Διάγνωση: αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας

Εικόνα Ρήνα

Χριστος Ανεστη σε ολα τα σπίτια. Ζητω βοηθεια απεγνωσμενα η τετραχρονη εγγονουλα μου διαγνωστηκε με αυτισμο υψηλής λειτουργικότητας πριν από 15 μερες. Ο λογος που καταφυγαμε σε αναπτυξιολογο ηταν η ανεπαρκης ομιλια [ηχολαλια, ομιλια σαν ρομποτ, αποφυγη των παιδιων στον παιδικο σταθμο και πολλες εμμονες στη συμπεριφορα και στο φαγητο]. Απο οσα διαβασα στο διαδικτυο ειδα οτι ξεκινουν με μια κατ' αρχην διαγνωση και μετα κατα τα 7-8 χρονια οριστικοποιουν αναλογα με το πως θα παει το παιδι. Στο σπίτι, πληρης δυστυχια, κλαματα και απογοητευση αλλα ετοιμαζονται για εργοθεραπεια και λογοθεραπεια. Με απασχολει πολυ αυτο που διαβασα οτι τα κοριτσια δεν ανταποκρινονται οσο τα αγορια. Η γιατρος ειπε οτι 1ος στοχος ειναι το κανονικο σχολειο και να δουμε αν θα το πετυχουμε στον κανονικο χρονο. Βλεπω το παιδι μου πολυ πικραμενο, πονω πολυ, και προσευχομαι να ειναι καλα ολα τα παιδακια σας. Καθε επικοινωνια και βοηθεια δεκτη.

Σχόλια

...

