Φιλοξενία δεκάχρονου αγοριού με αυτισμό και βαριά νοητική υστέρηση στην Κρήτη

Εικόνα Larry70

Προσπαθώ να βρώ άν υπάρχουν μέρη (δημόσια ή ιδιωτικά) στην Κρήτη που να μπορούν να φιλοξενήσουν αγόρι 9,5 ετών με αυτισμό που πρόσφατα δόθηκε από ΚΕΠΑ 90% αναπηρία εφόρου ζωής. Η οικογένειά βιώνει σοβαρά προβλήματα υγείας λόγω της κατάστασης του παιδιού καθώς έχει και ένα υγιές παιδί 6 ετών που δεν μπορεί να μεγαλώσει σωστά μαζί με τον αυτιστικό αδελφό του.

Σχόλια

Συγγνώμη για την παρέμβαση, αλλά...

Εικόνα Tinajazz

Καλημέρα και ευχομαι τα καλυτερα στην οικογενεια, καλη δυναμη και καλο κουραγιο... 

Συγνωμη για την παρεμβαση, αλλα επειδη εχω και εγω ενα αγορακι 16 ετων με βαρια νοητικη υστερηση, 80%  αναπηρια, με γνωματευση εφ ορου ζωης, και εχω και ενα υγιες αγορακι, ενα χρονο μικροτερο, το θεωρω ευλογια για το υγιες παιδι να μεγαλωνει με τον αδελφο του, και πιστευω οτι αυτο θα τον κανει και καλυτερο ανθρωπο, και οχι εναν ανθρωπο που θα δωσει  (κλωτσια)  μεθαυριο, οταν ενηλικιωθει, σε οτι δυστυχια βλεπει γυρω του... γιατι αυτα τα παιδια θα ειναι παιδια με ευαισθησιες, θα ειναι παιδια που μεγαλωνοντας θα εχουν δοκιμαστει στην ζωη, παιδια που θα δωσουν ενα καλυτερο αυριο... παιδια που ισως κανουν τον κοσμο μας καλυτερο... 

Παιδια που θα αναγνωριζουν τι θα πει αναπηρια, που θα δωσουν το χερι τους οταν και οπου χρειαστει... 

Η εκφραση λοιπον οτι το υγιές παιδι δεν θα μεγαλωσει σωστα, συγνωμη αλλα ακουγεται πολυ σκληρη... θα μεγαλωσει σωστα βλεποντας τους δικους του να αφηνουν τον αδελφο του σε ιδρυμα? Επίσης ειναι και αδικη, ειδικα για το παιδακι με την αναπηρια, που πιστευω οτι ειναι ενα αγγελουδι... που δεν επελεξε να ειναι αναπηρο... που δεν επελεξε να ειναι αυτο που ειναι... 

Και παλι συγνωμη για την παρεμβαση...  αλλα ζωντας την δικη μου περιπτωση, και βλεποντας τον μικρο μου γιο, πως αντιμετωπισε και αντιμετωπιζει την αναπηρια του αδελφου του, ειμαι περηφανη... 

Καλή σας ημερα... 

like1

Κάποτε στη γειτονιά μια νέα και μοντέρνα κοπέλα κυοφορούσε...

Εικόνα Ρήνα

Καποτε στη γειτονια μια νεα και μοντερνα κοπελα εμαθε οτι κυοφορουσε ενα παιδακι με σύνδρομο Down... Χωρις πολλη σκεψη και σε συνεννοηση με τον αντρα της προεβησαν σε εκτρωση. Σημερα εχουν κανει αλλο; ή αλλα; παιδακια και ζουν ευτυχισμενοι κατα τα ματια του κοσμου. Ο Θεος τους εβαλε μπροστα απο μια επιλογη πολυ δυσκολη και πολλοι δεν αντεχουν καν τη σκεψη. Ποσο μαλλον ο αυτισμος που δεν γινεται διαγνωση στις εγκυους. Καμμια φορα ανατωτιεμαι τι ειναι καλυτερο; Να ξερεις και ν αποφασιζεις εσύ ή να αποδέχεσαι το μοιραίο; Σαφως το πρωτο αλλα να κανεις τη σωστη επιλογη αλλιως σε καποια "αλλη" ζωη θα σε κρινει μια μανα, που ενω ηξερε, το κρατησε και το μεγαλωσε. Αλλα και η δευτερη επιλογη της αποδοχης, μπορει να σε σωσει αν τη δεχτεις χωρις γογγυσμο και πασχισεις για το καλυτερο. Σε καθε περιπτωση το σφαλμα ειναι, σε ολες σου τις ενεργειες να υποκαθιστας... το Θεο. 

Ξερω, την ωρα που καιγεσαι στο καμινι, αυτα τα λογια ηχουν παρατερα... Ομως καποια ωρα που θα ζυγιζεσαι και θα μετριεσαι, θα παρακαλας να μην βρεθεις ελλιποβαρης στη Μεγαλη Ζυγαρια και θα χαρεις αν "εβαστασες τον καυσωνα της ημερας" και αυτα τα παιδια ισως ειναι η ζυγαρια της σωτηριας ολης της οικογενειας....

Οσο για το συγκεκριμενο περιστατικο το μονο που εχω να πω ειναι οτι κανεις δεν μπορει να ξερει ποσα μπορουν να βαστασουν οι ανθρωποι και η Θρησκεια μας λεει οτι εκτος απο το απολυτο θελημα του Θεου που ειναι και το επιθυμητο, υπαρχει και το θελημα καθ' οικονομια, γιατι οι ανθρωποι ειναι αδυναμοι... Ομως δεν πρεπει ποτε αυτο να το εκμεταλλευομαστε.

Αυτες τις σκεψεις εκανα διαβαζοντας ολα τα παραπανω και τα οσα σωστα διατυπωσε η Τίνα, αλλα τελικά στη ζωή έμαθα να μην κρίνω, γιατί συνηθως η ανθρωπινη κριση ειναι αδυνατον να ειναι απολυτα καθαρη.

like1

Συμφωνώ μαζί σας αλλά...

Εικόνα Larry70

Συμφωνώ μαζί σας αλλά θα ήθελα να προσθέσω μερικές λεπτομέρειες για την κατάσταση που επικρατεί στην οικογένεια.

