νόηση, ετών 18:)

ποιος έκρινε ότι το παιδί σας ΤΟ ΠΑΙΔΕΥΕΙ κάτι που χωράει στη λέξη "ήπιο"; Ποιος είναι αυτός που μπορεί να αποφασίζει για το μέλλον ενός παιδιού με πέντε λέξεις κι ένα τέταρτο της ώρας; Σας είπε κανείς ποτέ τη λέξη "παιδεύει" αντί το "αντιμετωπίζει"; Εχω δυσλεκτικό παιδί με διάσπαση προσοχής, κανείς μα κανείς ποτέ δε μου εξήγησε πως σκέφτεται το παιδί, πως νιώθει, γιατί φέρεται όπως φέρεται. Για τους γύρω μου είναι απλά κακομαθημένο, για τους δασκάλους και ειδικούς και υπουργεία και κράτος απλά μπελάς. Για μένα όμως είναι η ζουζούνα μου. Ετσι την έλεγα πριν μάθουμε για όλα τα ειδικά, έτσι συνεχίζω και τη λέω και τώρα. Ξέρω πως σκέφτεται, γιατί απλά προσπαθώ να μάθω πως σκέφτεται. Ξέρω τι νιώθει, γιατί απλά θέλω να μάθω πως νιώθει. Ξέρω ότι μπορεί, ίσως γιατί θέλω να μπορεί, αλλά μάλλον γιατί η ίδια θέλει να μπορεί και αυτό καταλαβαίνει το "τρίτο μου μάτι που όλα τα βλέπει και τα καταλαβαίνει". Είναι άπειρες οι φορές που κρατώ τα δάκρυά μου όταν την κοιτάω. Γιατί όποτε την κοιτώ τη φαντάζομαι στο σχολείο, στο παιχνίδι, στο μέλλον της. Είναι άπειρες οι φορές που λέω ότι δεν αντέχω, δεν γίνεται, δεν μπορώ. Απειρες και οι φορές που νιώθω ένα τίποτα, ότι δεν μπορώ να βοηθήσω το παιδί.... όμως ξέρω πολύ καλά ότι ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΓΙ ΑΥΤΟ. Γιατί δεν φταίω! Κάνω ότι περνά από το χέρι μου! Αλλά πέφτω σε πέτρες, σε τούβλα, σε τοίχους που υψώνονται μπροστά μου, τόσο στο θέμα της εκπαίδευσης, όσο και στην αποδοχή από την κοινωνία. Μην μασάς! Και μην αφήνεις το άγχος σου και τους ανίδεους να σε απελπίζουν! Το παιδί σου έχει να δώσει πολλά, κι ας λεν ότι θέλουν οι ειδικοί. Οπλίσου με δύναμη από τώρα, με θάρρος, με τσαμπουκά, ακόμα και θράσος! Γιατί δυστυχώς με τα δικά μας τα παιδιά δεν ασχολείται κανείς. Εχουν πιο σοβαρές περιπτώσεις. Κάποια στιγμή θα το ακούσεις κι αυτό. Μια συμβουλή. Από τα προνήπια, να αρχίσεις να τρέχεις για να έχει Ειδικό Δάσκαλο το παιδί σου όταν πάει Δημοτικό. Γιατί εμείς θα έχουμε όταν πάει πέμπτη δημοτικού (τώρα είναι δευτέρα) και αν... ακριβώς γιατί είναι ήπια κατάσταση και υπάρχουν μεγαλύτερες ανάγκες!

