ΔΕΠΥ: Θεραπεία για την κόρη μου 9 ετών

Εικόνα Τασούλα

Σε ευχαριστω πολυ που μου απαντησες. Με τον ορο θεραπεια εννοω οτι θελω να εξαφανιστουν ολα αυτα τα συμπτωματα που εχει η ΔΕΠΥ και δυστυχως η κορη μου η οποια ειναι 9 χρονων εχει τα περισσοτερα: υπερκινητικοτητα, ελλειμματικη προσοχη, διασπαστικη συμπεριφορα, λεκτικη παρορμηση. Ολα αυτα κανουν την καθημερινη μας ζωη ποδηλατο...

Ειναι μονιμως αγενης, οχι γιατι ειναι κακια αλλα γιατι δεν μπορει να καταλαβει οτι ολα αυτα που λεει προσβαλουν. Ειναι ενα παιδι που αν το δεις για πρωτη φορα δεν θα πιστεψεις οτι εχει κατι τετοιο: ειναι με το χαμογελο στα χειλη συνεχεια, δεν σταματαει ποτε να κινειται και ειναι ευχαριστη στις παρεες της. Εκει που βγαζει ομως πραγματικη κακια ειναι απεναντι στην μικροτερη αδερφη της που δεν θελει να την βλεπει ουτε ζωγραφιστη. Αυτο που με τρομαζει πιο πολυ απο ολα ειναι οτι οι περισσοτεροι γιατροι μας ειπαν οτι αυτα τα παιδια περνουν μια πολυ δυσκολη εφηβεια. Ειναι τα παιδια που μπλεκουν με κακες παρεες, που εμφανιζουν παραβατικοτητα, μπλεκουν με ναρκωτικα και ειναι ευκολα θυματα καθε επιτηδειου. Kαταλαβαινεις λοιπον οτι εχω τρομοκρατηθει γιατι παρολα οσα εχω κανει η μικρη παρουσιαζει ελαχιστη βελτιωση.

Δεν ξερω πως να της συμπεριφερθω. Για να μην αναφερθω στο μαθησιακο που οπως καταλαβαινεις γινεται ο χαμος.Στο σχολειο τα παει χαλια θα παει πεμπτη δημοτικου αλλα οι γνωσεις της ειναι της τριτης. Το ποιο ωραιο της υποθεσης ειναι οτι ολα αυτα τα βλεπω μονο εγω. Ο αντρας μου δεν δεχεται το προβλημα και λεει οτι ειναι ολα της φαντασιας μου, οτι ειμαι απλα υπερβολικη. Ετσι παλευω μονη μου... Ευχομαι αφου εχεις ιδία πειρα να μπορεσεις να με διαφωτισεις για το τι να περιμενω... Σε ευχαριστω και παλι.