Εικόνα Κρυσταλλία
Δεν ξέρω αν έχετε δει το βίντεο, έχει αναρτηθεί παλαιότερα εδώ και απλά σκέφτηκα να το ξαναποστάρω γιατί είναι εκπληκτικό...το πώς αντιλαμβάνεται κάποιος/α με αυτισμό , το περιβάλλον.... Αν δεν το έχετε δει, δείτε το...θα καταλάβετε πολλά :) Η είδηση της διάγνωσης για μία τέτοια ή αντίστοιχη κατάσταση, άλλοτε ελαφρύτερη και άλλοτε βαρύτερη, σε ένα παιδί ή τελοσπάντων οποιασδήποτε άλλης κατάστασης διαφορετικότητας ακόμα και σε μεγαλύτερες ηλικίες σίγουρα προκαλεί αρχικά στενοχώρια , άγχος και πίκρα, ειδικά μέσα στην οικογένεια. Παρόλα αυτά όμως άνθρωποι που είναι απλά διαφορετικοί, που έχουν κάτι που δεν έχουμε εμείς που θεωρούμαστε κανονικοί. (Αλήθεια τι σημαίνει κανονικός; Ποτέ δεν το καταλάβα αυτό). Αυτή λοιπόν η διαφορετικότητα μας διδάσκει πολλά! Ο αδερφός μου έχει διαγνωστεί με βαριά νοητική υστέρηση πολύ νωρίς στα παιδικά του χρόνια. Ουσιαστικά από όταν γεννήθηκε οι γονείς μου ήξεραν ότι δεν ακολουθούσε την φυσιολογική ανάπτυξη που είχαν τα περισσότερα παιδιά σε αντίστοιχες ηλικίες, νοητικά αλλά ούτε και κινητικά. Η κινητικότητά του δεν έχει πια ουσιαστικό πρόβλημα παρόλα αυτά και ο αδερφός μου είναι 28 χρονών νέος, γλυκός, ευγενικός, τρυφερός απλά δεν αυτοεξυπηρετείται, καταλαβαίνει τον κόσμο διαφορετικά και χρειάζεται φροντίδα όλες τις ώρες της ημέρας. Τα παιδιά αυτά χρειάζονται αγάπη και φροντίδα ίσως για περισσότερα χρόνια από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Σίγουρα δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίζει κανείς στο σπίτι και στην οικογένεια μια τέτοια καινούρια κατάσταση, ένα παιδί που διαγνωστηκε με την χ, ψ νοητική, κινητική , σύνδρομο ή ότι άλλο εντάσσεται σε αυτά που χαρακτηρίζονται ή γίνονται αντιληπτά ως αποκλίσεις(?) απο το "φυσιολογικό"... (?)... Το θέμα έιναι να έχετε εσείς ψυχραιμία και λογική να βοηθήσετε το παιδί σας να ισορροπήσει, επίσης το παιδί σας μαζί με τον/την σύντροφό του και εσάς να βοηθήσετε την εγγονούλα σας όπως μπορείτε καλύτερα. Αυτό που θέλω να πω είναι πως καλό είναι να μειώνεται όσο γίνεται ο πανικός. Καταλαβαίνω πολύ καλά γιατί έχω περάσει όπως και όλοι όσοι βρίσκονται σε αυτόν τον εκπληκτικό ιστοχώρο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, από ανάλογη θέση με την δική σας και καταλαβαίνω/ουμε πως μπορεί να αισθάνεστε ή τι βιώνετε. Δεν είμαι ειδική σε τίποτα, όλα αυτά που γράφω είναι προσωπικές εκτιμήσεις κ προκύπτουν απο την στάση ζωής που απέκτησα από τις εμπειρίες μου, μέρος των οποίων προέρχονται και από τον αδερφό μου, από τον οποίο εξακολουθώ να μαθαίνω κάθε μέρα. Να αισθάνεστε δυνατή καταρχήν για το παιδί σας και για το δυό φορές παιδί σας :) Αν έχετε την δυνατότητα να ακολουθήσετε οποιοδήποτε πρόγραμμα εργοθεραπείας, λογοθεραπείας, ή συνδυασμό τους (για αυτά μάλλον θα σας συμβουλέψουν άνθρωποι που έχουν σχέση με τον αυτισμό), τότε είναι ευλογία. Οι λογοθεραπείες και εργοθεραπείες που έκανε ο αδερφός μου μικρός δείχνουν τα θετικά τους αποτελέσματα ακόμα και σήμερα! Από τα ελάχιστα που γνωρίζω για τον αυτισμό(ότι έχω διαβάσει), ο αυτισμός Υψηλής Λειτουργικότητας δίνει την δυνατότητα στο άτομο για καλή εξέλιξη και καλή άνοδο στις ικανότητές του. Αν κάνω λάθος ας με διορθώσουν οι ειδικοί ή οι πιο κοντινοί στο θέμα...και προφανώς αυτό θα μπορεί να ισχύει και για την εγγονούλα σας μέσω των κατάλληλων προγραμμάτων και παρακολούθησης νομίζω... Σας εύχομαι ότι καλύτερο για την εγγονούλα σας και να έχετε δύναμη και ηρεμία! κ.
like3

