νόηση, ετών 18:)

Ευχομαι καλη χρονια με υγεια πανω απ ολα σε ολους χρονια πολλα υπομονετικα δημιουργικα αισιοδοξα και με πολυ δυναμη και κουραγιο για να μπορεσουμε να αντιμετωπισουμε τις προκλησεις της ζωης μας!!! 9 μερες πριν γιναμε 3 ετων!!! μεγαλωσαμε καναμε ολοι μαζι πρωτοχρονια...σβησαμε τα κερακια μας...ειπαμε ολες τις ευχες μας με τουσ δικους μας ανθρωπους και τους φιλους μας...και πηραμε αλλη μια βαθυα ανασα για να εχουμε δυναμη και κουραγιο να τραβηξει καλυτερα αυτη η νεα χρονια που ξετυλιγεται μπροστα μας... Δεν εχω παραπονο...ολα καλα...προοδευουμε με τους ρυθμους μας βεβαια..αλλα πρεπει να ομολογησω οτι ειμαι τρισευτυχισμενη που το μικρο μου αγγελουδι με αντιλαμβανεται πληρως...μιλαει ολο και πιο καθαρα...και με εκπλησει καθε μερα τοσο με το λεξιλογιο της οσο και με την αντιληψη και την ευστροφια της...παντα το ειχα αγχος αυτο...ηθελα τουλαχιστον να εχουμε ενα οπλο για να παλεψουμε καλυτερα... Σημερα για ακομα μια φορα η μικρη μου με εξεπληξε, με συγκινησε, ενα δακρυ ετρεξε παλι απο τα ματια μου...ακομα αυτο με τα δακρυα δεν το εχω ξεπερασει...θα προσπαθησω να μεταφερω οσο καλυτερα γινεται την σκηνη που εζησα σημερα 8 Δεκεμβριου 2010 και που ποτε δεν φανταζομουν στην ζωη μου οτι θα ζουσα...ειναι σαν το ταξιδι με το αεροπλανο που αλλαζει προορισμο...ξερετε τι εννοω... 10,30 σημερα το βραδυ ειμαστε οι 3 μας στο σπιτι...εγω και οι 2 κορουλες μου...ετοιμες μπανιαρισμενες καθαρες μοσχοβολουσαν και μου ζητουσαν συνεχως...μυρισε με μανουλα, πως μυριζω;;; μοσχοβολας αγαπη μου!!!τις ελεγα εγω...πηγαινουμε στο παιδικο δωματιο...η Δαναη μου καθεται στο κρεβατακι της και η Μαιρη μου αγκαλια μου για να πιει το γαλα της...μου λεει η Δαναη: Μαμακα περιμενω την Μαιρουλα να πιει το γαλα της ...πες μας εσυ για το σχολειο που θα παμε οταν μεγαλωσουμε...Κ αρχιζω εγω να της λεω ποσο ωραια θα περνανε στο σχολειο που θα γνωρισουν και αλλα παιδακια και θα κανουν πολλλους φιλους....σε καποια στιγμη η φωνουλα της Δαναης με σταματα.... : ‘‘Μανουλα, η Παναγιτσα( ακριβως απεναντι της εχω μια εικονα ξυλινη απο τα μετεωρα με την Παναγια την γλυκοφιλουσα)να κανουμε το σταυρο μας...να πουμε Παναγιτσα μου να εχεις καλα την Μαιλουλα και την Δαναη και να με ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΛΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΩ!!!! Παγωσα...κοπηκε η φωνη μου ..χαθηκε εξαφανιστηκε...3 ετων η ψυχουλα μου....κομπος υπαρχει ακομα στον λαιμο μου...πονος στο στηθος μου...λογια απο ενα 3 χρονο πλασματακι που καταλαβαινει περισσοτερα απ οσα εμεις αντιλαμβανομαστε...δεν της εχω κρυψει τιποτα...αλλα το να σου επιβεβαιωνει το 3 χρονων παιδι σου οτι οσα του εχεις εξηγησει τα εχει καταλαβει πολυ πολυ καλα...αυτο με κανει να νιωθω καπως... Στην συνεχεια και αφου πηγαμε και οι 3μας να ξαπλωσουμε για λιγο στο κρεβατι της μαμας και του μπαμπα για να μιλησουμε πριν κοιμηθουν στα κρεβατακια τους γυριζει ολο τρυφεροτητα και μου λεει : Μανουλα ελα να σου πω ενα μυστικο...Σ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ...ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΜΑΝΟΥΛΑ‘‘!!! Καληνυχτα σας... dany d