Σχόλια

Τα συμπτωματα (αν και δεν είναι ακριβής όρος) δε θα εξαφανιστούν

Εικόνα Grace Under Pressure
Καλησπερα, Τα συμπτωματα (αν και ορος δεν ειναι ακριβης γιατι η ΔΕΠΥ δεν ειναι ασθενεια) δεν θα εξαφανιστουν ποτε. Ειμαι 33 ετων και ακομα παρουσιαζω λεκτικη παρορμηση και διασπαστικη συμπεριφορα (και πολλα αλλα). Ομως εχω μαθει να τα κοντρολαρω και μαθαινω και τον γιο μου να κανει το ιδιο (μεχρι τωρα παμε καλα, το παιδι τελιωσε το Νηπιο χωρις προβληματα και με πολυ καλη συμπεριφορα στην ταξη). Αυτο ειναι και το μονο που περιμενω απο τους ειδικους που τον παρακαλουθουν απο 2 ετων. Να μαθει να ζει με αυτο. Δεν νομιζω οτι υπαρχει ειδικος που θα σου πει την λεξη "θεραπεια". Δεν νομιζω οτι υπαρχει κανεις να σου πει οτι το παιδι σε ενα, δυο, πεντε χρονια θα ειναι θεραπευμενο. Οτι θα παει καλα, ναι, ειναι πιο λογικο να σου πουν :) Πρεπει να αλλαξεις και εσυ την οπτικη σου. Μην ψαχνεις για θεραπεια, δεν υπαρχει. Μπορεις να μανατζαρεις και το πιο σημαντικο να μαθεις στο παιδι να μανατζαρει τον εαυτο του. Η ωριμοτητα της πως ειναι? Λες οτι εχει γνωσεις Τριτης Δημοτικου (εχεις κοιταξει για δυσλεξια?), αλλα ψυχικα τι ηλικιας σου λενε οτι ειναι το παιδι? Για παραδειγμα ο γιος μου φερεται σαν 8 χρονο οχι σαν 5 1/2 που ειναι ενω ο αλλος μου φερεται σαν 4 χρονο (ειναι διδυμα). Προσεχε, δεν μιλαω νοητικα, ρωταω για την συναισθηματικη της ηλικια. Το ξερω οτι η καθημερινη ζωη ειναι ποδηλατο :( Το ξερω πολυ καλα. Εχω μερες που δεν μπορω να φερω τον εαυτο μου σε μια ευθεια, ποσο μαλλον τα παιδια, αλλα το δεχομαι οτι θα υπαρχουν ΚΑΙ αυτες οι ημερες και προχωρω. Η αυστηρη ρουτινα ειναι πολυ σημαντικη για εμας. Υπαρχει μια σειρα στην καθε ημερα μας, ενα σχεδιο που ακολουθουμε. Ολα γινονται με προειδοποιηση. Υπαρχουν πολλα μπραβο μεσα στην ημερα, ακομα και για την προσπαθεια, αλλα και τιμωριες αν παρεκτραπουμε. Ο αντρας μου ειναι σαν τον δικο σου. Αναγωνριζει οτι υπαρχει προβλημα, αλλα δεν εχει ιδεα τι ειναι και δεν θελει να μαθει. Ξερει τον ορο ΔΕΠΥ αλλα τι ειναι η ΔΕΠΥ ιδεα δεν εχει. Πιστευει οτι με την τιμωρια ή με την παντοφλα ολα διορθωνονται. Καμια φορα (τις περισσοτερες φορες) απαιτει απο τα παιδια πραγματα που δεν μπορουν να κανουν ουτε "κανονικα" 5χρονα οπως να παμε σε ενα εστιατοριο και να καθισουν ησυχα για 3 ωρες χωρις να κουνιουνται ή να μιλανε με τα αλλα παιδακια ή αν δουν καποιο να σηκωθει και να παιξει, να μην θελουν και αυτα. Αυτα και αλλα πολλα τετοια μας αναγκασαν να μην βγαινουμε ολοι μαζι σαν οικογενεια γιατι με κανει εξαλλη και τα παιδια ψυχολογικα ρακη. Ετσι το 99% του χρονου ειμαι μονη με τα παιδια. Οποτε σε καταλαβαινω :( Οσο για τι κακες παρεες, ποιος σου τα ειπε αυτα? Κανεις δεν μπορει να προδιαγραψει πως θα ειναι το παιδι στην εφηβεια ή τι θα του τυχει στον διαβα του. Ναι, οντως επειδη υπαρχει αυτη η εντονη παρορμητικοτητα να εχουν μια ταση να κανουν ο,τι οι αλλοι χωρις να σκεφτουν αυτο ομως δεν σημαινει οτι θα μπλεξει με κακιες παρεες. (εγω ας πουμε δεν εμπλεξα και ενω υπηρξαν οι πειρασμοι, ουτε ναρκωτικα εκανα ποτε, ουτε καν καπνισα) Θες λιγο να μου πεις αναλυτικα τι θεραπειες κανετε, τι εχετε δοκιμασει, ποιοι γιατροι την εχουν δει κτλ? Αν θες να μιλησεις, εδω ειμαι :) Φιλικα, Τινα
like0

Προς grace, μπαράζ επισκέψεων σε ειδικούς!