Διάγνωση αυτισμός υψηλής λειτουργικότητας

Εικόνα Ρήνα
Αγαπητη μου Κρυστα σ ευχαριστω που απαντησες στην εκκληση μου και ηταν παρηγορια για μενα αυτο. Οι γονεις του παιδιου εχουν ανασκουμπωθει και κανουν οτι μπορουν για να του προσφερουν οτι χρειαζεται και επί πλεον να εκπαιδευτουμε και ολοι οι υπολοιποι επίσης και ο παιδ σταθμος ειναι πολυ συνεργασιμος απλα η καθημερινοτητα εξελισσεται πολυ δυσκολη εως εξουθενωτικη γιατι φαινεται οτι ειμαστε σε μια φαση που εχει ενα πισωγυρισμα το παιδι αλλωστε αυτο ηταν και η αφορμη που πηγαμε στο γιατρο.Απ οτι καταλαβα θα περασει αρκετος καιρος μεχρι να δουμε καποια βελτιωση. Δραττομαι της ευκαιριας λογω της περιπτωσης σου να σε ρωτησω γενικοτερα για τη ζωη σου παιδι μου γιατι υπαρχει και μεγαλυτερη αδελφουλα που σκεφτομαι στο μελλον οτι θα απορει με τη συμπεριφορα μας απεναντι στη μικρη και συγχρονως θα επωμισθει αργοτερα πολλες ευθυνες οπως εσυ κοριτσι μου αυτο μας δημιουργει πιο πολυ αγχος, θα ηθελα να μοιραστεις μαζι μου εμπειριες και σκεψεις για το ποσο επηρεαζεται η ζωη του αλλου παιδιου, διαβασα πολυ λιγες αναφορες στο διαδικτυο. Το ενδιαφερον μου εστιαζεται κατα 1ον στη μικρη που αλλωστε εχει απόλυτη αναγκη αλλα σκεφτομαι και ολη την υπολοιπη οικογενεια πως μπορει καλυτερα να βοηθηθει σαυτη τη δυσκολη φαση. Προσπαθω να μην πεσω στο "γιατι σε μας Θεε μου" αλλα να αναγνωρισω γιατι ο Θεος διαλεξε εμας να αναστησουμε ενα τετοιο παιδακι προφανως κατι ξερει καλυτερα ισως αυτο συντελεσει να γινουμε ΟΛΟΙ πιο σωστοι. Σου στελνω πολλες ευχες.
like3

Yπομονή...