Οταν μάθαμε πλέον για τη διάσπαση, θυμήθηκα αυτό το περιστατικό. Θυμάμαι που έτρωγε γάλα και κοιτούσε επίμονα το περιεχόμενο του μπιμπερό. Οταν μεγάλωσε λίγο, δεν ήθελε μπουκάλια με σχέδια, ήθελε να βλέπει μόνο άσπρο. Οταν το μπουκάλι είχε σχέδια, σταματούσε συνέχεια να τρώει για να τα περιεργαστεί! Κι έτσι ξεχνούσε να φάει! Αυτό μάλλον την ενοχλούσε και από ένστικτο ήθελε λευκά μπουκάλια. Οταν μπουσούλησε, μπουσούλησε λίγο... ανορθόδοξα. Πότε το ένα πόδι λιγισμένο και το άλλο τεντωμένο, πότε με τον πωπό. Σύντομα περπάτησε. Λίγο σαν βάδην, σαν να βιαζόταν να πάει κάπου, κι όταν έφτανε, δεν καθόταν παραπάνω από 2 δευτερόλεπτα. Στον παιδικό ήταν πάντα το αγαπημένο παιδί, όλο σκέρτσο και νάζι. Ηξερε από μικρή τα κουμπιά ολωνών. Φέρεται στον καθένα όπως ακριβώς θέλει ο άλλος. Αργησε λίγο να μιλήσει και η ομιλία της ήταν μασημένη. Κάναμε και τεστ ακοής. Πιστεύω ότι πάντα ήξερα μέσα μου ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά το συνειδητοποίησα στα προνήπια. Δε θυμόταν ονόματα φίλων της, ούτε της δασκάλας της, όταν ήθελε να αναφερθεί σε ένα παιδί, το περιέγραφε. (Ποιος σε τσίμπησε; - Αυτός που καθόταν εκεί και φορούσε κόκκινο μπλουζάκι και άσπρο παντελόνι. Τα μαλλιά του είναι κοντά, ξανθά και τα μάτια του μαύρα. Στο ένα μάγουλο έχει μια γρατσουνιά.) δε θυμόταν τι έφτιαξαν, τι έφαγαν, δεν καθόταν σε ένα μέρος με τίποτα, σηκωνόταν ανά πέντε λεπτά από την παρεούλα, δεν ήθελε να πηγαίνει στις γιορτές, δεν έπαιρνε μέρος σε ομαδικές εργασίες. Οι νηπιαγωγοί μου έλεγαν ότι είναι νωρίς για να ψάξω κάτι. Στο δημοτικό μετά η δασκάλα έλεγε ότι είναι τεμπέλα, καλομαθημένη, δεν ασχολούμαστε μαζί της. Δεν μου έδινε έκθεση για να πάω στο ΚΔΑΥ, ούτε κανείς μου είπε ότι δεν χρειάζεται αυτή η έκθεση. Κι επίσης, κάτι που νομίζω ότι έχει σχέση, είναι οι άπειρες φοβίες της. Φοβάται τα μπαλόνια, το σκοτάδι, το έντονο φως, το γιατρό, το μηρμήγκι, τα ζουζούνια όλα, το λεκέ στο πάτωμα, οτιδήποτε δεν μπορεί να το κατανοήσει.

Δεν ειναι σωστο!! Ουτε απο σταρ ουτε απο κανεις!! Star, aπo το ενα χρονο και κατι που "σχολιαζεις" με τον αυτισμο, δεν εισαι σε θεσει να κανετε διαγνωση, μπορειτε να μιλησετε για δικη σας εμπειρια με ασπεργερσ αν θελετε, αλλα επεισης δεν πρεπει να μιλησετε για την αυτιστκι κοινονια, δεν εχουν ολοι την ιδια γνωνη με σας. Emma

Αυτο που ειπες ειναι Η ζουζουνα σασ εχει αυτισμο" και οχι "ισος" που ειναι η αμφιβολια? Επισης δεν ηξερα οτι χρειαζομai "a degree in psycology" για να γραψω εδω. Αν ειναι ετσι, τοτε μην γραψεις για η γενετικη βαση του αυτισμο αν δεν χερετε τι λετε. Οτι σπουδασες ψυχολογια, επρεπε να ηχερες οτι αυτο που εγραψες ειναι στερουμενος επαγγελματικησ συνειδησεως (unprofessional). And stop trying to play censor, every time somebody disagrees with you you start waving the psycology degree around.

