Αγάπη και αφηρημένες έννοιες

Καλησπερα και χρονια πολλα σε ολους. Ο γιος μου ειναι 4,5 ετων με συνδρομο ασπεργκερ. Εδω και 1 μηνα περιπου εχει αρχισει να μου εκφραζει την αγαπη του πολυ εντονα. Καθε μερα, πολλές φορές θα μου πει μαμα σ'αγαπαω,σε λατρευω,και θα με ρωτήσει "μαμα με αγαπας; Θα με αγαπας για παντα? Εγω σε αγαπω πιο πολυ!" Η χαρα μου βεβαια ειναι τεραστια γιατι ακριβώς βλεπω οτι αρχισε να κατανοει την ενοια της αγάπης οπως και η κορουλα σου (Ρηνα). Το μεγαλύτερο μου αγχος ειναι το να κατανοήσει αφηρημένες έννοιες και αυτο θα εχει σαν αποτέλεσμα να κατανοήσει και την έννοια της φιλίας. Θα ηθελα να μαθω αν μπορούν να κατανοησουν εννοιες οπως η ειρωνεία, η πονηριά, και η φιλία μεγαλώνοντας. Οποιος γονιος εχει μεγαλύτερο παιδακι με με συνδρομο Άσπεργκερ θα ηθελα να μου απαντησει. Ευχαριστω πολυ

Σχόλια

Άσπεργκερ

Υποβλήθηκε από Ελένη Παρ, 08/02/2013 - 10:19

Καλημέρα Ήρα! Ο Γιάννης μου είναι τώρα 7 χρονών. Την έννοια της αγάπης, της φιλίας και της δικαιοσύνης τις είχε πάντα ξεκάθαρες στο μυαλό του. Και η έκφραση της αγάπης του είναι, όπως λες κι έσύ, κάπως υπερβολικά. Δηλαδή, θα με σφίξει κάπως δυνατότερα στην αγκαλιά του απ' ότι θα περίμενε κανείς. Ένα χαρακτηριστικό του συνδρόμου, άλλωστε, είναι η αδυναμία να συγκρατήσει ένα παιδί τα συναισθήματά του... Αντίστοιχα, η προσήλωσή του στη δικαιοσύνη των βάζει κάπου και που σε μπελάδες στο σχολείο! Όταν πήγε Α' δημοτικού άρχισε να συνειδητοποιεί την ένοια της πονηριάς, κάτι που του το είχαμε περιγράψει, αλλά τότε το είδε σε όλο του το μεγαλείο, όταν ένα παιδί τον χτύπαγε συστηματικά όταν δεν κοιτούσε η δασκάλα και έμπαινε ο Γιάννης τιμωρία που ανταπέδιδε στα φανερά. Εκείνος δεν κάνει πονηριές. Βέβαια προσπαθεί ενίοτε να κάνει πράγματα κρυφά από μένα (όπως το να φάει κανένα γλυκό, για παράδειγμα) αλλά δεν έχει φτάσει στο σημείο να κάνει πιο περίπλοκα πράγματα, σαν αυτά που έκανε σε βάρος του το παιδί που το χτυπούσε. Εδώ βοηθάει πολύ η θεωρία του νου, την οποία σίγουρα θα "διδαχτεί" το παιδί σου... Φέτος έχω καταλάβει ότι πιάνει, με κάποια καθυστέρηση ίσως, την ειρωνία και το σαρκασμό. Προσπαθώ να περιλαμβάνω αυτές τις έννοιες στην επικοινωνία μας ώστε να "εκπαιδευτεί". Έχω καταλάβει ότι τα παιδιά μας τα βοηθάει πολύ η ύπαρξη συνοδού το σχολείο σε σχέση μ 'αυτό. Ο Γιάννης φέτος έχει συνοδό. Τον βοηθά να καταλάβει, του "μεταφράζει" αν θες, το σκεπτικό και τα συναισθήματα πίσω από τις πράξεις των άλλων παιδιών την ώρα καποιου γεγονότος, το οποίο είναι πολύ καλύτερο α΄πό τη δική μας εξήγηση σε δεύτερο χρόνο, μέσα από ότι καταλάβουμε απ' ότι θα μας πει το παιδί μας. Επιπλέον, οι ομάδες κοινωνικών δεξιοτήτων που έχουν σε διάφορα κέντρα κάνουν πολυ καλή δουλειά βοηθώντας το παιδί να καταλάβει τέτοιες έννοιες. Καλή σας πρόοδο! Ελένη