Το αυτιστικό παιδί  είναι πολύ υπερκινητικό και σε μεγάλες περιόδους καταστροφικό (μπορεί να διαλύσει το σπίτι πολλές φορές την ημέρα) έχει τάσεις φυγής. Στο ειδικό σχολείο, στις εργοθεραπείες - λογοθεραπείες οι ειδικοί μη μπορώντας να προσφέρουν βελτίωση της κατάστασης πολλές φορές εκτελούν χρέη απλής φύλαξης. Η διατροφή του παιδιού είναι αρκετά δύσκολη αφού είναι λίγες οι τροφές που μπορεί να φάει μόνος του. Τα ατυχήματα με το θέμα της τουαλέτας είναι συχνά και πολλές φορές καταστροφικά για το σπίτι. Στις εξόδους από το σπίτι αν το παιδί αποφασίσει να αλλάξει δρόμο πρέπει να είναι πολύ δυνατός αυτός που το κρατάει διαφορετικά θα το ψάχνει η ΕΜΑΚ και η Αστυνομία (τέσσερις  φορές έχει γίνει αυτό η μια εκ των οποίων από το σχολείο. Μια φορά μάλιστα βρέθηκε 5 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι).

Κατά διαστήματα  η εξέλιξη του παιδιού παρουσιάζει βελτίωση που όμως δεν κρατάει πολύ και μια σοβαρή παλινδρόμηση τα καταστρέφει όλα.

Ας έρθουμε τώρα στους γονείς.

Τα πρώτα 5 χρόνια έδωσαν τα πάντα ακούραστα και αγόγγυστα για την βελτίωση του παιδιού με ότι μέσα μπορούσαν να βρουν στην Κρήτη και αρκετές φορές  στην Αθήνα αλλά μάταια. Οι απανωτές παλινδρομήσεις του παιδιού κλόνισαν την ψυχική υγεία τους.

Η μητέρα γρήγορα άρχισε να εύχεται να είχε πεθάνει ο γιος της χειροτερεύοντας με τη στάση της την εξέλιξη του παιδιού ενώ πολλές φορές από τα νεύρα της το παιδί κινδύνευε  σοβαρά ενώ υπάρχει άρνηση στη ψυχιατρική βοήθεια που της δόθηκε.

Πολύ γρήγορα και η γιαγιά σήκωσε τα χέρια ψιλά μην μπορώντας να βοηθήσει σωστά.

Ο πατέρας δουλεύει πολλές ώρες την ημέρα σε μια υπεύθυνη και επικίνδυνη θέση και τον υπόλοιπο χρόνο του προσπαθεί να στηρίξει την οικογένεια με ό,τι μέσα διαθέτει αλλά και για αυτόν η κατάσταση που επικρατεί στο σπίτι και κυρίως η στάση της μητέρας τον έχει καταβάλει προσπαθώντας να μην ξεσπάσει στο αλκοόλ και στα ψυχοφάρμακα που κατά καιρούς βρήκε διέξοδο. Τον τελευταίο καιρό με τα βίας μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εργασίας  του.

Συχνά υπάρχουν και αυτοκτονικές σκέψεις και από του δύο γονείς.

Ας έρθουμε τώρα στον μικρό ο οποίος μεγαλώνει σε αυτό το περιβάλλον που μόνο περιβάλλον ψυχιατρείου θυμίζει και σας ρωτώ,  αυτό το παιδί που δεν έχει παιχνίδια για να παίξει γιατί τα σπάει ο αδελφός του, που κάθε τι δικό του καταστρέφεται που βιώνει και αυτό τη βίαιη συμπεριφορά της μητέρας του που δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα που άλλα παιδιά κάνουν, τι εξέλιξη μπορεί να έχει;

Μήπως καταλήξει και αυτός σε κάποιο ορφανοτροφείο αφού οι υπόλοιποι θα καταλήξουν (αν δεν αλλάξει κάτι) μάλλον σε ψυχιατρικά ιδρύματα?

like0

Aυτά ακριβώς υποψιάστηκα

Εικόνα Ρήνα

Aυτα ακριβως υποψιαστηκα και εγραψα οπως σας εγραψα... Ευχομαι να βρειτε το καλυτερο για το παιδι και να γνωριζετε οτι στα ιδρυματα η παρουσια σας θα πρεπει να ειναι ΣΥΝΕΧΗΣ. Ετσι να εκπαιδευσετε και τον αδελφο του να κανει οταν θα αναλαβει εκεινος την ευθυνη του. Αυτα που σας λεω ειναι σημαντικα, γιατι εχετε χρονια πολλα μπροστα σας και οι ιδρυματικες καταστασεις ιδιως για ανθρωπους που υστερουν νοηματικα και δεν επικοινωνουν, αποτελουν παντα δυσκολο δρομο που ολοι σιγα σιγα τεινουν να τον αποφευγουν. Αυτο ειναι το ενα σκελος. Το αλλο ειναι οτι μπορει να αποφορτιστει η κατασταση στο σπιτι και ο μικρος με τη μητερα του να αλληλοστηριχτουν ωστε να ισορροπησουν συναισθηματικα και να ζησετε καπως ως "φυσιολογικη" οικογενεια. Ποτε ομως μην εγκαταλειψετε τον "μεγαλο" στη τυχη του. Θα του κανει καλο να σας βλεπει και δεν θα νοιωσει απελπισια βλεποντας τους αλλους να εχουν επισκεψεις κι αυτος οχι....Σιγα σιγα η ζωη θα παρει το δρομο της. Να προσευχεστε και συμβουλευτειτε και εναν καλο καιι εμπειρο παπα. Σας ευχομαι τα καλυτερα.

like1

Συνδρομή Δημόσιων Υπηρεσιών

Εικόνα Δασκάλα

Καλησπέρα κι απο μένα! Ειλικρινά δεν θεωρώ οτι μπορεί κανείς να κρίνει τις επιλογές ενός γονιού αλλά στην προκειμένη περίπτωση ίσως πρώτα πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα: Έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες παρεμβάσεις σε ΟΛΗ την οικογένεια και τα αποτελέσματα ήταν αποθαρρυντικά;

