Σήμερα είδα την ανάρτησή σου. Λυπάμαι πολύ που δεν την είδα χθες... Αυτό το "στραβά ξυπνήσαμε σήμερα", πόσες φορές μας έχει συμβεί... Σχεδόν κάθε μέρα το παιδί ξυπνάει στραβά. Ο στόχος μας είναι να το πάρουμε με το καλό, να του φτιάξουμε τη διάθεση για να πάει σχολείο, αλλά και να μην το ρίξουμε στη σαχλαμάρα και του γίνει το μυαλό πουρές (όπως λέω χαρακτηριστικά). Τις περισσότερες φορές το πετυχαίνουμε, άλλες όχι, και το στέλνουμε στο σχολείο μπουρλότο, ή τελείως ανίκανο να συγκεντρωθεί. Είναι σημαντικό να υπάρχει οπτικοποιημένο πρόγραμμα για την πρωινή ετοιμασία. Εμείς δεν έχουμε, γιατί δεν θα μπορούσαμε (για άλλους λόγους, ας μην αναφερθώ τόωρα σε αυτούς) να το εφαρμόσουμε. Αλλά βοηθάει πολύ,έχω ακούσει. Για το σχολείο, τι να σου πω... Τα παιδιά με ΔΑΔ, εφόσον έχουν καλό νοητικό δυναμικό, θέλουν γενικό σχολείο με παράλληλη στήριξη. Γιατί δεν απεθύνεσαι στο ΚΕΔΔΥ; Αφενός, εκείνοι θα σου δώσουν την παράλληλη στήριξη. Θα μου πεις, και που θα στην εγκρίνουν, θα έρθει; Εξαρτάται από τη σοβαρότητα τής κατάστασης του παιδιού. Κι εμένα μου την ενέκριναν, και δεν ήρθε ποτέ. Έβαλα ιδιωτική, γιατί για φέτος είχα να την πληρώσω. Του χρόνου δε θα μπορώ. Το άλλο που ίσως θα μπορούσε να κάνει το ΚΕΔΔΥ, θα ήταν ίσως (δεν ξέρω αν γίνεται, μία ιδέα λέω) να ορίσει να πάρουν το παιδί σου στα προνήπια χωρίς κλήρωση, λόγω της ομολογουμένως μεγάλης ανάγκης που υπάρχει να είναι το παιδί σ' ένα σχολικό περιβάλλον. Θα βοηθήσει και το ότι και τα δύο σου παιδιά έχουν ΔΑΔ. Όπως μου έχει πει κι ένας δάσκαλος, τα σχολεία δεν είναι για τα παιδιά που τα βάζεις στον αυτόματο και πάνε, αλλά για κείνα που θέλουν βοήθεια. Μίλα και με το σύμβουλο ειδικής αγωγής της περιοχής σου, και με τη διεύθυνση ειδικής αγωγής του υπουργείου παιδείας (210 3442928-9). Ο σύμβουλος ειδικής αγωγής για την πρωτοβάθμια παιδεία της περιοχής μου είναι ένας καταπληκτικός άνθρωπος που με βοήθησε πολύ. Και οι υπάλληλοι της διεύθυνσης ειδικής αγωγής (με την κα Γκίκα έχω μιλήσει κυρίως) είναι πολύ εξυπηρετικές. Δοκίμασε να τους μιλήσεις μήπως κι έχουν να σου προτείνουν κάτι. Για μένα, η παράλληλη στήριξη είναι απολύτως απαραίτητη. Αν πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα σ' αυτή και τις συνεδρίες, να διαλέξεις την παράλληλη. Εξασφαλίζει το ότι το σχολικό περιβάλλον δε θα γίνει εφιάλτης για το παιδί σου. Και συγχρόνως μπορεί να υποκαταστήσει και τη δουλειά που γίνεται σε κάποιες συνεδρίες, κυρίως αυτές των κοινωνικών δεξιοτήτων διότι γίνεται επί τόπου αντιμετώπιση των θεμάτων που αντιμετωπίζουν τα παιδιά μας, στο σχολείο. Ξέρω ότι είναι αποκαρδιωτικό όταν τα παιδιά έχουν μια κακή μέρα. Τέτοιες μέρες, εγώ τσακώνομαι με τον άντρα μου, δεν αποδίδω στη δουλειά μου και στις πολύ άσχημες μέρες τα βάζω και με το παιδί μου, χειροτερεύοντας την κατάστασή του. Θέλει ψυχραιμία. Τη μία μέρα θα είναι έτσι και την άλλη αλλιώς. Τι να κάνουμε, τα παιδιά μας δεν είναι απ΄ αυτά που μπορείς να βάλεις στον αυτόματο... Όσο για τους συγγενείς (που είχες αναφερθεί σε άλλη ανάρτησή σου), εγώ δεν έχω πει τίποτα, παρά μόνο σε αυτούς που μας αγαπάνε και είναι και αυτοί οι οποίοι μπορούν ν’ ασχολούνται με το παιδί. Ξαδερφάκια δεν έχουμε. Για τη διάσπαση προσοχής ξέρουν όλοι όσοι τον ξέρουν, διότι είναι πολύ εμφανές. Για τα υπόλοιπα δε λέω τίποτα. Δεν υπάρχει λόγος. Και για ψυχολογική υποστήριξη στρέφομαι στους ανθρώπους που μας αγαπάνε (που έλεγα πριν) ή σε ανθρώπους που ξέρω ότι μας καταλαβαίνουν (εσάς). Υπομονή. Ελπίζω σήμερα να είναι μία καλή μέρα!