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

'Ασπεργκερ και αφηρημένες έννοιες

Υποβλήθηκε από Ηρα Μιχαλης Παρ, 08/02/2013 - 12:19

Ελενη καλημερα. Σε ευχαριστω πολυ που μου απάντησες. Θα ηθελα να σε ρωτησω αν γνωριζεισ καποιο Κεντρο που να εχει τετοιου είδους ομάδες κοινωνικών δεξιοτήτων, που να δουλευουν αυτές τις ενοιες, ίσως μεσα απο θεατρικό παιχνιδι, και οχι τυπου εργοθεραπεια. Οσο για την παραλληλη στήριξη συμφωνω απολυτα μαζι σου. Τουλαχιστον για το νηπιο και την πρωτη, σιγουρα. Θα ηθελα να μου πεις πως ειναι ο Γιαννης σου φέτος με την συνοδο, σε σχεση με πέρυσι, που απο ο,τι καταλαβα δεν ειχε. Με εκτιμηση κικη

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Παράλληλλη στήριξη/ομάδες κοινωνικών δεξιοτήτων

Υποβλήθηκε από Ελένη Παρ, 08/02/2013 - 14:29

Γειά σου και πάλι, Κική (και όχι Ήρα!) Ομάδες κοινωνικών δεξιοτήτων κάνουν όλα σχεδόν τα κέντρα. Στο δικό μας αυτές τις ομάδες τις κάνει ψυχολόγος, όχι εργοθεραπευτής, και απ' ότι έχω καταλάβει, προσπαθεί να κάνει (όσο το δυνατόν) προσωμοίωση πραγματικών κοινωνικών καταστάσεων. Ίσως αυτό είναι κοντά σε αυτό που θέλεις. Δεν έχουμε κάνει ποτέ θεατρικό παιχνίδι και δεν ξέρω. Εμείς κάναμε για ένα χρόνο. Μετά από κει θεωρήσαμε ότι ο Γιάννης πήρε ότι είχε να πάρει σ' αυτόν τον τομέα και σταματήσαμε. Σχετικά με την παράλληλη στήριξη, ο Γιάννης είχε μία τύπου παράλληλη στήριξη πέρισυ, (μεγάλη ιστορία) προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες μέσα στην τάξη. Αρκεί να σου πω ότι μέχρι τα Χριστούγεννα δεν έιχε κάτσει σε θρανίο. Είχα ενημερώσει πλήρως το σχολείο και συνεργαστήκαμε πολύ καλά, αλλά πόσο ν' αντέξει και αυτή η ταλαίπωρη δασκάλα (η οποία είναι εξαιρετική παρεπιπτώντος)... Πρέπει να πω ότι αυτή η βοήθεια ήταν πολύ σημαντική για την οργάνωσή του στην τάξη. Βοήθησε βέβαια και το ότι ο Γιάννης συμπάθησε πάρα πολύ τη δασκάλα της ένταξης! Είχαμε όμως τρομερά προβλήματα στο διάλειμμα. Τον χτυπούσε ένα παιδί, τον κυνηγούσαν κάτι άλλα, κάθε τρεις και λίγο ήμουν στο σχολείο. Το παιδί μού έλεγε ότι περνούσε το διάλειμμα προσπαθώντας να κρυφτεί από τους διώκτες του. Η μονη του παρηγοριά ήταν η εκπαιδευτικός της ένταξης, που όμως δεν τον παρακολουθούσε στο διάλειμμα... Φέτος βάλαμε ιδιωτικά συνοδό (διότι παρόλο που εγκρίθηκε η παράλληλη στήριξη, δεν ήρθε ποτέ) κυρίως για το διάλειμμα. Το παιδί ησύχασε κατευθείαν. Απέκτησε ένα πρόσωπο αναφοράς με προβλέψιμη συμπεριφορά κοντά του (παρόλο που για να μη νιώθει διαφορετικός από τα άλλα παιδιά δεν του είχαμε πει ότι αυτή η δασκάλα είναι εκεί γι' αυτόν). Από το άγχος είχε αναπτύξει τικ το οποίο εξαφανίστηκε από τη δεύτερη μέρα παρούσίας της συνοδού στο σχολείο. Σταμάτησαν οι εφιάλτες του. Αυτό και μόνο το αποτέλεσμα είναι αρκετό για να πω ότι αξίζει τον κόπο (και το έξοδο).Αυτό που ελπίζω είναι να του δώσει η παράλληλη στήριξη το υπόβαθρο να σταθεί μόνος του σε επόμενες τάξεις. Βέβαια, είναι κάποιο παιδί που τον στραβοκοιτάει που έχει συνοδό, και τον "τσιγκλάει" επίτηδες. Και η μαμά του τις προάλλες με ρώτησε τι είναι αυτή η κυρία που τον παρακολουθεί. Μια άλλη μαμά το πέταξε μπροστά σε κόσμο σε άσχετη κουβέντα για να δει τι θα πω. Θα γίνουν και τέτοια. Δεν πειράζει. Τα παιδιά που μας ενδιαφέρουν (και οι οικογένειές τους) δεν έχουν ενοχληθεί. Φιλικά, Ελένη