Αυτό που θέλω να πω είναι οτι προφανώς οι γονείς πρέπει να υποστηρίζονται από ειδικούς αλλά και φαρμακευτικά. Το ίδιο και το αυτιστικό παιδί. Υπάρχουν φάρμακα (όπως το Risperdal) που μειώνουν αισθητά την επιθετικότητα του παιδιού και βελτιώνουν τη συμπεριφορά. Υπάρχουν επίσης και δημόσιες υπηρεσίες στις οποίες μπορούν να απευθυνθούν, όπως οι κινητές μονάδες ψυχικής υγείας που πάντα έχουν ψυχίατρο και κοινωνική λειτουργό που μπορεί να δουλέψει με την οικογένεια. Η μάνα δείχνει να είναι σε βαριά κατάθλιψη (δεν είμαι γιατρός βέβαια) και δεν καταλαβαίνω το: ''αρνείται να δεχθεί βοήθεια''. Στην ανάγκη ας της βάζουν τα φάρμακα στο φαγητό της κρυφά! Νομίζω οτι ''ο σκοπός αγιάζει τα μέσα'' στην περίπτωση αυτή. Μήπως και η συμπεριφορά του παιδιού επιδεινώνεται λόγω της κακής συμπεριφοράς των υπολοίπων?

Είναι κρίμα να χωρίσεις ένα παιδί απ'την οικογένειά του. Ο δικός μου νους δεν το χωράει. Αυτό το παιδί τους χρειάζεται, αυτό το παιδί θα τους κάνει πιο ''πλούσιους'' ανθρώπους. Εσείς οι άνθρωποι που είστε γύρω απ'αυτή την οικογένεια, απευθυνθείτε κάπου, σ'ένα καλό ψυχίατρο. Στην ανάγκη ζητήστε εισαγγελική παρέμβαση για να δοθεί στην οικογένεια η βοήθεια που πρέπει. Κάτι τελευταίο: Μην φοβάστε τόσο τα φάρμακα. Κανείς δεν τα θέλει αλλά καμιά φορά σε βοηθάνε να κερδίσεις τη ζωή.  Ίσως αυτή η οικογένεια ξαναδεί τη ζωή μ'άλλο μάτι...

Εύχομαι ό,τι καλύτερο!

like0

Ανάλυση προαναφερθέντων και ταπεινά συμπεράσματα

Εικόνα mparoutologos

Θα σας εκφωνούσα καλημέρα αλλά δεν θέλω να είναι απλώς καλή θέλω να την νιώσετε κιόλας.

Θα παρακαλούσα , χωρίς να θέλω να θίξω οποιονδήποτε , όταν κάποιος ζήτάει πληροφορία για κάτι , και εσείς του αφιερώνετε χρόνο για να του απαντήσετε , τουλάχιστον ή να του απαντάτε στο ερώτημα ή να μήν προσπαθήτε καν. Αν τώρα αισθάνεσται ότι πρέπει να πείτε κάτι για να πείτε "κάτι" μην το ρίχνετε στη γενική θεωρία.

Αγαπητέ/ή Lary70 από τα γραφόμενα σου , περιγράφοντας σε αυτές τις λίγες λέξεις -  την κατάσταση που επικρατεί σε αυτή την οικογένεια , και αναλύοντας ανά παράγραφο τη δική σου περιγραφή (συμπεριλαμβανομένης και της συναισθηματικής  φόρτισης και εκδοχής, εκ μέρους σου) , συμπερασματικά σου αναφέρω τα εξής :

 Από όσο γνωρίζω,  στη Κρήτη δεν θα βρείς αυτό που γυρεύεις. Το κοντινότερο μέρος είναι Αθήνα.

Τώρα αναλύοντας τα γραφόμενα σου θα σταθώ σε δύο κατά εμένα σημαντικά σημεία

α) Η μητέρα γρήγορα άρχισε να εύχεται να είχε πεθάνει ο γιος ( ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 5 ΧΡΟΝΙΑ ???? ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ???? )  της χειροτερεύοντας με τη στάση της την εξέλιξη του παιδιού ενώ πολλές φορές από τα νεύρα της το παιδί κινδύνευε  σοβαρά (!!!!!!!!! ???????!!!!!!!!!!!!  ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ??? ) ενώ υπάρχει άρνηση στη ψυχιατρική βοήθεια που της δόθηκε. -

β) Ας έρθουμε τώρα στον μικρό ο οποίος μεγαλώνει σε αυτό το περιβάλλον που μόνο περιβάλλον ψυχιατρείου θυμίζει και σας ρωτώ,  αυτό το παιδί που δεν έχει παιχνίδια για να παίξει γιατί τα σπάει ο αδελφός του, που κάθε τι δικό του καταστρέφεται που βιώνει και αυτό τη βίαιη συμπεριφορά της μητέρας του που δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα που άλλα παιδιά κάνουν , ( !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  ???????????  Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ????? !!!!!!!!!!!)  τι εξέλιξη μπορεί να έχει;

Αγαπητέ/ή LAry70 , αν μη τι άλλο, αν κάτι μπορεί να διορθωθεί , αν κάτι μπορεί να συμμορφωθεί , αν κάτι μπορεί να φέρει την ηρεμία και τη γαλήνη σε ένα σπίτι , σε μία οικογένεια , αν κάτι μπορεί να ονομαστεί και δικαίως "στυλοβάτης" για την ομαλή συμβίωση (-στο μέτρο του δυνατού , πάντα-) και αρμονία (αυτή η υπέροχη λέξη, ΑΡΜΟΝΙΑ) , ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ!!!! ΚΑΙ ΜΟΝΟ Η ΜΗΤΕΡΑ !!! Σαφώς και οι γνώμες και οι συμβουλές των ειδικών, βοηθούν το σύνολο την οικογένεια , σαφώς και η θεραπευτική αγωγή και στήριξη είναι ένα πολύ σημαντικό βοήθημα , σαφώς και η πίστη στον Μεγαλο-Δύναμο και στη Παναγία μας είναι το απαραίτητο στήριγμα στην όλη προσπάθεια , αλλά το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ είναι να το θέλει και η Μητέρα !

Δυστυχώς , αγαπητέ/ή Lary70 , στη προκειμένη περίπτωση , και πάντα από τη περιγραφή των γραφομένων σου  , το μεγάλο πρόβλημα δημιουργείται από την ενλόγω ΜΗΤΕΡΑ , που κατά τη ταπεινή μου άποψη, είναι ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ  σε βαθμό ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ !!!!!!!!!. Για όλη την οικογένεια.!! . Δυστυχώς θα πρέπει να παρέμβει, ο αρμόδιος Εισαγγελέας !!!!!