Εικόνα Τασούλα
Απο που να αρχισω. Αρχικα πηγα στην Πυλη Αξιου και μου συνεστησαν ψυχοθεραπειες γιατι εκτος απο ΔΕΠΥ διεγνωσαν και καταθλιπτικη διαθεση. Επισκεφτηκα την πρωτη ψυχολογο που την γνωριζα απο την εφηβεια μου και ειναι πολυ καλη στην οποια πηγαιναμε για ενα χρονο και εκαναν καποιες ασκησης συγκεντρωσης στον υπολογιστη. Αποτελεσμα 0. Μετα ηρθε δασκαλος ειδικης αγωγης στο σχολειο και μου ειπε να παρω μια γνωμη απο τα ΚΕΔΔΥ, εκει την εξετασαν 5 γιατροι: κοιν.λειτ., ψυχολογος, ψυχιατρος και δεν θυμαμαι τι αλλο μου ειπαν να συνεχισω τις ψυχοθεραπείες και να κανει μαθηματα με τον δασκαλο ειδικής αγωγης μεχρι να ξαναεξεταστει απο τους ιδιοθς στο τελος του δημοτικου. Μετα πηγα για δυο μηνες σε μια αλλη παιδοψυχολογο με την οποια δεν συνεργαζοταν και διακοψαμε. Επειτα ειδα σε μια εκπομπη στην τηλ. για την μεθοδο Τομάτις και ειπα αυτη ειναι σιγουρα η λυση. Δεν ξερω αν την εχεις ακουστα προκειται για 2ωρες συνεδριες στις οποιες ακουγε φιλτραρισμενη μουσικη Μotzard και γρηγοριανους υμνους με τους οποιους ενεργοποιειται η επιλεκτικη ακοη. Οι συνεδριες γινονται 3 φορες την εβδομαδα και η αληθεια ειναι οτι στο τελος του πρωτου κυκλου δηλαδη μετα απο 15 συνεδριες η κορη μου ειχε γινει αλλο παιδι. Η διαφορα ηταν τεραστια σχεδον εφυγαν τα παντα μονο που κρατησε πολυ λιγο. Για 2 εβδομαδες περιπου μετα ξαναγυρισαμε στα ιδια. Οι κυκλοι ολοι ηταν 5 με διαστηματα παυσης μεταξυ τους. Σε αυτες τις παυσεις την πηγα σε 2 ομοιοπαθητικους που ο καθενας τους μου εδωδε διαφορετικο φαρμακο. Το ignasia που δεν εκανε τιποτα μαι τωρα περιμενουμε το δευτερο, το stafisagria, το οποιο περνει τωρα. Ταυτοχρονα την πηγα σε εναν αλλο παιδοψυχιατρο ο οποιος μου ειπε οτι το προβλημα της ειναι κυριως συναισθηματικο και οχι μαθησιακο και μας εστειλε σε ενα ΚΨΥγια να τσεκαρουμε την γνψματευση της πυλης αξιου. Εκει την ειδαν λογοθεραπευτρια, εργοθεραπευτρια και ψυχολογος και περιμενω τα πορισματα τους τελη αυγουστου για να του τα παω και να δουμε τι θα γινει. Οσο για την ψυχ. ηλικια δεν μου την προσδιορησε κανενας και ουτε κι εγω μπορω να το κανω.αν και η πρωτη μου σκεψη ηταν οτι αυτο που εχει ειναι δυσλεξια με διαβεβαιωσαν οτι δεν ειναι. Αρχιζω παντως να πιστευω οτι την ζαλισα την καημενη και σκεφτομαι να αφησω τα πραγματα να κυλησουν λιγο ετσι γιατι βλεπω οτι πλεον αισθανεται οτι ειναι ενα προβληματικο παιδι και λεει πολυ συχνα την προταση: το προβλημα που εχω ή αυτο το παιδι εχει το ιδιο προβλημα με εμενα μαμα; Ισως η λυση να ειναι να κανουμε κατι εμεις οι γονεις της με την συμπεριφορα μας. Αλλα ο αντρας μου δεν θελει να κανουμε συμβουλευτικη γονεων οπως μας ειχαν προτεινει παραλληλα με ολα αυτα. Και το αλλο που σκεφτομαι ειναι οτι δεν θα δω αποτελεσμα οσο εγω προσεχω πως της μιλαω και της συμπεριφερομαι ενω ο αντρας μου και η πεθερα μου αρμενιζουν. Τι να πω ισως να πρεπει απλα να αποβαλλω το αγχος μου και να παψω να φοβαμαι τοσο πολυ για το μελλον γιατι καταστρφω το παρον της. Με ολο αυτο το τρεξιμο χανω πολυτιμο χρονο μαζι με τα παιδια μου και αδικουνται και τα αλλα δυο μου παιδια. Ευχομαι να μην με περασεις για τρελη για ολα αυτα που εκανα. Πιστευεις οτι υπερεβαλα; Πες μου ειλικρινα, ευχαριστω
like1

Πόσο σε καταλαβαίνω...

Εικόνα Arntin
Τασούλα, σε καταλαβαίνω απόλυτα και αν θες απο εμένα μια απάντηση για το αν είσαι τρελή ή υπερβολική αυτή θα είναι ΟΧΙ. Καλά κάνεις και ψάχνεσαι όπως όλοι μας εδω μέσα και παρόλο που έχεις κουραστεί μη σκέφτεσαι να σταματήσεις.Αυτά τα παιδιά που άλλοι τα αποκαλούν προβληματικά και που ίσως και τα ίδια έτσι να αισθάνονται χρειάζονται ειδική αντιμετώπιση.Προς Θεού μη την αφήσεις στην "τύχη" της. Ακόμα κι αν ο άντρας σου ή η πεθερά σου θέλουν να κλείνουν τα μάτια στο θέμα που έχουν μπροστά τους, εσύ μην το κάνεις.Το ξέρω πως θα ήταν σωστότερο όλοι στην οικογένεια να ακολουθούν την ίδια γραμμή αλλά απο τη στιγμή που αυτό δεν είναι εφικτό εσύ σαν ΜΑΝΑ θα κάνεις αυτό που θεωρείς σωστό και με την αγάπη σου και την υπομονή σου θα νικήσεις. Κι ο δικός μου γιος απο τους συγγενείς θεωρείται απλά σαν ένα ζωηρό και κακομαθημένο παιδί κι αντί να προσπαθήσουν να τον βελτιώσουν του κάνουν όλα τα χατίρια και μάλιστα πίσω απο την πλάτη μου.Ο μπαμπάς του είναι πολύ αυστηρός ,πολύ νευρικός και έχουμε συνέχεια προστριβές... Όμως εγώ βλέπω οτι το παιδί θέλει μια άλλη αντιμετώπιση.Δεν μπορει να ελέγξει τα συναισθήματα του και οι κόντρες κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Εγώ όταν θυμώνει(αδικαιολόγητα) τον αφήνω να ξεσπάσει και έπειτα του εξηγώ και τον βάζω να δει την συμπεριφορά του με τα μάτια ενος τρίτου... Δεν του αρέσει η συμπεριφορά του όμως μάλλον δεν ξέρει πως να την κοντρολάρει.Και σε αυτό το σημείο ζητάμε τη βοήθεια των ειδικών. Μην αγχώνεσαι τόσο γιατί της μεταδίδεις το άγχος σου.Θα σου δώσω ένα παράδειγμα.Στην αρχή της πρώτης δημοτικού δε μπορούσε να ξεχωρίσει τα γράμματα.Δεν ήξερε ούτε το Α.Μπέρδευε το πα με το τα κι εγω κουραζόμουν αγχωνόμουν και έκλαιγα μπροστά του.Άλλες φορές νευρίαζα πολύ...Κόντευαν τα Χριστούγεννα κι εμείς ήμασταν πολύ πίσω απο το υπόλοιπα παιδιά. Όταν κλείσαμε για τις γιορτές χαλαρώσαμε όλοι.Λιγότερα νεύρα, όχι διαβάσματα ,ατέλειωτες ώρες ξεγνοιασιάς.Και τότε ήταν που έγινε το θαύμα. Μόλις άνοιξαν τα σχολεία ήταν ένα άλλο παιδί.Πιο προσεκτικός σε αυτά που διαβάζαμε .Αναγνώριζε τα γράμματα!!!!!Δεν έκανε πολλά λάθη.Κι όλα αυτά μόλις χαλάρωσα εγώ κι έτσι μπόρεσε να χαλαρώσει κι εκείνος.
like0