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Για την Ελένη, κι εμένα το άγχος του διαλείμματος με έχει φάει

Υποβλήθηκε από Ηρα Μιχαλης Παρ, 08/02/2013 - 23:21

Ελενη, πραγματικα το αγχος του διαλλειματος με εχει φαει, και σκεψου ο δικος μου δεν εχει παει ακομα Δημοτικο. Εχω κανει και εγω αιτηση στο κεδυ,αλλα τα βλεπω πολυ χλωμα τα πραγματα. Θελω οποσδηποτε παραλληλη στηρηξη και εχω αρχιση να ψαχνωμε ιδη.Αγχωνομαι γιατι θελω να βρω κατι που να αντεχω οικονομικα, αλλα αυτα που ζητουσε τουλαχιστον μια συνοδος που μιλησα, ηταν εκτός πραγματικοτητας. Το αποτελεσμα, απογοητευση και το άγχος να μεγαλωνει. Σε ευχαριστω που μου απαντησεσ. Κικη

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Παράλληλη στήριξη

Υποβλήθηκε από Ελένη Σάβ, 09/02/2013 - 23:21

Κική καλησπέρα, Με τη διάγνωση άσπεργκερ, η έγκριση για τη δήμόσια παράλληλη στήριξη απ' το ΚΕΔΔΥ είναι δεδομένη. Εμένα μου την έβγαλαν σε μία ώρα. Πήγα με τη διάγνωση από δημόσιο νοσοκομειο και σε μία ώρα είχα την έγκριση στα χέρια μου. Και να σκεφτείς ότι λίγους μήνες νωρίτερα μου την είχαν αρνηθεί, γιατί δεν είχα διάγνωση άσπεργκερ αλλά ΔΕΠΥ, και είχαν διαπιστώσει μόνοι τους ότι το παιδί δεν είχε ανάγκη από βοήθεια στο σχολείο. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι το πρόβλημα του παιδιού ήταν στο χώρο του σχολείου και όχι στις εργαστηριακές συνθήκες υπό τις οποίες το εξέτασαν! Τέλοσπάντων... Το θέμα είναι ότι τα κονδύλια δε φτάνουν για να εξυπηρετηθούν όλες οι περιπτώσεις, και τα παιδιά με άσπεργκερ, όταν διαθέτουν καλό νοητικό δυναμικό τους, δεν αποτελούν προτεραιότητα. Με την έγκριση αυτή όμως, μπορείς να βάλεις στο σχολείο ιδιωτική συνοδό. Σκέψου ότι αυτό μπορεί να είναι προσωρινό, έως ότου φτάσει η σειρά του παιδιού σου να εξυπηρετηθεί. Απ' όσο γνωρίζω, οι συνοδοί ζητούν γύρω στα 25 ευρώ την ημέρα για την παράλληλη στήριξη, από τις 8 μέχρι τις 12:30 που σχολάνε οι μικρές τάξεις. Βγαίνει γύρω στα 3.000 ευρώ για μια σχολική χρονιά, ίσως λίγο παρακάτω, αν υπολογίσεις διακοπές και αργίες. Αν η συνοδός σου μπρρεί να σου κόβει αποδείξεις (πχ για λογοθεραπεία) που να δέχεται το ταμείο σου, τα έξοδά σου μπορεί να μειωθούν. Δες το λίγο κι αυτό... Σχετικά με το διάλειμμα, δεν ξέρω τι να σου πω. Η συνοδός του δικού μου λέει ότι η κατάσταση δεν είναι τόσο τραγική όσο φοβόμουν. Ίσως όμως και η παρουσία της και μόνο να αποθαρρύνει αυτούς που θα τον πείραζαν και να μην έχει χρειαστεί να επέμβει γι' αυτό το λόγο. Βοηθάει βέβαια και το γεγονός ότι ο Γιάννης έχει έναν καλό φίλο από το νήπιο, και υπάρχει τουλάχιστον ένα παιδί που τον αποδέχεται και τον συμπαθεί οπότε δε χρειάζεται να γυρνά γύρω γύρω ψάχνοντας για παρέα και να βιώνει την απόρριψη ή να μπλέκει σε καβγάδες. Μην αγχώνεσαι υπερβολικά. Προσπάθησε να φτιάξεις έναν κύκλο γύρω από το παιδί σου. Κάλεσε παιδιά από το σχολείο στο σπίτι να γνωριστούν. Είναι το σημαντικότερο. Το κάτάλαβες νωρίς και αυτό θα σώσει την κατάσταση... Φιλικά, Ελένη

