νόηση, ετών 18:)

Καλησπέρα σας, έχω έναν γιο 26 μηνών. Γεννήθηκε στις 39 εβδομάδες, 4 κιλά με μεσοκοιλιακή επικοινωνία την οποία και την ξεπέρασε μόνος του. Μέχρι τους 18 μήνες ήταν άριστος σε όλα. Ξαφνικά αρχίσαμε να χάνουμε λίγο την βλεμματική επαφή. Τότε έβλεπε πολλά παιδικά καθημερινά, η τηλεόραση πλέον έχει κοπεί.

Αποφάσισα να επισκεφτώ Κέντρο Λογοθεραπείας και ξεκινήσαμε μια πρώιμη παρέμβαση μιας που:

• Δεν είχε καλή βλεμματική επαφή.
• Δεν έχει δείξει με το δάχτυλο.
• Δεν έχει μιλήσει ακόμη (λέει τα βασικά μαμά, μπαμπά, παππού, γιαγια, γεια κ μερικές ακόμη και μιμείται 10 ζωάκια)
• Δεν κάνει πύργο από τουβλάκια όμως θέλει να τον κάνω εγώ κ εκείνος να τον χαλάει
• Δεν φτιάχνει παζλ πάρα μόνο του αρέσει να βγάζει τα κομμάτια
• Χτυπάει τα χεράκια του σαν να τα κάνει ντα ντα γρήγορα (σαν στερεοτυπικη κίνηση).

Είναι πολύ γελαστός, δέχεται αγκαλιές και χάδια, εκτελεί μόνες εντολές όχι πάντα κυρίως κάνει αυτά που του αρέσουν, γυρίζει στο όνομα του (μας γράφει όταν απορροφάται από κάτι), του αρέσει πολύ το μπάνιο, συνεργαζεται στο ντύσιμο και τρώει μόνος του (με το χέρι) μόνο ότι του αρέσει.

Όλα αυτά με οδήγησαν σε λογοθεραπειες και σε πρώιμη παρέμβαση (μέθοδος Padovan) και η κυρία μας τον βλέπει πολύ χαρούμενο, εκφραστικό και συνεργασιμο ώστε να μπορεί κ η ίδια να κάνει την δουλειά της. Βλέπει η ίδια εξέλιξη εγώ όμως όχι τόσο.

Ο λόγος που σας γράφω είναι μήπως αυτό που του προσφέρω δεν είναι αρκετό για την περίπτωση του.

Βρισκόμαστε επαρχία και εδώ δεν υπάρχει η δυνατότητα της Eργοθεραπείας αν κριθεί απαραίτητο.

Δεν ξέρω πώς να συνεχίσω και αν του κάνω καλό.