Προς Artin

Εικόνα Τασούλα
Δεν αισθανεσαι ομως καποιες φορες οτι αυτο που πας να χτισεις εσυ οι αλλοι το χαλαν; Εχω βαρεθει να προσπαθω να πεισω για τα προφανες. Τρεμω στην ιδεα οτι σε ενα μηνα περιπου θα αρχισουν τα σχολεια. Ολο το καλοκαιρι ετσι το περασα, σκεφτομενη τι θα γινει το Σεπτεμβρη. Κι εγω σκεφτηκα οτι με το αγχος μου απλα κανω τα πραγματα χειροτερα αλλα ειναι αυτοματο δεν μπορω να το κοψω. Ειπα πολλες φορες οτι πρεπει να σταματησω και να δεχτω οτι απλα τα πραγματα με την μικρη θα ειναι διαφορετικα και αντι να προσπαθω να της αλλαξω χαρακτηρα να την βοηθησω να προσαρμοστει και να μαθει να ελεγχει αυτο τον χαρακτηρα που εχει, αλλα ολο την παταω. Ασε που μενουμε σε χωριο και ειναι πολυ δυσκολο να τα κρατησω ολα αυτα κρυφα γιατι αν το καταλαβουν στο χωριο θα της κολλησουν ταμπελα. Παντως χαιρομαι πολυ για το παιδι σου ειλικρινα μακαρι να τα καταφερω κι εγω να φτασουμε σε ενα τετοιο σημειο.
like0

Tασούλα

Εικόνα Arntin
Τασούλα λες χαιρεσαι για το γιο μου!!!Τα άλματα τα κάναμε μόνο στο μαθησιακό μέρος στη συμπεριφορά έχουμε σοβαρά προβλήματα. Όμως κι εμείς μένουμε σε μια μικρή νησιωτική πόλη που είναι σαν χωριό!!! Είναι πολύ άσχημο να μπαίνουν ταμπέλες στα παιδιά και πιστεψέ με εμείς στο σχολείο την έχουμε πάρει ήδη απο το νηπιαγωγείο.Αυτό που με στεναχωρεί όμως δεν είναι η ταμπέλα αυτή καθαυτή αλλά το οτι λόγω αυτής της ταμπέλας υπάρχει ΠΑΝΤΑ μια προκατάληψη προς αυτά τα παιδιά. Πρέπει τα παιδιά αυτά να γίνουν τόσο δυνατά ωστε να μπορέσουν να πετάξουν αυτήν την ταμπέλα απο πάνω τους, που εγω για τον δικό μου τουλάχιστον αναρωτιέμαι αν θα τα καταφέρει ποτέ.
like1

Πros Arntin, πώς να απαλλαγούν από την προκατάληψη;

Εικόνα Τασούλα
πολυ φοβαμαι οτι δεν θα καταφερουν να απαλλαγουν απο αυτην οσο οσο ζουν και κινουντε στις ιδιες κοινωνιες.απο τοτε που γεννηθηκα ζω στο ιδιο χωριο και το ΄λατρευω,αλλα οταν σαν παιδι ειχα κι εγω καποια προβληματα και χρειαστηκε να παω σε ψυχολογο,δεν ξερω πως μαθευτηκε και πιστεψε με ακομη και τωρα το συνανταω μπροστα μου.αν και δεν εδωσα ποτε μου δικαιωμα να πουν κατι για μενα παντα ακουγα να το ψιθυριζουν πισω απο την πλατη μου ακομη και τωρα που ειμαι 32. καμμια φορα σκεφτομαι οτι εκ των πραγματων θελουν δε θελουν θα αναγκαστουν να γινουν δυνατα γιατι αλλιως δεν θα επιβιωσουν, απλα ξερω καλα τον ψυχικο πονο που αφηνει πισω αυτη η προσπαθεια και με ενοχλει να σκεφτομαι οτι θα το περασει και η κορη μου αυτο. οσο για τον γιο σου,πιστεψε με ειναι ενα τεραστιο αλμα,γι αυτο χαιρομαι.σκεψου οτι εμεις μετα απο 4 χρονια δεν εχουμε καν φτασει εκει.ειναι μεγαλη υποθεση και σας αξιζουν και τους δυο συγχαρητηρια το οτι βελτιωθηκε εκει σημαινει οτι κανει προοδους δεν ειναι λιγο αυτο.
like0

