκεψη και πώς αντιμετωπίζει αυτό το θέμα η κόρη σου τώρα που είναι πλέον έφηβη.΄Οπως καταλαβαίνεις οι ανησυχίες δεν τελειώνουν ποτέ, απλά το αντικειμενο είναι διαφορετικό.... Δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον και προσπαθώ να προετοιμάζομαι όσο καλύτερα μπορώ. Σε ευχαριστώ για τη βοήθεια.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Νηπιαγωγείο και σχολείο

Υποβλήθηκε από Ιγνάτιος Καφαντάρης Τετ, 04/07/2012 - 23:21

Γεια σας! Για τις σωστές αποφάσεις υπέρ του παιδιού, όλα εξαρτώνται από την εικόνα του και το δυναμικό του. Θα σας πω ένα σενάριο για ένα παιδί μέτριων έως και καλών δυνατοτήτων για να είμαι λίγο συντηρητικός. 1. Αναζήτηση δημόσιου νηπιαγωγείου με τμήμα ένταξης, φοίτηση εκεί δύο χρόνια. 2. Μετά τα 7, εγγραφή στο δημοτικό, πιθανότατα με εξασφάλιση συνοδείας μετά από σύμφωνη γνώμη του ΚΕΔΔΥ. Εάν τα παιδιά (ή ένα από αυτά) δεν έχουν σοβαρό μαθησιακό δυναμικό (για τον γραπτό λόγο και τα μαθηματικά), σε 1-2 χρόνια σίγουρα θα τα μεταφέρουν σε ειδικό σχολείο. Γι' αυτό, αν τυχόν είναι σαφείς κάποιες σοβαρές δυσκολίες σχολικής μάθησης από τώρα, πιο φρόνιμο είναι να εγγραφούν απ' ευθείας σε ειδικό νηπιαγωγείο και ειδικό γυμνάσιο.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Πραγματικά η αγωνία είναι μεγάλη (ίσως για όλους τους γονείς)

Υποβλήθηκε από vassiliki_d Πέμ, 05/07/2012 - 12:12

Πραγματικά η αγωνία είναι μεγάλη (ίσως για όλους τους γονείς) ιδιαίτερα όταν βλέπεις ότι το παιδί σου χρειάζεται καθοδήγηση για πράγματα που σε άλλα παιδιά βγαίνουν φυσιολογικά. Γενικά μέχρι τώρα που μιλάμε είναι ένα παιδί που περνά καλά με τον εαυτό του (και είναι πάρα πολύ δεμένη με τον αδελφό της). Από μικρή μιλάει στον εαυτό της σαν να παίζει σε μια ταινία όπου έχει ένα ρόλο. Σχεδόν σε όλο το δημοτικό κι επειδή στα διαλείμματα μιλούσε δυνατά μόνη της περιδιαβαίνοντας το προαύλιο, την κορόιδευαν τα παιδιά και δεν επεδίωκαν την παρέα της. Μπαίνοντας στο γυμνάσιο βρήκε μηχανισμούς να καλύπτει αυτή την ανάγκη της (μιλάει πνιχτά ή τελείως μέσα της τώρα). Η ίδια επιδιώκει να μπαίνει σε παρέες, έχει αρκετά ενδιαφέροντα και μπορεί να υποστηρίξει πολύ καλά μια συζήτηση, αλλά... καταρχήν υπάρχουν πολλές φορές που "κουράζεται" και θέλει να απομονωθεί για 5-10 λεπτά ή που δεν βρίσκει ενδιαφέρον σε αυτά που ακούει (για παράδειγμα παρόλο που είναι 17 δεν ασχολείται με αγόρια όπως οι συνομηλίκές της που όλο γι' αυτό μιλούν). Φυσικά αυτό έχει αντίκτυπο στο να επιδιώξει κάποιος να κάνει μαζί της παρέα. Είχε 3 καλές φίλες τις οποίες συναντούσε τα Σαββατοκύριακα κατά τη διάρκεια του γυμνασίου. Όμως φέτος στην α' λυκείου και μάλλον επειδή την θεωρούν κάπως "παιδί" την παραμέρισαν και μάλιστα ωμά, παρόλο που η μία από αυτές είχε αναλάβει να την "προσέχει" από το γυμνάσιο μετά από κουβέντα που είχα κάνει μαζί της και με τη μαμά της (το είχε προτείνει ο γιατρός που παρακολουθεί την κόρη μου). Σίγουρα η κόρη μου θέλει σπρώξιμο για να συντηρεί τις φιλίες της όπως επίσης και κάποιος που θα κάνει παρέα μαζί της πρέπει να έχει ενημερωθεί για να μην ενοχλείται από αυτή τη ανάγκη για απομόνωση που δείχνει σαν αδιαφορία. Όμως έχει καταφέρει να αναγνωρίζει και να ανταποδίδει συναισθήματα, κατάλαβε φέτος την απόρριψη και γενικά ελπίζω και πιστεύω πολύ στην ωριμότητα που κατακτά χρόνο με τον χρόνο.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Η φοίτηση του Γιώργου στο σχολείο