Ωραία! Κάποιοι ζήτησαν διάγνωση και το έκανες. Σε κάποιους επενέβεις χωρίς να στο ζητήσουν για να σώσεις τα παιδιά τους (απ'αυτούς). ΣΕ ΜΕΝΑ ΓΙΑΤΙ το 'κανες? (Το παιδί μου είναι πλέον πολύ μεγάλο για να το σώσεις από μένα.) Και ξέσπασες με όλ'αυτά τα αποκρουστικά. Κι αν υποτεθεί οτι έχεις "όσφρηση" αυτιστική, γιατί δε λειτούργησε πιο μπροστά? Γιατί όταν σε αποχαιρέτησα μετά τη συνάντηση, κι αγκαλιαστήκαμε και φιλιθήκαμε, γιατί δεν έπιασε η αυτιστική σου μύτη τη μυροωδιά από το σάπιο αίμα, και τη μυρωδιά του φόβου, που μπορούσες να το κάνεις ΕΞ ΕΠΑΦΗΣ? Και μετά, όταν ανταλλάξαμε e-mail, και είσουν ενθουσιασμένη, κι έλεγες "καλως ήρθες στην ομάδα μας" (μα λάθος κατάλαβε η αυτιστική σου διαίσθηση -I 'me nobody's fool), γιατί, ούτε και τότε την έπιασες τη σάπια μυρωδιά? Και ξαφνικά όταν βγήκα και είπα: "Αρκετά. Δεν το επιτρέπω να μιλάς έτσι για έναν πατέρα" τότε ξαφνικά "σου μύρισε" το πίον και πήρες και τα νηστέρια, να πατάς και να ζουλάς, να με "καθαρίσεις" από τα σάπια? Επειδή είπα οτι πρέπει να σέβεσαι τους γονείς, έγινα πείπτωση που χρείζει ...ψυχιατρικής και χειρουργικής επέμβασης? Ναι. Τον αυτισμό τον έχεις σπουδάσει. Γι'αυτό και μπορείς να τον παριστάνεις. Γι'αυτό και μπορείς να πείθεις και να εντυπωσιάζεις γονείς που δεν ξέρουν και δεν είναι εύκολο να μάθουν, γιατί οι ευθύνες δεν τους αφήνουν χρόνο, ούτε για να ξεκουραστούν λιγάκι. Εγώ όμως είμαι σ'αυτά τα πράγματα (στο χώρο της ψυχολογίας) απ'το '89. Και διαβάζω όλα αυτά τα χρόνια -συνεχώς- σα να είμαι σε παραμονή εξετάσεων, και παρακολουθώ σεμινάρια, όπου βρω, και συζητώ με ειδικούς, μπαίνω σε ομάδες γονιών, στον εθελοντισμό, όπου γάμος και χαρά που λένε, πρώτη και καλύτερη. Το κάνω έτσι με μανία, όλα αυτά τα χρόνια, και δεν έχω πτυχίο γιατί δεν χρειαζότανε πτυχίο για να σώσω τη ζωή του παιδιού μου, που αυτό ήταν το κίνητρο που μ'έβαλε στο δρόμο. Και μάζεψα εμπειρία και από τον κόσμο της Τέχνης, που τον έζησα κι εδώ και στο Παρίσι, όχι επιφανιακά, αλλά μέσα βαθιά,εκεί που "βράζει", κι από την εμπειρία μου αυτή ανάπτυξα την παρατηρητικότητα και την αισθαντικότητα Εγώ λοιπόν τον αυτισμό δεν τον είδα. Ούτε τον άκουσα. Εχω ακούσει τον Einstein να μιλά, (στο YouTube), έχω ακούσει τον Bill Gates, την Temple. Υπάρχει κάτι στη φωνή, ακόμα και σ'αυτούς που δεν είναι η στερεοτυπική χαρακτηριστική φωνή. Ενας κοινός παρονομαστής,που δεν μπορώ να περιγράψω, κάτι στον τόνο (όχι στον τονισμό, στον τόνο), μια ανεπαίσθητη αυξομοίωση στη ταχύτητα,κάτι που θέλει μάλλον μουσικό αυτί για να το πιάσει. Εν πάση περιπτώση το προσπέρασα. Γιατί ήθελα να είμαι καλοποαίρετη, όπως ήταν και όλοι οι υπόλοιποι. Αυτά που λες υπάρχουν γραμμένα στα βιβλία. Οσο για το Certificat που σου έδωσαν οι Ολλανδοί, -εντάξη, τους ξέρω τους Ολλανδούς- τους αγαπώ, τους εκτιμώ, λέω πως είναι οι μεσογειακοί του Βορρά, αλλά σε μερικά πράγματα γίνοντε και πολλοί "βολικοί" Μη ξεφύγουμε απ' το θέμα μας. Ακόμα κι αν η όλη ιστορία είναι βάσιμη, δεν είναι δυνατόν να αντιπροσωπεύεις εσύ το παγκόσμιο αυτιστικό μοντέλο. Το τελευταίο που θέλω να πω είναι οτι στις συναντήσεις της Θεσσαλονίκης αυτό που χάρηκα και μ'έκανε να πω "Ζήσαμε μια εμπειρία" ήταν όλος αυτός ο κόσμος, ο απρόσμενα πολύς, (και γονείς και ειδικοί και σπουδαστές) που ήρθαν, χωρίς προκαταλήψεις, με ανοιχτό μυαλό, με καθερή ματιά, με ενθουσιασμό, που φέραν τα παιδιά τους και (ναι, αυτό το είδα και το χάρηκα) γονείς που καμαρώναν τα παιδιά τους. Είδες εσύ γονείς να ντρέπονται? Τί το λες και το ξαναλές? Εκμεταλεύτηκες το οτι είμασταν καλοπροαίρετοι. Και θα συνεχίσουμε να είμαστε καλοπροαίρετοι. Αλλά η εμπειρία μαζί σου κάτι μας δίδαξε. Και τα σκουπίδια με την ανακύκλωση (το κλωθωγύρισμα στο μυαλό μας) μπορούν να παράγουν ενέργεια. Μας δημιούργησες απορίες κι αυτό στο φινάλε είναι θετικό.