Τασούλα δυστυχώς η βελτίωση είναι μόνο στο μαθησιακό κομμάτι

Εικόνα Arntin
Τασούλα δυστυχώς η βελτίωση είναι μόνο στο μαθησιακό κομμάτι. Στο κομμάτι ελέγχου συναισθημάτων και συμπεριφοράς είμαστε δυστυχώς πολύ χάλια. Η ΔΕΠ (με ή χωρίς υπερκινητικότητα δεν εχει σημασία) έχει πολλές πλευρές.Δεν εκδηλώνουν όλα τα παιδιά τα ίδια "συμπτώματα". Μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτομαι πως θα ήταν καλύτερα αν εκδήλωνε σημάδια αφηρημάδας και αδιαφορίας για τα μαθήματα, παρά αυτά που έχει εκδηλώσει όπως παρορμητισμός, περιέργεια για ότι πιο επικίνδυνο ,και όλου του κόσμου τις σκανδαλιές.
like0

Arntin, είναι δύσκολο, σε καταλαβαίνω

Εικόνα Τασούλα
Καταλαβαινω τι εννοεις. Eιναι δυσκολα να φοβασαι να΄μην παθει κατι και να εισαι συνεχεια σε επιφυλακη. Aυτοι που εβγαλαν την διαγνωση τι λυσεις σου προτειναν για να το αντιμετωπισεις;εμεις για καποιο διαστημα δοκιμασαμε την μεθοδο τοματις,δεν ξερω αν την γνωριζεις,και ειδαμε καποια αποτελεσματα.ειναι μεγαλη ιστορια για να σου την πω αλλα αν ψαξεις στο ιντερνετ θα βρεις πληροφοριες.πολυ περιληπτικα ο καθηγητης αυτος υποστηριζε και απεδειξε οτι ο τροπος που ακουμε παιζει σημαντικο ρολο στην συμπεριφορα μας αλλα και γενικα οτι καθοριζει πολλους τομεις της ζωης μας.εγω οταν διαβασα το βιβλιο του ΤΟ ΑΥΤΙ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ενθουσιαστηκα,ειπα οτι αυτη ειναι η λυση στο προβλημα μας,αλλα δυστυχως ηταν για λιγο.ομως ο καθε ανθρωπος αντιδρα διαφορετικα σε καθε θεραπεια.δεν λειτουργουν ολα σε ολους.το δυσκολο με αυτη την μεθοδο ειναι οτι απαιτει επισκεψεις 3 φορες την εβδομαδα,2ωρες,και οτι στην ελλαδα εχουμε μονο δυο κεντρα ενα στην αθηνα και ενα στην θεσσαλονικη.το αλλο μειον ειναι οτι ειναι ακριβα,καθε επισκεψη στοιχιζει65 ευρω και ειναι απαραιτητη και η δικη σου παρουσια,ακουει μουσικη μαζι με το παιδι και η μητερα. Δεν θελω να παρεξηγηθω απλα σου λεω τι εμπειρια ειχα εγω απο αυτο και απο την στιγμη που το γνωριζω, αν και σε εμας η βελτιωση ηταν για λιγο, νιωθω υποχρεωμενη να το αναφερω, οπως κι εσυ αν γνωριζεις κατι θα ηθελα να μου το πεις.παντως για ενα διαστημα ειχε γινει αλλο παιδι το θυμαμαι και δεν μπορω να το πιστεψω.ενα καλο ειναι οτι μπορεις να παρεις καποια απο τα χρηματα πισω απο το ΙΚΑ αρκει να εχεις γνωματευση απο δικους τους γιατρους.αν θες περισσοτερες πληροφοριες πες μου
like0

Σε καταλαβαίνω...

Εικόνα Marina1978

Είαμι και εγώ μητέρα ενός αγοριου 7 χρονών (ΔΕΠΥ) δουλεύουμε 3 χρόνια τώρα με είδικούς βλέπω βελτίωση αλλά όλοι μου είπαν οτι δεν υπάρχει θεραπεία. Σε όλο το θέμα με κάλυψαν τα σχόλεια των προηγούμενων το μόνο που θέλω να σου πω επειδή και εγώ έχω το ίδιο θέμα μα τον μπαμπά του με βοήθησε πολύ η συμβουλευτική γονέων που κάνω με παιδοψυχολόγο. Όπως καταλαβαίνεις και εκεί παρίσταμαι μόνη μου αφού ο πατέρας δεν δέχετε τίποτα από αυτά που λένε οι ειδικοί. Ελπίζω να το δοκιμάσεις και να σε βοηθήσει.

