Καλησπερα φιλοι μου, γονεις, ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ μπορει ο χρονος μου να ειναι περιορισμενος αλλα ηθελα να μοιραστω την χαρα και την λυπη μου μαζι σας!! Το εφηβακι μου (16 ετων πια) μπορει να ειναι ακομα μονος του διοτι λιγοι ειναι οι εφηβοι που θελουν ενα ΠΑΙΔΙ στην παρεα τους, αλλα καταφεραμε να παρουμε το 1ο πτυχιο στα αγγλικα και μεσο ορο τετραμηνου στο λυκειο 17. Μπορει να χανω τον μεσημεριανο μου υπνο, τα νευρα μου να γινονται τσανταλια αλλα... το δεντρο εβγαλε καρπους!! Καλη συνεχεια σε ολους, μην το βαζετε κατω, αποδεχτειτε τα παιδια σας ετσι οπως ειναι, πνιχτε τον πονο σας και θα δειτε η πληγη σιγα σιγα θα μικραινει!!!!!
Πρόσφατα σχόλια