Αγαπητέ/ή Lary70 , αν αυτά που αναφέρετε είναι αλήθεια , ότι δηλαδή η μητέρα βιαιοπραγεί σε ένα παιδί ΑΜΕΑ και στο μικρότερο υγιές αδελφάκι του , τότε δυστυχώς θα πρέπει να παρέβουν οι αρμόδιες αρχές και η δικαιοσύνη. Εφόσον γνωρίζετε το θέμα εκ του σύνεγγυς θα πρέπει να φροντίσετε να ενημερωθεί η αρμόδια Εισαγγελική αρχή. Τουναντίον θα το πράξω εγώ και θα είναι αυταπάγγελτος πράξη.

Αυτό δεν θα πρέπει να το αφήσετε έτσι. !!!! 

Ευχαριστώ.

like1

Κοιτάξτε, πρέπει να βάλετε ένα πλάνο

Εικόνα Άγγελος Κουτουμάνος

Ισχύει ένας γενικός κανόνας. Κανένα 10χρονο παιδί όταν πηγαίνει σε ένα Ίδρυμα δεν είναι για καλό. Λάβετέ το ως επαγγελματική άποψή μου. Ειδικά αν το παιδί έχει αυτισμό και αν το Ίδρυμα είναι στην Ελλάδα. Έχουμε δει περιπτώσεις ατόμων να πεθαίνουν στα Ιδρύματα γιατί κανείς δεν φρόντισε νωρίτερα να εξαντλήσει - κυριολεκτικά - τις επιλογές που υπήρχαν για να μην πάει ένα παιδί σε Ίδρυμα. Πρόσφατα επισκέφτηκα ένα τέτοιο Ίδρυμα και για να το θέσω απλά, τα παιδιά δεν μεγαλώνουν εκεί μέσα.

Το σημαντικό είναι να λυθούν - να θεραπευτούν όπως θέλετε πείτε το - τα προβλήματα στην οικογένεια. Το ξέρω ότι το βλέπετε αντίστροφα - το παιδί προκαλεί προβλήματα στην οικογένεια - αλλά πρέπει να το δείτε ρεαλιστικά:

Το παιδί έχει ένα πρόβλημα και χρειάζεται βοήθεια. Και αρκετοί γονείς στη φουρτούνα γίνονται καλοί καπετάνιοι. Αν δεν γίνονται, χρειάζονται βοήθεια - αν θέλουν. Επομένως, δείτε τί χρειάζεται να θεραπευτεί γύρω από το παιδί και αρχίστε από εκεί. 

Δείτε μήπως - για να αρχίσει η θεραπεία - πρέπει το παιδί να απομακρυνθεί για λίγο από την οικογένεια. Δεν χρειάζεται να πάει σε ένα Ίδρυμα να μεγαλώσει εκεί.

Δείτε πόσοι άνθρωποι στην οικογένεια είναι διαθετιμένοι να βοηθήσουν. Και πώς. Και βάλτε ένα πλάνο με όλους μαζί. Ποιος θα κάνει τι, και πότε. Ακόμη και αν κάποιοι φιλοξενήσουν το παιδί σε κάποιες ημέρες / περιόδους.

Δεν ξέρω αν ο ρόλος σας είναι να βοηθήσετε την οικογένεια. Υπάρχουν Υπηρεσίες που μπορούν να παρέμβουν σε αυτήν την κρίση.

α) Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου σας.

β) Κοινωνική Λειτουργός και Ψυχολόγος του σχολείου.

γ) Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής της περιοχής σας - για βραχεία συμβουλευτική και ψυχολογική υποστήριξη

δ) Εξωτερικά Ιατρεία Ψυχιατρικής Κλινικής Νοσοκομείου για φαρμακευτική παρέμβαση.

ε) Ανάδοχες οικογένειες που ίσως θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν το παιδί για ένα διάστημα (μπορούμε να σας δώσουμε στοιχεία).

στ) Επίσης υπάρχουν:

Υπάρχουν και άλλα, αλλά ας δούμε βήμα - βήμα τι πρέπει να γίνει.

'Αγγελος Γ. Κουτουμάνος
Κοινωνικός Λειτουργός
Εκδότης NOESI.gr

like0

Ποια θα είναι η εξέλιξη

Εικόνα Tinajazz
  • Η μητερα ευχεται το παιδι να ειχε πεθανει...
  • Αυτοκτονικες τασεις και απο τους δυο γονεις...
  • Βιαιη συμπεριφορα απο την μητερα προς το παιδι... 
  • Αλκοολισμος , ψυχοφαρμακα απο τον πατερα... 
  • Νευρα, ξεσπασματα στο παιδακι με την αναπηρια... 

Αληθεια, Το υγιες παιδι, τι φταιει?

Ποια θα ειναι και η εξελιξη ΚΑΙ αυτουνου του παιδιου?

Ειμαι παθουσα, με την ιδια αναπηρια στον γιο μου...

 Δεν εχω κατι αλλο να πω.

Καλη τυχη στις ψυχουλες... Μονο...

like0

Όλοι περιμένουν την ερώτηση: "Είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο"

Εικόνα Larry70

Ένας ψυχολόγος διδάσκει μια τάξη περί διαχείρισης στρες και άγχους. Σηκώνει ένα ποτήρι νερό γεμισμένο ως τη μέση. Όλοι περιμένουν την ερώτηση: 

  • ''Είναι μισοάδειο ή είναι μισογεμάτο'';

Αντί αυτού, ο ψυχολόγος ρωτάει:

  • ''Πόσο βαρύ είναι αυτό το ποτήρι με νερό'';

Ακούστηκαν διάφορες απαντήσεις που όλες είχαν να κάνουν με γραμμάρια.

Ο ψυχολόγος απάντησε: ''Το απόλυτο βάρος δεν έχει σημασία. Εξαρτάται από το πόση ώρα το κρατάω. Αν το κρατήσω για ένα λεπτό δεν είναι πρόβλημα. Αν το κρατήσω για μια ώρα θα πονέσει λίγο το χέρι μου. Αν το κρατήσω για μια μέρα, θα νοιώσω το χέρι μου μουδιασμένο και παράλυτο. Σε όλες τις περιπτώσεις, το απόλυτο βάρος του ποτηριού δεν αλλάζει, αλλά όσο το κρατάω, τόσο πιο βαρύ γίνεται.