like0

Προς την Τασούλα σχετικά με τη ΔΕΠΥ

Εικόνα Kari
Καλησπερα σας! Εχω και εγω ενα κοριτσακι με ΔΕΠΥ, ειναι 9 χρονων, ο συζυγος μου ποτε δεν δεχθηκε τιποτα και μαλιστα ελεγε πως ειναι της φαντασιας μου...οποτε μονη μου προσπαθησα σε πολλα πραγματα. Η ΔΕΠΥ δεν ειναι μια αρρωστεια που θα δωσεις τα φαρμακα και θα περασει, δεν ειναι ιωση...ειναι μια συνεχομενη κατασταση, μια δυσκολια του παιδιου να ανταποκριθει στο δικο μας καταστημενο και στα δικα μας πρεπει!!! Δυστυχως τα παιδια αυτα θελουν ενα κοσμο φλιαρο και ασταματητο, αδιακοπο με ενταση ενω εμεις τους ζητουμε να συγκεντρωνονται, να καθοντε κλπ...πραγματα πολυ δυσκολα για αυτα. Σαφως ομως υπαρχει τροπος βελτιωσης, πρωτα απο ολα ξεκινηστε με υγιεινη διατροφη(τροφες χωρις πολλα συντηριτικα, ζαχαρη, αναψυκτικα και χρωστικες ουσειες),μεσα σε φυσιολογικα πλαισια παντα, χωρις υπερβολες και στερησεις. Φτιαξτε μαζι ενα καθημερινο προγραμμα τοιχοκολλημενο(η ρουτινα βοηθαει πολυ), δημιουργηστε ενα συστημα μπονους με αστερακια οπου κατι θα κερδιζει στο τελος της εβδομαδας, συχνες επισκεψεις στη φυση ή εστω στο παρκο για εκτωνοση(εγω στο σπιτι εβαλα ενα μικρο τραμπολινο και κρεμασα ενα μονοζυγο που μπορει να αιωρειτε και να περιστρεφετε...εχει τρομερα αποτελεσματα), με την ομοιοπαθητικη δεν ασχοληθηκα και δεν εχω εμπειρια αλλα μια φορα που μιλησα με μια γιατρο της ομοιοπαθητικης δεν μου φανηκε πως μπορουσε να βοηθησει....σιγουρα θα σας συνηστουσα εργοθεραπειες(ειναι απαραιτητες για να δειτε προοδο), ξεχασα να σας πω να εχετε οσο μπορειτε περισσοτερο κλειστη την τηλεοραση, υπολογιστη κλπ αυτα μπορειτε να χρησιμοποιητε στα μπονους της καλης της συμπεριφορας! η μουσικη ειναι κατι που τους εκτονωνει και βοηθαει αρκετα στην καλη ψυχολογια τους.
like1

Κari, τι κάνουν οι εργοθεραπείες;

Εικόνα Τασούλα
Καλημερα. Θα μπορουσες να μου πεις τι ακριβως κανουν στις εργοθεραπειες γιατι δεν γνωριζω καθολου.δεν ξερω κατα ποσο θα ηταν δεκτικη σε ακομη μια θεραπευτικη προσεγγιση γιατι την ταλαιπωρησα αρκετα με γιατρους.αυτο με το οργανομενο προγραμα στο σπιτι νομιζω οτι θα βοηθουσε αλλα ειναι δυσκολο να το καταφερω γιατι δεν συνεργαζεται κανενας καθως ολοι οπως σου ειπα πιστευουν οτι απλα ειναι ενα δυστροπο και ζωηρο παιδι.οτι και αν προτεινω το θεωρουν υπερβολη και δεν ακολουθει κανεις.τωρα σκεφτομαι αντι να τρεχω την μικρη σε γιατρους να παμε εμεις να κανουμε συμβουλευτικη γονεων.εσεις στο σχολειο πως τα πατε;μαθαινει ευκολα,συνεργαζεται; Εμεις εχουμε μεγαλο προβλημα και οσο σκεφτομαι οτι σε λιγες μερες αρχιζουν με εχει πιασει πανικος. Φετος θα ειναι χειροτερα νομιζω που θα παει πεμπτη και ευχομαι να τυχουμε σε καλο εκπαιδευτικο γιατι αλλιως θα εχουμε προβλημα.
like0