Για να λύσω την πιθανή απορεία των μελών του noesi σχετικά μ'εκείνο το λοχία, στα e-mail που ανταλλάσαμε και μου 'λεγε "καλώς ήρθες στη ομάδα μας", μου έγραψε ότι αυτό τo enlogo παραπέμπει ετοιμολογικά στο logias=λοχίας. Εγώ την πληροφόρησα οτι το enlogo βγαίνει από το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο που λέει "εν αρχή ην ο Λόγος", κάτι που αγαπώ πολύ. Αυτά, για να λύσουμε το μυστήριο, και να δώσουμε και μια φαιδρή νότα.

θα στείλω στη διεύθυνση του noesi τον κωδικό μου να ανοίξει όλο το ταχυδρομείο μου. Δεν έχω τα μυστικά του κράτους. Αυτοί ας αποφασίσουν τί είναι δημοσιεύσημο, με την έννοια, τί μπορεί να γεμίζει και να απασχολεί τον ιστότοπο, που ανήκει σε όλους.

Ευτυχώς υπήρχε κόσμος και ξέρει τι έγινε. Και δεν αναφέρωμαι μόνο στους γονείς που έχω την δυνατότητα να επεκτεινω την γνώμη μου, αλλά και στα άτομα που ήρθαν μαζί σου. Κυριάκο ; lenak ; Όσο για τις ερωτήσεις, ναι έγινα πολλές γιατί σαν οικοδεσπότης ήθελα να γίνουν όπως θα ένιωθές άνετα εσύ. Και όταν έρχεται κόσμος στο σπίτι μου, τρώει την μερίδα του λέοντος και εγώ τον κατημά ( περισεύματα ) Έτσι είμαστε οι περισσότεροι στην Θεσσαλονίκη. Έτσι μου έμαθαν οι γονείς μου. Ειδικά για τη σχέση μου με τα παιδιά, αρκετοί ξέρουν.... Και επειδή δεν αντέχω, ποιός ζήτησε να βάλουμε το τραπέζι μπροστά στην είσοδο για να μην μπαίνουν τα παιδιά στο χώρο που θα μιλούσες ; Ενώ ποιός κουβάλησε ΤV και DVD player και DVD ; Και ένα τελευταίο, στο κάτω όροφο υπάρχει computer lab για να απασχοληθούν τα παιδιά. Και όχι γιατί τα ήθελα μακριά σου και κλειδωμένα. Αλλά ευχάριστα απασχολημένα και ασφαλή. houz Y.Γ. Ευχαριστώ ma-a-ma για το σχόλιο σου

MAΡΙΑ.συγνομη κυριε agkou αλλα δεν μπορο να μην απαντησω.και τωρα με'σενα.αταν ειπα να εισαι πιο προσεκτηκη το ενωουσα.ελεγα για την γιαληνη πορτα που μπεναμαι μεσα στο χωρο με τουσ καφεδεσ,εκει που σε χερετησα απο την αρχη.και μετα για την πορτα που μου εκλησε στα μουτρα ο καρακιρι ειταν η πορτα που χωρηζε τουσ καφεδεσ με το χωρο που δυθεν μασ ενημερονεσ.οσω για τα βιντεο,θα δηξη μονο εσενα γιατι και η δυο καμερεσ εσενα καταγραφανε οχι εμενα.δεν εχω αναγκη να καλυψω κανενα,ειδικα τον κυριο hous,ξερη μονοσ του να σε βαζη στη θεση σου,απλοσ για κατη που γνορηζω δεν μπορο να σιοπησω.και σε πληροφορω ο ιδοισ ο κυριοσ hous μασ ειπε να φερουμαι και τα παιδια.οσω για τα 'κακα'ειμαι πολη καθαροσ ανθροποσ,και θα σασ παρακαλουσα να εκφραζεστε πιο σεμνα.εισαστε και μορφομενοσ ανθροποσ.