Τα προβλήματα και οι ανησυχίες στη ζωή μας είναι σαν αυτό το ποτήρι. Αν τα σκεφτούμε για λίγο, μια χαρά. Όταν τα σκεφτόμαστε λίγο παραπάνω, αρχίζουν να μας πονάνε. Αν τα σκεφτόμαστε όλη μέρα, παραλύουμε και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο''.

Αυτή η οικογένεια 8 χρόνια τώρα (από την ημέρα της διάγνωσης) σηκώνει μια βαριά κανάτα νερό, το χέρι άρχισε να μουδιάζει και σιγά σιγά το αίμα σταμάτησε να κυκλοφορεί . Αν κάποιος δεν ξεκουράσει έστω και για λίγο αυτό το χέρι τότε θα πάθει γάγγραινα και τότε ή θα πρέπει να ακρωτηριαστεί ή ο ασθενής θα πεθάνει.

Αυτό ζητάει και αυτή η οικογένεια να βρεθεί ένας χώρος με κατάλληλους ανθρώπους που για ένα Σαββατοκύριακο ή μια βδομάδα να μπορέσουν να απαλλαχτούν για λίγο από αυτό το βάρος και το χέρι  να καταστεί ξανά λειτουργικό.

Σας ευχαριστώ όλους για τις συμβουλές σας.

like0

Καταλαβαίνω απόλυτα τη μητέρα και τον πατέρα

Εικόνα didyma1103

Καταλαβαίνω απόλυτα και τη μητέρα και το πατέρα και φαντάζομαι ότι δεν θα υπάρχει στήριξη από την ευρύτερη οικογένεια, παππούδες, γιαγιάδες, θείοι θείες κλπ, γιατί αν υπήρχε θα μπορούσαν να ξεκουράσουν λίγο το ζευγάρι!!!! Λοιπόν εγώ ένα πράγμα έχω να πω ότι δεν έχουμε όλοι οι άνθρωποι το ψυχικό σθένος να αντιμετωπίσουμε τέτοια προβλήματα και διαφωνώ κάθετα με τον κύριο που αναφέρθηκε με τόσο σκληρά λόγια για τη μητέρα του παιδιού και μάλιστα για παρέμβαση εισαγγελέα κλπ Είναι μεγάλος ο σταυρός που σηκώνουν οι γονείς αυτών των παιδιών κι άλλοι αντέχουν άλλοι όμως δεν μπορούν και είναι άδικο να τους κρίνουμε τόσο σκληρά!! Εγώ έχω δυο παιδάκια 3μιση ετών που ακόμα δεν ξέρω τι εξέλιξη θα έχουν,στο σπίτι βιώνω κι εγώ τεράστιες δυσκολίες, είναι ζωηρά, θέλουν τα δικά τους. φωνάζουν πολλές φορές και άλλα πολλά. Κι εγώ αντιμετωπίζω προβλήματα με τα νεύρα μου, έχω συχνούς πονοκεφάλους, ζαλίζομαι, ο μπαμπάς δουλεύει κι εγώ κουράζομαι απίστευτα. Τελευταία φοβάμαι για τη κατάσταση της υγείας μου ..... γι αυτό δεν κρίνω το ζευγάρι καταλαβαίνω τι περνάνε και πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα. Χρειάζομαι κι εγώ βοήθεια αλλά η ευρύτερη οικογένεια δεν με βοηθά. Κοιτάζουν όλοι τη βολή τους και πως θα είναι ήσυχοι και ξεκούραστοι. Συμπερασματικά αναφέρω ότι τα παιδιά είναι ευθύνη των γονιών που τα φέρουν στο κόσμο αλλά σε δύσκολες περιπτώσεις πρέπει όλοι να βοηθούν για να μπορούν λιγάκι και οι γονείς να ξεκουράζονται. Αν είχαν κάποιους δικούς τους φαντάζομαι ότι δεν θα σκέφτονταν τη περίπτωση φιλοξενίας από κάποιο ίδρυμα. Εγώ πάντως όσο ζω κι αντέχω θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ αν κι εγώ εξαντληθώ ας αποφασίσει ο σύζυγος. Τόσο σκληρά δυστυχώς είναι τα πράγματα...........

like0

Δήμητρα έχεις δίκιο σε πολλά αλλά δεν είναι είναι όμως έτσι...

Εικόνα Tinajazz

Καλημέρα Δημητρα.... εχεις δικιο σε πολλα αλλα δεν ειναι ομως ετσι... δεν εχει καμια υποχρεωση να βοηθησει κανεις ωστε να ξεκουραστει η οικογενεια... αν θελουν το κανουν οι γιαγιαδες και οι παππουδες... εννοειτε οτι ειναι πολυ σημαντικο... ισως και να μην μπορουν λογω ηλικιας πχ... 

Αν ομως δεν υπαρχουν γιαγιαδες, παππουδες, θειες? εγω δεν εχω αδελφια... δεν εχω κανεναν διπλα μου... συγγενεις,? καμια επαφη... κανεις δεν καταλαβε... ουτε κανεις  δεν με ρωτησε αν θελω κατι ποτε... εχασα μετα απο 22 χρονια την δουλεια μου και τα βγαζω περα τραγικα δυσκολα... και κανεις δεν με ρωτησε ποτε αν θελω κατι...  και δεν μιλαω οικονομικα... να μου κρατησει το παιδι να κανω δυο δουλειες... εχω βεβαια την μαμα μου, αλλα και εκεινη μεγαλωνει... οταν δουλευα ητανε πιο νεα... τωρα μεγαλωσε εχει τα θεματα της υγειας της... 

Δεν υπαρχει παντα κατανοηση... μεχρι και την λεξη (καθυστερημενο) ακουσα απο τους γυρω..

