νόηση, ετών 18:)

Καλημέρα. Χτες περάσαμε από εξέταση από τα ΚΕΔΔΥ για να δουν το παιδί και να μας πουν αν θα πάει σε ειδικό σχολείο ή γενικό με την βοήθεια συνοδού. Μας είδαν 3 γλυκύτατες γυναίκες νηπιαγωγός, παιδοψυχολόγος και αναπτυξιολόγος. Μας είπαν αυτό ακριβώς που περιμέναμε ότι το παιδί χρειάζεται ειδικό σχολείο. Αυτό που δεν είχαν αποφασίσει ήταν αν θα πάει νηπιαγωγείο πάλι ή δημοτικό. Τέτοια σχολεία υπάρχουν 2-3 στην Αθήνα, στο Γουδί, στον Κολωνό και στην Καισσαριανή. Τώρα αναριωτιέμαι εγώ, τόσα παιδια από όλη την Αθήνα είναι δυνατόν τόσα λίγα σχολεία; Δεν θα είναι υπεράριθμα και το προσωπικό λιγοστό; Κατά συνέπεια, όσο καλή θέληση και να υπάρχει από τις δασκάλες, θα μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά αυτό που πρέπει ή αντί για το καλύτερο τελικά τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα; Μήπως τελικά το παιδι ξεχάσει και αυτά τα ελάχιστα που ξέρει; Μπορεί αυτά που γράφω να αποδειχτεί με το πέρασμα του χρόνου ότι ήταν αβάσιμα αλλά είναι οι αγωνίες μιας μαμάς που θέλει να κάνει το καλύτερο. Μήπως ξέρει κανείς για αυτά τα σχολεία πως δουλεύουν δηλαδή τι κάνουν τα παιδιά εκεί κ.λ.π.;