Προς Τασουλα, για τη ΔΕΠΥ

Εικόνα Kari
Τασουλα οι εργοθεραπειες ειναι ενα πολυ σημαντικος τροπος εκπαιδευσης του παιδιου με δυσκολιες, το βοηθουν στο να μαθει να οργανωνετε, να συγκεντρωνετε, να τηρει τους κανονες και να ξεπερναει ή τουλαγχιστον να διαχιριζεται οσο το δυνατον καλυτερα τις δυσκολιες τους! Τα παιδια με δεπυ δεν ειναι απλως ζωηρα και υπερκινητικα παιδια, αυτη τους η ανησυχια προερχεται πολλες φορες απο διαφορες δυσκολιες που εχουν στο νευρολογικο τους συστημα οπως πχ αισθητηριακες δυσλειτουργιες, κανοντας λοιπον εργοθεραπειες εκτος απο το να μαθουν να οργανωνοντε τους βοηθαει να ξεπερνουν και τις διαφορες δυσλειτουργιες τους βαση συγκεκριμενου προγραμματος που ακολουθει ο εργοθεραπευτης! κατα την προσωπικη μου γνωμη ειναι ακρως απαραιτητο για τα παιδια με ΔΕΠΥ και αν μαλιστα βρεις και καλο θεραπευτη τα αποτελεσμετα ειναι θεαματικα μερικες φορες! Οπως σου ειπα στο θεμα της συννεργασιας στο σπιτι αντιμετωπισα τις ιδιες καταστασεις με σενα, καποια στιγμη λοιπον αφου εγω επρεπε να βγαλω το φιδι απο την τρυπα (σχολειο,κοινωνικες δραστηριοτητες κ.λπ. οπου σε ολα η μικρη αντιμετωπιζε σοβαρα θεματα) τους ειπα πως υπαρχουν δυο δρομοι ή θα ακολουθειτε οτι λεω ή θα την αναλαβετε εξολοκληρου... αυτο που θελω να σου πω ειναι πως επεβαλα με τον δικο μου τροπο ενα ειδος αρχηγιας που δεν σηκωνε παραχωρησεις ουτε ενδοιασμους... εγινα "κακια" και αυστηρη προς τους αλλους μεχρι να μαθουν να τηρουν καποιους κανονες που ορισα εγω. Στο σχολειο ειναι μια απο τις καλυτερες μαθητριες της ταξης αν και αντιμετωπιζει εντονη διασπαση προσοχης, ομως ειμαι απο πανω της συνεχεια και δεν την αφηνω λεπτο, βεβαια αυτο οφειλεται κυριως στον εργοθεραπευτη μας ο οποιος της εδωσε τα εφοδια και τον τροπο να μπορει να ανταπεξερχεται,πολλες φορες αναγκαζομαι να ειμαι αυστηρη αλλα δυστυχως η ΔΕΠΥ ειναι μια συνεχομενη κατασταση η οποια θελει κανονες και προγραμμα!!! Αν νομιζεις πως μπορω να σε βοηθησω σε κατι ευχαριστως ρωτα με!
like1

Προς Kari, σχετικά με τον εργοθεραπευτή

Εικόνα Τασούλα
ευχαριστω πολυ για τις πληροφοριες. αν γνωριζεις καποιον εργοθεραπευτη να μου προτεινεις θα με βοηθουσε πολυ.εμεις μενουμε κοντα στη θεσσαλονικη.απορω ομως γιατι καποιος απο τους γιατρους που πηγα και πιστεψε με εχω παει σε παρα πολλους ,δεν μου ειπε κατι.και θυμωνω και με τον εαυτο μου που δεν το σκεφτηκα και εγω.θα ηθελα να μου πεις αν μπορεις την συχνοτητα των επισκεψεων γιατι τωρα που θα αρχισουν τα σχολεια θα ειναι ενα θεμα.περσι και προπερσι ειχαμε δασκαλο ειδικης αγωγης αλλα δεν βοηθησε και πολυ γιατι η μικρη δεν συνεργαζοταν αν και ο δασκαλος ηταν πολυ καλος.φετος δυστυχως δεν θα ειναι και δεν ξερω αν θα στειλουν και αλλον.κι εγω στο διαβασμα ημουν συνεχεια απο πανω της αλλα περισσοτερο κακο εκανα παρα καλο γιατι την πιεζα πολυ και αν και προσπαθουσα να μην δειχνω τα αισθηματα μου καταλαβαινε οτι απογοητευομουν και αυτο μειωνε την αυτοεκτιμηση της,ετσι ο δασκαλος ειδικης αγωγης μου ειπε να απομακρυνθω και να την αφησω μονη της να κανει οτι κανει χωρις να την πιεσω καθολου και ας μην ολοκληρωνε ολα τα μαθηματα της.φετος ειπα οτι πρεπει να αλλαξω τελειως τακτικη και να ηρεμησω λιγο γιατι η μικρη εχει παρει το μυνημα οτι εμενα με νιαζει μονο η επιδοση της στο σχολειο και τιποτε αλλο.ευχομαι να τα καταφερω.θα περιμενω απαντηση. και παλι ευχαριστω
like0