Εικόνα Κρυσταλλία
Πολύ κοινότυπη λέξη και εμένα όταν μου την λέγανε ειδικά μικρότερη νευρίαζα... μάλλον γιατί έκανα υπομονή ούτως ή άλλως.. Θα σας πω την δική μου ιστορία όσο μπορώ πιο συνοπτικά και τις δικές μου εκτιμήσεις και ελπίζω να βοηθήσω όσο μπορώ. Ξαναλέω οτι δεν είμαι ειδικός οπότε αυτά που γράφω προέρχονται μόνο απο την προσωπική μου εμπειρία. Είμαι 33χρονών τώρα και ο αδερφός μου όπως σας έγραψα είναι 28 και βρίσκεται σε Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης, χαρούμενος και ευτυχισμένος και εγώ ήρεμη οτι μπορώ να κάνω ότι καλύτερο για αυτόν ψάχνοντας πάντα το καλύτερο... Κάτι που είναι εξαιρετικά σημαντικό και ταυτόχρονα εξαιρετικά δύσκολο είναι η ισορροπία μεταξύ του ζευγαριού. Πολύ συχνά ζευγάρια που έχουν παιδί με κάποιου είδους νοητική ή κινητική δυσκολία αποκτάνε προβλήματα. Οι γονείς μου απλά προσπαθούσαν με κάθε τρόπο τα προβλήματα που είχαν εξαιτίας της πίεσης και της ευθύνης που είχαν απέναντι στον αδερφό μου να μην τα περνάνε σε εμένα. Δημιουργησαν αθελα τους ή ηθελημένα, δε ξέρω, γιατί όλα αυτα τα εμαθα οταν είχα πια περάσει τα 20 και μου τα διηγήθηκε ο πατέρας μου, μια ισορροπία στην οποία έδινε ουτως ή αλλως βαρύτητα η μαμά μου στον αδερφό μου και ο πατέρας μου περισσότερο σε εμένα. Εγώ δεν αντιλήφθηκα ποτέ τις δυσκολίες που είχαν και ποτέ δεν κατάλαβα οτι η πίεση που τους δημιουργουσε μαζί με το αγχος η κατάσταση του αδερφού μου ήταν τοσο σοβαρή, ούτε αντιλήφθηκα ιδιαίτερα κάποια έλλειψη της μητέρας μου απο κοντά μου. Το μόνο που θυμάμαι μικρή ειναι τους δυό τους να συζητάνε μέχρι πολύ αργά, κάτι που πάντα μου έκανε εντύπωση. Μάλλον προσπαθούσαν σκληρά για αυτές τις ισορροπίες κ απο οτι καταλαβα πολύ αργότερα προσπαθουσαν σκληρά να μην τους διαλύσει όλη αυτή η πίεση αλλά προφανώς η αγάπη και η θέληση να κρατηθούν κ να κρατήσουν την οικογένεια τους έκανε να προχωρούν βήμα βήμα. Με έμαθαν απο μικρή να αγαπάω και να σέβομαι τον αδερφό μου για αυτό που είναι. Ο αδερφός μου ακολουθούσε ότι πρόγραμμα υπήρχε καλύτερο μιας και οι γονείς μου ήταν γιατροί ,οπότε είχαν ίσως και καλύτερη πρόσβαση σε σχετικές πληροφορίες. Τίποτα δεν ήταν ιδιαίτερα ρόδινο αλλά με ψυχραιμία όλα γίνονταν και προχωρούσαν σιγά σιγά. Αλλοτε τα βήματα της ανοδου του αδερφού ήταν γοργά κ αλλοτε ήταν προς τα πίσω..αυτο θα το δείτε πολλές φορές νομίζω. Η αδερφή της εγγονούλας σας θα μάθει να την αγαπάει και να την προστατευει, απλά μην αφεθεί στην ακρη και παραγκωνιστεί, αλλά ούτε και το άλλο άκρο εννοείται..ίσως ετσι νιώσει απόρριψη ή πολύ μεγάλη πίεση.. με εμένα δεν έγινε κάτι τέτοιο.. άν θέλετε διαβάστε και εδώ http://noesi.gr/node/2898 το πρώτο μου ποστ να δείτε κ άλλες λεπτομέρειες για την ζωή μου. Οτι θέλετε μπορείτε να με ρωτήσετε. Απλά δε θέλω να κουράζω γράφοντας πολλές λεπτομέρειες ... Nα έχετε δύναμη και ψυχραιμία και να μην πέσετε στο "γιατί σε εμάς Θεέ μου" γιατί αυτό μας κάνει και βαλτώνουμε, δεν προχωράμε μπροστά...εγώ νομίζω πως μεσα απο τις δυσκολίες της ζωή μου έγινα πιο δυνατή και ίσως καλύτερος ανθρωπος..αυτή η σοφία που απέκτησα είχε βέβαια ζόρικο τίμημα αλλά αν όντως εγινα καλύτερη τότε μόνο θετικά μπορώ να το δώ..όχι οτι μου άρεσαν οι δυσκολίες αλλά με έμαθαν πολλά! Να είστε καλά!
like4

