νόηση, ετών 18:)

Είναι τόσα χρόνια που έχουν περάσει από την πρώτη διάγνωση του Ανδρέα, που πολλές φορές νομίζω ότι θα ξεχάσω καταστάσεις.. αλλά όσο μερικές φορές και να θέλω δεν με αφήνουν αυτές να τις ξεχάσω. Έτσι είναι ο αυτισμός, μαθαίνεις να ζεις μαζί του για πάντα! Η πρώτη διαπίστωση ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον Ανδρέα έγινε από εμάς όταν παρατηρήσαμε ότι δεν ήθελε να παίζει με κάποιον, αλλά προτιμούσε να κάνει σκιές στον τοίχο με τα χεράκια του, ή ότι κοιτούσε το φως της λάμπας με τις ώρες σαν μαγεμένος, γινόταν επιθετικός όταν δεν ήθελε να φάει ή να κάνει κάτι και το κυριότερο δεν μιλούσε πέρα από τα συνηθισμένα "μπαμπαλίσματα" που κάνουν όλα τα παιδάκια. Όταν ξεκινήσαμε να ψάξουμε τι έχει ο Ανδρέας η πρώτη μας ενέργεια ήταν να πάμε στον οθφαλμίατρο για τα μάτια του, ο οποίος μας παρέπεμψε σε παιδονευρολόγο. Πήγαμε στον παιδονευρολόγο θεωρώντας ότι κάναμε επίσκεψη "ρουτίνας". Με δυο τρεις παρατηρήσεις που έκανε στον Ανδρεά μας είπε ότι το παιδί μας έχει αυτισμό και θα έπρεπε να το βάλουμε στο νοσοκομείο για εξετάσεις. Θυμάμαι ότι γύρισα πίσω και έψαχνα μια ιατρική εγκυκλοπαίδεια να μάθω τι ήταν ο αυτισμός (το 2.000 δυστυχώς δεν είχαμε και internet). Κάναμε την εισαγωγή στο Παίδων Αγία Σοφία για όλες τις παθολογικές εξετάσεις (ακουόγραμμα, μαγνητική εγκεφάλου, ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και εξέταση απο αναπτυξιολόγο). Ευτυχώς όλες οι εξετάσεις βγήκαν καθαρές εκτός από την αναπτυξιολόγο που διέκρινε ΔΑΔ.Τότε ο Ανδρέας ήταν μόλις 21 μηνών. Ξεκινήσαμε με ειδική παιδαγωγό στο σπίτι (το πρόγραμμα portage).Όλα έπρεπε να τα διδάξουμε στον Ανδρέα, από τον τρόπο που θα έπιανε το κουτάλι μέχρι πως θα μας έδειχνε ότι διψάει (θυμάμαι στην πορεία ήταν φοβερή εξέλιξη για μας να μας δείχνει την βρύση για να του δώσουμε νερό, ή να βγάζει το κουτάλι από το συρτάρι για να μας δείξει ότι θέλει να φάει το γιαούρτι του!!) Η ειδική παιδαγωγός (Μαρία Μάζη καλή σου ώρα όπου κι αν είσαι) μας έλεγε ότι ο Ανδρέας είχε δυνατότητες να εξελιχθεί και αυτό ήταν που μας ενδυνάμωνε, γιατί το να προσπαθείς να μάθεις τα "βασικά και αυτονόητα" πράγματα στο παιδί σου τελικά δεν είναι καθόλου εύκολο. Εδώ να προσθέσω ότι έχουμε μια κόρη 3,5 χρόνια μεγαλύτερη από τον Ανδρέα με φυσιολογική εξέλιξη στην οποία δεν χρειάστηκε να της μάθουμε τίποτα απο αυτά που προανέφερα γιατί ήταν απλά θέμα χρόνου να τα ανακαλύπτει μόνη της. 

to be continued... | συνεχίζεται σε επόμενο επεισόδιο...