Εγώ θα σου έλεγα να αρχίσεις από μια γνωμάτευση που να λέει ότι το παιδί χρειάζεται οπωσδήποτε να πάει στο δημόσιο νηπιαγωγείο για την κοινωνικοποίησή του. Κι αυτό πρέπει να είναι υπογεγραμμένο από κάποιον αναπτυξιολόγο ή παιδοψυχίατρο. Μετά θα πάς στην Πρωτοβάθμια της περιοχής σου στον Σύμβουλο Ειδικής αγωγής και στον Διευθυντή αν χρειαστεί και θα απαιτήσεις να γραφτεί το παιδί στον κοντινότερο νηπιαγωγείο, δεδομένου ότι η φοίτησή του αποτελεί μέρος της θεραπείας του. Και στο ΚΕΔΔΥ θα ήταν χρήσιμο να πας, αν μπορείς να εξασφαλίσεις ότι θα σου δώσουν γνωμάτευση για κανονικό νηπιαγωγείο. Για παράλληλη στήριξη δεν ξέρω. Νομίζω ότι δίνουν μόνο για αυτισμό-ΔΑΔ. Αν υπάρχει και τμήμα ένταξης στο νηπιαγωγείο ακόμα καλύτερα. Στο μεταξύ έχεις ένα καλοκαίρι μπροστά σου να δουλέψεις με την τουαλέτα. Δεν ξέρω αν δουλεύεις. Αν όχι και αν δεν καταφέρεις να πηγαίνει τουαλέτα μέχρι τότε, θα πεις ότι θα έρχεσαι να τον αλλάζεις αν χρειαστεί. Η μακρόχρονη και ....πονεμένη εμπειρία μου λέει 'καλύτερα να σε φοβούνται παρά να σε λυπούνται'.....

Η κα Γκίκα ανήκει στη Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής του Υπουργείου Παιδείας. Είδα το ονομά της σε μία εγκύκλιο για την παράλληλη στήριξη κι έτσι την πήρα τηλέφωνο για κάτι διευκρινίσεις. Είναι εξαιρετική. Αλλά και όσοι έχω μιλήσει από τη διεύθυνση αυτή είναι πολύ καλοί. Όχι, δε μένω Μοσχάτο, οπότε δεν έχουμε τον ίδιο σύμβουλο ειδικής αγωγής. Δε χάνετε όμως να δοκιμάσετε να μιλήσετε στον δικό σας. Ψάχνοντας στο internet βρήκα το σύνδεσμο http://dipe-a-athin.att.sch.gr/html/symboulos_eidikis.html στον οποίο αναφέρονται πολλά χρήσιμα πράγματα, μεταξύ άλλων και η σχετική νομοθεσία. Έχει και τηλέφωνα επικοινωνίας. Εκεί σίγουρα θα μπορέσετε να βρείτε ποιός είναι ο αρμόδιος για την περιοχή σας! Ωστόσο, αυτό που συνηθίζεται στα παιδιά με ΔΑΔ δεν είναι η ένταξή τους σε τμήμα ένταξης, αλλά στο πρόγραμμα παράλληλης στήριξης, μιας και τα προβλήματά τους δεν είναι μαθησιακά, αλλά κυρίως στις κοινωνικές δεξιότητες και την προσοχή. Έχετε μιλήσει με τους ειδικούς που παρακολουθούν το παιδί σας να σας συμβουλέψουν;