Διαγνωση Αυτισμός Υψηλής Λειτουργικότητας

Εικόνα Ρήνα
Σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου Κρύστα, για το χρόνο που αφιερώνεις... Διάβασα που βρήκες λύση στο Λουτράκι για τον αδελφό σου, μακάρι να τον περιποιούνται με τον καλύτερο τρόπο. Δεν είμαι η Ρήνα που σου γράφω τώρα, είμαι η κόρη της. Η συνομήλική σου σχεδόν μαμά με τη μικρή Ρηνούλα... Η γιαγιά βλέπεις είναι πιο δραστήρια και μπήκε στον ιστότοπο, εμάς το μυαλό μας είναι τώρα σε άλλα μονοπάτια... Ωστόσο, σου γράφω δυο λέξεις, όσο μπορώ, γιατί με άγγιξες. Από τα γραφόμενά σου, φάνηκε η δουλειά που έκαναν οι γονείς σου στην οικογένειά τους. Κι ο Θεός τους αξίωσε με σένα, μια κι εκείνους τους πήρε πολύ νωρίς. 'Ηξερε φαίνεται ποιον προετοίμαζε να σταθεί δίπλα στον αδελφό σου... Πόσο οικείο μου ακούστηκε πως οι γονείς σου ξόδευαν ώρες συζητώντας τη νύχτα. Τις τελευταίες μέρες συνέχεια κι εγώ το ίδιο κάνω με τον άντρα μου. Ξενυχτάμε και προσπαθούμε αφενός να συνειδητοποιήσουμε τι μας βρήκε και αφετέρου να προσπαθήσουμε να σκεφτούμε ό,τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε για το παιδί. Μάλλον δεν έχουμε καταλάβει ακόμα τι μας βρήκε. Από βδομάδα το παιδί θα ξεκινήσει θεραπείες και σαν με ένα μαγικό τρόπο ελπίζουμε ότι όλα θα είναι εύκολα και γρήγορα, μια και μας είπαν ότι πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι. Ωστόσο, ίσως δε θα είναι έτσι... Αρα πρέπει να οπλιστούμε με υπομονή και να πάρουμε βαθειά ανάσα. Κάτι που σίγουρα ανέλυσες πολύ καλά πώς το βίωσες εσύ η ίδια. Σε κανέναν ακόμα δεν έχω μιλήσει ευρύτερα, δεν είμαι έτοιμη ακόμα να το αντιμετωπίσω. Με βοηθάει που τα γράφω εδώ. Κι όσο για το ότι έγινες δυνατότερη και καλύτερος άνθρωπος, όπως γράφεις, αυτό είναι τόσο σημαντικό, που δεν πρέπει να περνά απαρατήρητο. Δεν μπορείς σε τίποτα παραπέρα στη ζωή να προχωρήσεις αν δεν προσπαθείς να βρεις ένα ουσιώδες μήνυμα μέσα από κάθε δυσκολία. Ακόμη κι αυτή που σου φαίνεται ως η μεγαλύτερη απελπισία. Κάποτε είπα σ' έναν πατέρα που είχε πρόσφατα χάσει το 10χρονο παιδάκι του ότι εύχομαι πως η περιπέτεια που πέρασαν τουλάχιστον να τον έκανε καλύτερο άνθρωπο, και μου απάντησε αφοπλιστικά: "με έκανε σίγουρα χειρότερο άνθρωπο". Μακάρι να μη βουτήξει κανείς στην τόση απελπισία ώστε να νιώσει έτσι... Σου εύχομαι να βρεις στη ζωή σου την ευτυχία και ανθρώπους δίπλα σου που να σε καταλαβαίνουν και να θέλουν να είσαι κι εσύ ευτυχισμένη, όπως το θέλεις κι εσύ για τον αδελφό σου. Σ' ευχαριστώ, Αλεξάνδρα.
like6

Πριν από 13 χρόνια

Εικόνα Almak
Aλεξάνδρα καλησπέρα. Ήμουν στην θέση σου πριν από 13 χρόνια. Στα πρώτα σας σημερινά βήματα θα ακολουθήσετε τις συμβουλές των ειδικών και στην πορεία θα γίνεται σοφότεροι. Είναι δύσκολα τα πράγματα αλλά σίγουρα παλεύεται κι έχει και πολλές χαρές στην πορεία. Μάλλον καλύτερα να πω πως πέρα από το πρώτο σοκ ....μετά έχει μόνο χαρές. Κάτι άλλο , μην αρνηθείτε ή θεωρήσετε μη χρήσιμο την επαφή με ειδικούς οι οποίοι απευθύνονται περισσότερο στα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν τέτοιες ειδικές καταστάσεις. Προσωπικά δεν έχω τίποτα άλλο μέσα στο μυαλό μου πέρα από την συνοχή της οικογενειάς μου .
like3

Αλεξάνδρα...