Θα σας πω κατι,,, ασχετο βεβαια με το θεμα μας...  οταν το παιδι μου πηγαινε δημοτικο, τον ειχαμε βαλει στις αρχες σε ενα ιδιωτικο, και οι γονεις επαναστατησαν οτι βλεποντας τα υγιη παιδακια τους μεσα στην ταξη το δικο μου παιδι,  θα γινουν και αυτα (Καθυστερημενα...) ετσι λεγανε...λεγανε οτι ειναι ανεπιτρεπτο , θα εχει κακη επιρροη στα δικα τους... τι προτιυπα θα εχουν τα παιδια τους αν βλεπουν ενα (χαζο?) και ζηταγανε να φυγει το παιδι, που το παιδι μου μεσα στο σχολειο ξταν πραγματικα  σαν να μην υπαρχει... πηγαινε με το κεφαλακι κατω, καθοτανε μεσα στο μαθημα ασχετα αν δεν καταλαβαινε, κοιτουσε τον καθηγητη στα ματια, σχολαγε, εφευγε... δεν πειραξε ποτε κανενα παιδι, δεν ακουμπησε ποτε κανενα παιδι...  και ομως οι γονεις ενοχληθηκαν...

Στο θεμα μας τωρα, οποιος δηλαδη δεν εχει βοηθεια, η λυση ειναι  ιδρυματα για να μην κουραζομαστε η να μην τρελλαινομαστε εμεις οι γονεις? 

Όλα ειναι στο μυαλο πιστεψε με... η δυναμη της αγαπης πολλα μπορει να αντεξει... 

Ο Θεος επελεξε να μας δωσει αυτην την δοκιμασια για καποιον λογο... 

Και πρεπει να σηκωσουμε τον σταυρο μας με αξιοπρεπεια, με δυναμη, με κουραγιο, υπομονη και αντοχη!!!

Γιατί απλα ετσι πρεπει... πρεπει να αφοσιωθουμε εκει, στον σκοπο αυτο που μας εδωσε ο Θεος... χωρις κουραση, χωρις γκρινια...

Ξαναλεω δεν επελεξαν τα παιδακια μας να γεννηθουν ετσι... και καλιστα θα μπορουσαμε να ειμασταν και  εμεις στην θεση τους... 

like0

Τίνα έχεις απόλυτο δίκιο!!!

Εικόνα didyma1103

Τίνα έχεις απόλυτο δίκιο!!! Συμφωνώ μαζί σου σε όλα!!! Όμως καλό είναι να υπάρχουν γύρω μας ζεστοί και καλοί άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν... Εγώ ΠΟΤΕ δεν θα στείλω τα παιδάκια μου σε ίδρυμα και εύχομαι και τα ίδια να μην το χρειαστούν και να τα καταφέρουν γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι εξέλιξη θα έχει ένα παιδάκι όταν ακόμα είναι μικρό. ΟΜΩΣ αν εγώ ή ο μπαμπάς του δεν τα καταφέρουμε γιατί η ΥΓΕΙΑ δεν είναι δεδομένη κι επειδή εγώ δεν έχω άλλα παιδάκι για να βοηθήσει τα αδερφάκια του πολύ φοβάμαι ότι τα παιδάκια μου αν τελικά δεν μπορέσουν να ανταπεξέλθουν θα καταλήξουν σε ίδρυμα κι εδώ παίζει ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ η ευρύτερη οικογένεια!!!!!! 

like0

Έτσι είναι, έτσι έγινε δυστυχώς....

Εικόνα Tinajazz

Δημητρα μου... δυστυχως ειναι δυσκολο να υπαρχουν καποιοι τοοοσο  πολυ διπλα μας... ζεστοι και καλοι ανθρωποι οπως λες...

Έχει γινει εξαλλου τοσο σκληρη η καθημερινοτητα, ο τροπος επιβιωσης, που και να υπαρχουν δεν εχουν και κουραγιο... ο καθενας πλεον εχει δικα του προβληματα επιβιωσης... 

Όσο για το θεμα υγειας, αν συμβει κατι σε μας αυτο  το σκεφτομαι καθε μερα...

Πόσες φορες εχω πει  στον εαυτο μου να προσπαθησω να κανω καλυτερη την ποιοτητα της ζωης μου... να τρεφομαι πιο σωστα, να μην στεναχωριεμαι... μην παθω κατι, για το παιδι... και για τα δυο μου τα παιδια!!!

Αλλά οι συνθηκες δεν μου το επιτρεπουν αλλα προσπαθω οσο μπορω...

Τώρα οταν εμεις φυγουμε αυτο ειναι ενα μεγαλο θεμα...

Πριν εναν μηνα που ημουν στην Προνοια , για αυτο το θεμα, μου ειπε ο διευθυντης, δεν θελω να πω εδω ονοματα, οτι απο αρχες του 2016 ισως και λιγο αργοτερα, θα ξεκινησουν να δημιουργουνται κατι κατοικιες, που θα ειναι διαμορφωμενες (με εξοδα των γονιων για αρχη) ιδιες με τον χωρο του παιδιου στο σπιτι που ζει με τους γονεις του... για να νιωθει οικεια...

Με κηπο εξωτερικα, και ολες της σωστες προδιαγραφες ωστε τα παιδια να νιωθουν καλα... θα απασχολουνται απο ατομα που θα τα φροντιζουν, και θα πληρωνονται και το προσωπικο αλλα και για την διατροφη τους απο τα προνοιακα επιδοματα των παιδιων αυτων... συν βεβαια οτι θα επιδοτουνται και απο το κρατος εξτρα...

Θα εχουν τον χωρο τους τον οποιο οπως σου ειπα θα ειναι εσωτερικο  διαμορφωμενος, οπως το θελουν τα ιδια, και οπως ειναι τα δωματια τους στο κανονικο τους σπιτι...

Και θα ζησουν εκει για το υπολοιπο της ζωης τους...

Μακαρι αυτη η σκεψη να υλοποιηθει, γιατι αν ειναι ετσι οπως μου τα ειπανε δεν θα εχει και καμια σχεση με το κλασικο (ίδρυμα...)

Δεν παυει ομως οτι θα μεγαλωνουν με ξενους... που μπορει καποιοι να ειναι καλοι, καποιοι οχι... 

Με φοβιζει και εμενα το αυριο πολυ... οσο μεγαλωνω με ποναει.. φοβάμαι... αλλα οπως ειπαμε, δεν μπορω να αλλαξω κατι... ετσι ειναι, ετσι εγινε... 

Δυστυχώς...

like0

http://www.iefimerida.gr/news

Εικόνα Ρήνα

http://www.iefimerida.gr/news/178448/sokaristiko-reportaz-toy-bbc-sta-le...

Μολις επεσα πανω σ αυτο......

like1

Θεός?

Εικόνα πανος π

Ο θεος αν υπήρχε και αν είχε αξιοπρέπεια θα τα έβαζε με τους ίδιους τους γονείς και όχι να βασανίσει αθώα πλασματάκια...