Υποβλήθηκε από Paletacat Παρ, 06/07/2012 - 12:34

Σε ευχαριστώ Βασιλική για τις πληροφορίες. Ο γιός μου φοιτά σε ένα μικρό επαρχιακό δημοτικό πολύ κοντά στην Αθήνα όμως. Χρειάστηκε να μετακομίσουμε γι αυτό τον λόγο. Στην τάξη του είναι 8 παιδάκια εκ των οποίων τα 4, είναι από άλλες χώρες. Ο μικρός μου δεν έχει πρόβλημα με τα παιδιά, τα κορίτσια ιδιαίτερα τον βοηθούν,μου μεταφέρουν τις "επιτυχίες" του και βέβαια έχει τον δάσκαλο της παράλληλης στήριξης. Εφέτος χρειάστηκε η δική μας παρέμβαση για να μπορέσει ο δάσκαλος να λειτουργήσει όσο γίνεται πιο θετικά για τον Γιώργο. Τα περασμένα χρόνια οι δασκάλες του ήταν εξαιρετικές και έτσι μπήκαν γερές βάσεις για το μαθησιακό. Δούλεψε περισσότερο από τα άλλα παιδιά με επιπλέον δουλειά στο σπίτι, αλλά έτσι κέρδισε την εκτίμηση των συμμαθητών του και έχτισε την αυτοπεποίθησή του. Στο κοινωνικό κομμάτι χρειάστηκε η παρέμβαση των δασκάλων για να συμμετέχει όσο μπορούσε και όσο ήθελε στα παιχνίδια των παιδιών και στις διάφορες εκδηλώσεις. Τώρα τελευταία πηγαίνει μόνος του στην παιδική χαρά (δεν με θέλει εμένα) και συναντάει κάποια παιδιά από την τάξη του και από τα παιδιά της γειτονιάς που κάνουν μαζί tae kwo do. Τρέμω κι εγώ για την ημέρα που θα νοιώσει την απόρριψη αλλά επειδή σαν άνθρωπος είναι πολύ θετικός, επικοινωνιακός, και πεισματάρης νομιζω πως θα το ξεπεράσει και θα βρεί τρόπους να το αντιμετωπίσει. Στο Γυμνάσιο θα πάνε όλα τα παιδάκια της τάξης του, θα ζητήσω να είναι με όποιους μπορούν να τον βοηθούν και πάντα ελπίζω για το καλύτερο. Μέχρι τώρα το ενστικτό μου δεν έχει κάνει λάθος και αν αφήσω στην άκρη τις τύψεις και τις αμφιβολίες που έχουν όλες οι μαμάδες καταλήγω ότι όταν θέλεις κάτι παρα πολύ και προσπαθείς γι αυτό, 'το σύμπαν συνομωτεί για να το κατορθώσεις ' ......

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

νόηση, ετών 18:)