Εικόνα Κρυσταλλία
Γράφω γιατί αισθάνθηκα την απόγνωση στις λέξεις τις μητέρας σου. Την αναστάτωση, το άγχος και την ανησυχία. Η απελπισία που μπορεί να μας φέρει η ζωή μπορεί να είναι τόση πολλή που όντως να γίνει κανείς χειρότερος άνθρωπος. Δε μου αρέσει να βάζω ταμπέλες στους ανθρώπους και ο αδερφός μου και η ζωή μαζί του απλά αυτό μου το ενίσχυσαν στο έπακρο. Παρόλα αυτά θεωρώ οτι για να γίνεις χειρότερος άνθρωπος πρέπει μαζί με την απελπισία να είσαι ουσιωδώς εγωιστής, χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν που μπορεί να σκέφτεται ή να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο. Ο πόνος που περνάει ο καθένας για οποιαδήποτε δυσκολία είναι διαφορετικός. Το τι αντιλαμβάνεται και πως , ένα μέλος της οικογένειας μπορεί να είναι απείρως διαφορετικό απο αυτο που αντιλαμβάνεται ένα άλλο. Η δυσκολία του να είσαι γονιός νομίζω ότι είναι έτη φωτός μεγαλύτερη γιατί πονάς για το παιδί σου. Έχει διαφορά η θέση η δική μου για τον αδερφό μου. Η μητέρα μου αισθανόμουν πάντα ότι αισθανόταν κατά κάποιο τρόπο υπεύθυνη για την νοητική υστέρηση του αδερφού μου... όμως αν όλα τα μέλη μιας οικογένειας σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις συλλειτουργούν και σέβονται ο ένας τον άλλον ,δεν λειτουργούν ούτως ή άλλως εγωιστικά συνεπώς μπορούν μέσα απο την δυσκολία να γίνονται καλύτεροι. Δεν είναι εύκολο..αλλά τελικά τίποτα δεν είναι. Ομως χρειάζεται προσπάθεια και ψυχραιμία. Αυτό που θέλω να πώ τελικά είναι δηλαδή ότι άν έχεις κ εσύ και ο άντρας σου κ η υπόλοιπη οικογένεια την θέληση να συλλειτουργείτε, που έτσι φαίνεται , τότε βοηθώντας ο ένας τον άλλο όλοι καλυτερεύουν. Μιλάω τόσο ανοιχτά άν και δεν ξέρω άν είναι καλό γιατί είναι πολύ νωρίς που έχετε έρθει αντιμέτωποι με αυτή την καινούρια κατάσταση και δε θέλω να παρεξηγηθώ για τίποτα. Για να γίνει κανείς χειρότερος νομίζω πως γίνεται μόνο όταν σκέφτεται μόνο τον εαυτό του και τι του έτυχε ΜΟΝΟ εκείνου. Τέτοιες δυσκολίες είναι υπόθεση όλων των κοντινών μελών που σαν γρανάζια πρέπει να δίνουν κίνηση στην μηχανή της οικογένειας. Η ευτυχία είναι στιγμές και αυτά τα παιδιά μας διδάσκουν πάρα πολλά...εγώ τώρα το καταλαβαίνω πολύ καλύτερα ή μάλλον το συνειδητοποιώ. Πάντα το ήξερα ότι μαθαίνω απο τον αδερφό μου. Σαν συμβουλή και σε καμία περίπτωση επιταγή το μόνο που μπορώ να σου πω και να σου ευχηθώ ταυτόχρονα είναι να είσαι ψύχραιμη και να μιλάς με τον άντρα σου...να δίνετε ίση σημασία και στα δύο παιδιά σας και να μάθετε και στην μεγαλύτερη αδερφούλα τι έιναι ο αυτισμός απο πολύ νωρίς. Μην του κρύβετε πράγματα και θα μάθει να σέβεται την Ρηνούλα και να την προστατεύει.. Να είσαι καλά και εσύ και όλη η οικογένειά σου και βασικά να αντιμετωπίζετε τα πάντα με Αισιοδοξία! Η ζωή είναι, σκληρή, γεμάτη εκπλήξεις, αλλά και μικρή και όμορφη... Και τελικά για΄τι να γίνεις χειρότερος...Τι θα καταλάβεις...Δεν υπάρχει νόημα να γίνει κανείς χειρότερος , απλά και μόνο γιατί έτσι χάνεις και την ζωή σου και κάνεις και των άλλων δυσκολότερη ...ο χειρότερος δεν χαίρεται με τίποτα..και η ζωή είναι χαρά, όπως είναι και αυτά τα παιδιά! Να είστε καλά για να μπορείτε να στηρίζετε τα κοριτσάκια σας! Κρύστα.
like5