Πώς θεωρείται δοκιμασία αυτό το πράγμα?

like1

Η "αξιοπρεπεια" του....Θεου!

Εικόνα Ρήνα

Κατ αρχας Αγγελε συγγνωμη για μια αναρτηση που δεν εχει, φαινομενικα τουλαχιστον, σχεση με το θεμα. Εδω γραφουν γονεις που βρισκονται υπο το κρατος μεγαλης πιεσης, αγωνιας και εντονου προβληματισμου. Συγχρονως ειναι και νεοι και η μεχρι τωρα εμπειρια τους ελεγε: παντρευεσαι, κανεις παιδια και ζεις ευτυχισμενος μεσα στο κουκουλι και τη ζεστασια της οικογενειας. Αυτο ηταν το plan A και ετσι ξεκινησαμε σχεδον ολοι. Η πορεια ομως της πολυταραχης ζωης επιφυλασσει πολλες και δυσαρεστες εκπληξεις....Ομως τιποτα δεν γινεται αν δεν το προσυπογραψει ο Θεος. Ολα λοιπον τα κακα της ζωης τα προσυπογραφει; Οχι βεβαια, το κακο ειναι η ελλειψη του καλου οπως το σκοταδι ειναι η ελλειψη φωτος, οπως η κακια τελικα ειναι η ελλειψη καλωσυνης. Ο Θεος τα επλασα ολα καλα αλλα μαζι με ολα, μας εδωσε και την ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ κινησεων αλλα και οσα αυτη συνεπαγεται. Η "αξιοπρεπεια" του δεν Του επιτρεπει να παραβιαζει αυτον τον κανονα. Επεμβαινει στις ζωες μας μονο αφου του το ζητησουμε η οταν αυτες πανε κατ ευθειαν στα βραχια. Μας δειχνει με το τροπο Του τα γεγονοτα, αλλα και παλι τις αποφασεις θα τις παρουμε εμεις. Μπορουμε εμεις να γνωριζουμε τη πορεια μιας ζωης απο τη πρωτη στιγμη μεχρι το θανατο; και τι καταληξη θα εχει αυτη ωστε να σωθει;(αυτο ειναι και το μεγιστο ζητουμενο απο το Θεο, η σωτηρια σε μια αλλη ζωη που κρατα αιωνια και οχι 80-90 χρονια). Δεν γνωριζουμε βεβαια ενω εκεινος ξερει και βλεπει τη καταληκτικη πορεια μας και τοτε κανει διορθωτικες κινησεις οπως ο καπετανιος στο καραβι του. Πως εισπραττουμε εμεις αυτες τις διορθωτικες κινησεις; Συνηθως για να μην πω ΠΑΝΤΑ, με πονο. Υπαρχουν και μερικες ευγενεις ψυχες που Τον ευχαριστουν που τους ανοιξε τα ματια, αλλα οι περισσοτεροι βλεπουν μονο το αποτελεσμα και οχι τον σκοπο. Οταν ο γονιος βαζει τιμωρια το παιδι του μηπως δεν το αγαπαει; οχι βεβαια, το κανει για να το συμμορφωσει, για το καλο του οπως λεμε. Εκεινο στενοχωριεται, ποναει, κλαιει, αλλα ποσες φορες στη ζωη μας εχουμε ακουσει μεγαλους ανθρωπους να λενε: αν δεν με ειχε στρωσει ο πατερας μου απο μικρο τωρα θα ημουν ενα σκουπιδι....

Διορθωτικη κινηση του Θεου ειναι και οι αρρωστιες. Οσο πιο σοβαρες τοσο πιο δυνατο ειναι το φαρμακο που απαιτειται. Φαρμακο που ο ιδιος ο "ασθενης" μπορει και να το γευτει τελικα λιγοτερο αλλα οι γυρω του να το παρουν σε μεγαλες ποσοτητες. Δηλαδη ενα αυτιστικο παιδακι μπορει να ζησει ευτυχισμενο, αλλα οι γονεις; οι γυρω του; ολοι αυτοι δοκιμαζονται αλλα και δινουν εξετασεις και τα αποτελεσματα των εξετασεων αυτων που διαρκουν μια ζωη, βγαινουν σε μια "αλλη" ζωη. Εκεινη που θα παραμεινεις πια αιωνια. Εδω, διπλα σ αυτο το παιδι και σε χιλιες αλλες δοκιμασιες, θα βγαλεις το εισιτηριο που θα σε ανεβασει εκει που θα σου εξηγηθουν ολα. Το ξερω οτι το μυαλο σας παει και σε αλλες καταστασεις μεγαλου πονου. Παιδακια που πονανε σε κρεβατια νοσοκομειων, με ογκους στα ξυρισμενα κεφαλακια τους. Αυτων γρηγορα θα τελειωσουν τα βασανα τους και θα αναπαυτουν κοντα στο Θεο ασφαλισμενα. Γυρω τους ομως ενα ολοκληρο πληθος απο γονεις, συγγενεις, γιατρους, νοσοκομες, μπορει να βρουν τη σωτηρια. Ο Θεος δεν δρα ΠΟΤΕ μονοδιαστατα. Καθε τι που δινει το δινει εχοντας υπολογισει τις επιπτωσεις πανω σε πολλους ανθρωπους και παντα για το καλο τους. Ειναι ο Κυριος και της ζωης και του θανατου και τα χρησιμοποιει παντα επ ωφελεια μας. Γι αυτο και ειναι δογμα της εκκλησιας μας οτι μας παιρνει ο Θεος στην καλυτερη στιγμη μας πνευματικα για να μας προσδωσει τη καλυτερη κριση. Το αντιθετο βεβαια, κοβει το νημα της ζωης, οταν βλεπει οτι δεν θα υπαρξει βελτιωση στο μελλον και δεν θελει να τη φορτωσει με περισσοτερες αμαρτιες για να μην κριθει πιο αυστηρα στην αλλη ζωη.