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Απάντηση για παράλληλη στήριξη

Υποβλήθηκε από Ηρα Μιχαλης Δευ, 11/02/2013 - 19:25

Ελενη μου, Σε ευχαριστω πολυ που μου απαντησες. Στις 25 του μηνα περναμε απο κοιν. λειτουργο στο ΚΕΔΔΥ. Ελπιζω να ειναι θετικη στο να μου δωσουν τη στηριξη, και τελικα να τη στειλουν. Φιλικα κικη

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

ΚΕΔΔΥ

Υποβλήθηκε από Ελένη Τρί, 12/02/2013 - 09:39

Όπως έχει πει ο Attwood, αν θέλετε να "περάσει" ο αυτισμός του παιδιού σας, μην το φέρνετε σε επαφή με άλλους ανθρώπους. Κάπως έτσι την πατήσαμε την πρώτη φορά που πήγαμε για διάγνωση στο ΚΕΔΔΥ. Εξέτασαν το Γιάννη μία ψυχολόγος και μία ειδική παιδαγωγός και τον βρήκαν αστέρι. Μου είπαν ότι το παιδί δε χρειάζεται τίποτα, και κακώς τον έφερα για αξιολόγηση. Μόνο τρελλή δε με είπαν. Τότε δεν είχαμε ακόμη επίσημη διάγνωση για αυτισμό. Τους εξήγησα ότι ο Γιάννης έχει εκπαιδευτεί να αντιδρά καλά στη σχέση΄ένας προς έναν, και ότι τα τεστ που του έκαναν είναι λογικό να τα πέρασε, διότι αυτές τις ίδιες ασκήσεις κάνει στην εργοθεραπεία τόσον καιρό. Ότι αν θέλουν να πάρουν μία εικόνα για το πως πραγματικά είναι το παιδί, θα πρέπει να μιλήσουν με το σχολείο. Σ' αυτό επέμενα πολύ. Σε λίγες μέρες μου είπαν να περάσω να πάρω τη γνωμάτευση. Τους ρώτησα αν είχαν μιλήσει με το σχολείο, μου είπαν όχι, και τους ξανατόνισα το πόσο σημαντικό΄είναι αυτό για να έχουν εικόνα του παιδιού. Με αγνόησαν. Πήρα μια διάγνωση που δεν περιέγραφε καθόλου το πρόβλημα του παιδιού. Φυσικά δε συνέστηνε παράλληλη στήριξη. Πήγαμε στο δημοτικό ξυπόλητοι στ' αγγάθια. Στο δημοτικό η κατάσταση τραγική. Οι δάσκαλοι να κοιτάνε το παιδί, να κοιτάνε και τη διάγνωση του ΚΕΔΔΥ και να μην ξέρουν τι να κάνουν. Τελικά πήρα διάγνωση για αυτισμό από τον κο Καμπάκο στην ΕΘΜΑ και με αυτή πήρα τεηλέφωνο το ΚΕΔΔΥ. Μου είπαν ότι είχε πλέον περάσει η προθεσμία υποβολής αιτήσεων για παράλληλη στήριξη. Ευτυχώς έχω μάθει να ψάχνω τους νόμους μόνη μου. Τους έστειλα την εγκύκλιο που λέει ότι μπορώ να ζητήσω ιδιωτική παράλληλη στήριξη και ότι για τον αυτισμό δεν υπάρχει τέτοια προθεσμία. Πήγα εκεί και μου έβγαλαν την απόφαση σε μία ώρα. Για ιδιωτική παράλληλη στήριξη βέβαια. Γιατί στα γράφω τώρα όλα αυτά; Αν το παιδί σου δεν έχει διάγνωση για αυτισμό από κάπου αλλού, τα πράγματα μπορεί να περιπλεχθούν στο ΚΕΔΔΥ, το οποίο δεν διαθέτει ψυχιάτρους για να κάνουν τέτοιες διαγνώσεις. Αν πάλι έχει διάγνωση για αυτισμό, ρώτα μήπως δε χρειάζεται να κουβαλάς και το παιδί στο ΚΕΔΔΥ. Μήπως αρκεί η διάγνωσή του για να σας βγάλουν την απόφαση. Φιλιά, Ελένη

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

νόηση, ετών 18:)