για την Αλεξάνδρα

Εικόνα ougkaki
Αλεξάνδρα καλησπέρα, Σου γράφω ως μία μητέρα που έλαβα και εγώ διάγνωση ΔΑΔ για το παιδί μου πριν λίγο καιρό. Καταλαβαίνω απόλυτα το δράμα που βιώνεις αυτές τις πρώτες μέρες. Θέλω ωστόσο να σου πω πως τα πράγματα μπορεί να μην είναι τόσο τραγικά όσο φαίνονται αυτήν τη στιγμή. Μπορούν να γίνουν πολλά προκειμένου να βοηθηθεί το παιδί στις τυχόν δυσκολίες του. Μην απελπίζεσαι. Εγώ έχω δει μεγάλη βελτίωση στο παιδί μέσα σε ελάχιστο διάστημα και γνωρίζω και άλλους γονείς που αντίστοιχα έχουν πολύ καλά αποτελέσματα από τις παρεμβάσεις και τη βοήθεια που δέχονται τα παιδιά τους. Εάν θέλεις να επικοινωνήσουμε σου στέλνω την ηλεκτρονική μου διεύθυνση houpintinti@gmail.com
like6

Διαγνωση Αυτισμός Υψηλής Λειτουργικότητας

Εικόνα Ρήνα
Σας ευχαριστω ολους για την ανταποκριση και επιφυλασσομεθα και για επι μερους απαντησεις [και οι δυο]Αυτο που με καιει τωρα ειναι οτι εδω και πολλες μερες η Ρηνουλα δεν τρωει καθολου φρουτα και λαχανικα εγινε πολυ επιλεκτικη στο φαγητο της και προτιμαει τοστ μακαρονια ρυζι με αποτελεσμα σοβαρη δυσκοιλιοτητα.Εχετε καμμια ιδεα για καμουφλαζ?επί πλεον εγινε η πρωτη επαφη με την εργο και λογοθεραπευτρια που φανηκε οτι πηγε καλα.Αυτα τα νεα μας προς το παρον.Ευχες σε ολους...Ρηνα
like6

για Λυδία (ougkaki)

Εικόνα Ρήνα
Αγαπητή Λυδία, σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για την ανταπόκρισή σου. Έστειλα mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση που μου έγραψες. Ελπίζω να το έχεις λάβει. Αλεξάνδρα.
like2

Βρείτε ένα θέμα άμεσα!

Αφίσα της δράσης Μένουμε Ενωμένοι, μία πρωτοβουλία του noesi.gr για την εξ αποστάσεως υποστήριξη κατά την περίοδο της πανδημίας COVID-19.
✰ Ψηφιακή Αλληλεγγύη NOESI.gr
Η νόηση στο διαδίκτυο είναι μία κοινότητα μελών με Βιολόγια με προσωπικές εμπειρίες, που τροφοδοτούν συζητήσεις, και Οδηγούς, μία κοιτίδα γνώσης. Οι Ομάδες εμφανίζουν τα posts ανά τοποθεσία ή θέμα και η Αρχική τα πιο πρόσφατα.
Οδηγίες​ για να γράψετε "Βιολόγιο". Για να δημοσιεύσετε, μπείτε ως μέλος (Login). Μετά, από το μενού Πλοήγηση επιλέξτε Δημοσιεύστε νέο κείμενο. Επιλέξτε είδος ανάρτησης, συμπληρώστε τη φόρμα με κείμενο, πατήστε Ανάρτηση.