Δυστυχως προχωραμε στη ζωη αγνοωντας βασικες αλήθειες του Ευαγγελιου που εκει ολα εξηγουνται. Ο φτωχος Λαζαρος στεκοταν στο κατωφλι του πλουσιου ολη του τη ζωη τρωγοντας τα αποφαγια, γυμνος και πληγιασμενος. Καθε μερα περνουσε απο μπροστα του ο πλουσιος. Ματια δεν τουριχνε απορροφημενος στις απολαυσεις της ζωης. Οταν πεθαναν και οι δυο ο πλουσιος κολαστηκε ενω ο Λαζαρος βρεθηκε αμεριμνος στον Παραδεισο. Ο πλουσιος μεσα στη κολαση του εβλεπε τον ευτυχισμενο Λαζαρο, ο Λαζαρος ομως δεν εβλεπε την κολαση για να μην χαλασει η μακαριοτητα του Παραδεισου που ειχε κερδισει. Πως κερδισε τον Παραδεισο; ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ολη του τη ζωη χωρις να βαρυγκομησει! Αυτη ειναι η συνταγη απο το ιδιο το στομα του Χριστου. Απο τη σταση τη Παναγιας μας σε οσα υπεφερε. 

Κατα τη πορεια της ανθρωποτητος υπηρξαν ανθρωποι που Αγιασαν, αλλα τους εφαγαν θηρια, καηκαν σε πυρα, πριονιστηκαν, κοπηκαν κομματια, βασανιστηκαν......Ποσες φορες αραγε εχουμε αναρωτηθει, εχουμε;;;,γιατι ο Θεος επετρεψε να υποφερουν ετσι. Οποιος δεν γνωριζει τι ειναι η Θεια Χαρις και πως ενδυναμωνει, ειναι αδυνατον να καταλαβει. Ετσι απλωθηκε ο Χριστιανισμος. Οι ειδωλολατρες αδυνατουσαν να καταλαβουν πως πηγαιναν χαρουμενοι οι Χριστιανοι στο μαρτυριο και στο θανατο. Απλα τους σκεπαζε η Θεια Χαρις. Του το ζητουσαν ομως να τους σκεπασει και ετσι τα αντεχαν ολα. Το γιατι το εκανε αυτο ο Θεος το ειδαμε μετα απο τοσους αιωνες που αποκτησαμε αυτους τους Αγιους, οδοδειχτες, παραδειγματα και δωρα στις ζωες μας. Οσοι ζητουν Θεια βοηθεια, την λαμβανουν. Τελος. Το ποτε το κανονιζει Εκεινος με τη πανσοφια Του. Οσοι προσπαθουν με το ανθρωπινο μαυλο μονο, μπερδευονται σε ατραπους και βασανιζονται για ολη τους τη ζωη γιατι ο Θεος δεν τους φερνει κοντα Του με το ζορι και αυτη ειναι η αξιοπρεπεια Του. Σεβεται το αυτεξουσιο  που Αυτος μας χαρισε και μας αφηνει να πορευτουμε μονοι και τοτε γευομαστε ολα τα κακα που μπορει να σκεφθει κανεις και ταλανιζουν την ανθρωποτητα. Ακομα και οταν μεσα στη παντοδυναμια Του μας δοκιμασει με κατι που εμεις το εισπραττουμε ως "κακο", ενω μπορει να ειναι η σωτηρια μας, ακομα και τοτε τιποτα δεν ειναι τελεσιδικο, ολα μπορουν να αλλαξουν. Αλλα αυτο θα το αντιληφθουμε στο τελος της ζωης μας οταν θα εχουμε βαλει τον "κοπο" μας, οταν θα εχουμε "βασταξει τον καυσωνα της ημερας", οταν θα εχουμε καταλαβει πως "λειτουργει" ο Θεος, οταν θα εχουμε βγει απο τα "εγω" μας και οταν με απλοτητα θα μπορουμε να πουμε "ερχου Κυριε, γεννηθητω το θελημα Σου, οχι οπως εγω αλλ οπως Εσυ θελεις". Τοτε μιλαει παντα ο Θεος και τοτε ειμαστε και μεις σε θεση ν ακουσουμε τη φωνη Του......Αυτο ειναι τελικα το plan B.....

ΥΓ Κατανοω απολυτα τον πονεμενο θυμο που φωλιαζει σε πολλες καρδιες γονεων. Απλα δεν μπορουσα ν αφησω χωρις εξηγηση, φτωχη κατα τα μετρα μου, το βασανιστικο ερωτημα της διαστασης του Θεου στην υπαρξη μας...

like0

Εγώ έχω καιρό που νιώθω τυχερή

Εικόνα Αλεξάνδρα

Δεν εχω αλλα λογια.. Ρηνα σε ευχαριστω για αυτα σου τα λογια, σαν βαλσαμο μπηκαν στην καρδια μου.. Εγω εχω καιρο που νιωθω τυχερη, μακαρι να το νιωσουν ολοι..

like0

Υπέροχο μήνυμα Ρήνα!!!!!

Εικόνα didyma1103

Θα συμφωνήσω με την Αλεξάνδρα, υπέροχο το μήνυμα σου Ρήνα!!!! Αλλά όταν η επίγεια ζωή είναι δύσκολη πολλές φορές χάνεις την υπομονή σου κι απελπίζεσαι. Άλλες φορές παίρνεις δύναμη και συνεχίζεις!!! Εύχομαι όλοι μας να έχουμε δύναμη και υγεία για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τα παιδάκια μας με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας και με ΑΓΑΠΗ πάνω από όλα!!!!!  

like2

Βρείτε ένα θέμα άμεσα!

Αφίσα της δράσης Μένουμε Ενωμένοι, μία πρωτοβουλία του noesi.gr για την εξ αποστάσεως υποστήριξη κατά την περίοδο της πανδημίας COVID-19.
✰ Ψηφιακή Αλληλεγγύη NOESI.gr
Η νόηση στο διαδίκτυο είναι μία κοινότητα μελών με Βιολόγια με προσωπικές εμπειρίες, που τροφοδοτούν συζητήσεις, και Οδηγούς, μία κοιτίδα γνώσης. Οι Ομάδες εμφανίζουν τα posts ανά τοποθεσία ή θέμα και η Αρχική τα πιο πρόσφατα.
Οδηγίες​ για να γράψετε "Βιολόγιο". Για να δημοσιεύσετε, μπείτε ως μέλος (Login). Μετά, από το μενού Πλοήγηση επιλέξτε Δημοσιεύστε νέο κείμενο. Επιλέξτε είδος ανάρτησης, συμπληρώστε τη φόρμα με κείμενο, πατήστε Ανάρτηση.