Προς Τασούλα... ΔΕΠΥ

Εικόνα Kari
Λοιπον τασουλα, αφου μεν καταληξεις στην αποφαση οτι θελετε να κανετε εργοθεραπειες, το δυσκολοτερο ειναι να βρεις καλο εργοθεραπευτη, το κοριτσακι σου ειναι και λιγο μεγαλο πλεον, εχεις χασει σημαντικα χρονια στην εξελιξη της διαμορφωσης του χαρακτηρα της και της συμπεριφορας της, παρολα αυτα ποτε δεν ειναι αργα!!! Πολλοι εργοθεραπευτες δεν κανουν σοβαρη δουλεια, δεν εχουν εμπειρια και τις περισσοτερες φορες μαλιστα σε βλεπουν μονο ως ευρω!!! Συνηθως γινονται δυο συνεδριες την εβδομαδα και εχουν και ενα σοβαρο κοστος, κοστιζουν πανω κατω 30-40 ευρω την καθε φορα, το κρατος σου δινει περιπου το 1\3 απο αυτα που πληρωνεις!! Το γιατι δεν το σκεφτηκες εσυ ειναι κατι που δεν γνωριζω, προφανως ομως κανενας δεν σε οδηγησε προς τα εκει, οι παιδοψυχολογοι δινουν πολυ σημασια στον αυτισμο και τις αλλες δυσκολιες τις εχουν παραμελησει, ιδιως οταν βλεποπυν παιδια που εχουν καλο λογο και αντιληψη!! το συνηθες ειναι πως αν διαμαρτυρηθεις πως το παιδι σου ειναι πολυ ζωηρο θα σε πουν υπερβολικη, φαντασιοπληκτη κλπ οποτε μην την ψαχνεις, εχουμε και κριση τωρα...κλαφτα χαραλαμπε που λενε!!! Στο διαβασμα δεν πρεπει να εισαι συνεχως απο πανω της διοτι ξεφευγει η κατασταση και μπαινετε συνεχως σε προστριβες, πρεπει να την δινεις συγκεκριμενο χρονοδιαγραμμα πχ σε 10 λεπτα την αντιγραφη βαση του συστηματος ανταμοιβης καλης συμπεριφορας αν τα καταφερει κερδιζει κατι που θα εχετε συμφωνησει αν οχι θα εχει επιπτωσεις προσοχη οχι τιμωρια επιπτωσεις π.χ. "αρα τωρα δεν θα παρεις την κασετινα που ειχαμε αποφασισει να αγορασεις". Στην αρχη ειναι δυσκολο αλλα αν εχεις υπομονη μετα δινει πολυ καλα αποτελεσματα αυτη η μεθοδος, επισης στην αρχη θα την επιβλεπεις πιο συχνα δηλ αν την εδωσες 10 λεπτα να κανει την αντιγραφη της δεν θα εισαι συνεχεια απο πανω της αλλα θα πηγαινοερχεσαι να την επιβλεπεις τουλαγχιστον κανα δυο φορες και δεν θα εισαι πολυ αυστηρη με το χρονο που την δινεις μεχρι να στρωσει σιγα σιγα και να μην χρειαζεται τοσο πολυ επιβλεψη!!! Για εργοθεραπευτη να σε προτεινω πρεπει πρωτα περιπου να μου πεις που μενεις, γιατι καθε περιοχη εχει τα δικα της. Βασικα διαγνωση εχετε παρει απο καπου και σε πιο ταμειο ανηκεις? Ειναι χαρα μου αν σε βοηθησω εστω και σε κατι, περασα και εγω πολυ δυσκολες στιγμες και παρακαλουσα καποιος να μου ελεγε κατι! Τελικα σταθηκα τυχερη και ενας εργοθεραπευτης με βοηθησε παρα πολυ, ολα αυτα μου τα εμαθε αυτος, διαφορες τεχνικες, τροπο επικοινωνιας με το παιδι κλπ βεβαια μην ονειρευεσαι ολοι δεν ειναι το ιδιο και δεν κανουν τοσο καλη δουλεια κα ενοειται διαβασα πολυ μα παρα πολυ χα χα χα!!! Σε αφηνω τωρα διοτι ειμαι πτωμα στην κουραση, ο msn μου ειναι eleftheria2002@hotmail.com να τα πουμε σε ζωντανο χρονο αν θελεις!!!
like0

Προς Kari, σχετικά με τη διάγνωση από την Πύλη Αξιού

Εικόνα Τασούλα
καρι ευχαριστω πολυ για τις πληροφοριες. διαγνωσεις εχουμε παρει απο τα ΚΕΔΔΥ και την ΠΥΛΗ ΑΞΙΟΥ και συγκεκριμενα γραφουν ΔΕΠΥ.διασπαστικη συμπεριφορα με καταθλιπτικη διαθεση.αν πας στο αλλο φορουμ που εχω γραψει περιγραφω αναλυτικα ολες τις ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ που εκανα.εμεις μςνουμε σε ενα χωριο εξω απο την θεσσαλονικη αλλα καισ την αθηνα να μου πεις να παω,θα βρω τροπο για να τα καταφερω-που λεει ο λογος-.θα με βολευε πολυ κατι στο κεντρο ή δυτικα.προς το παρον εχω ΙΚΑ αλλα λογικα θα ισχυει μεχρι του χρονου τετοιον καιρο γιατι εκανα αιτηση στον ΟΓΑ και απαντηση θα λαβω σε ενα χρονο περιπου.η ΠΥΛΗ ΑΞΙΟΥ μου εγραφε 16 συνεδριες ψυχοθεραπειας μηνιαιως αλλα απο δω και περα δεν ξερω τι θα γινει.πριν ενα μηνα περιπου την ξαναεξετασαν απο το ΚΨΥ του κεντρικου τομεα και τωρα θα κλεισω ραντεβου με τον τελευταιο παιδοψυχολογο που την πηγα και ο οποιος δουλευει εκει για να μου πει τα αποτελεσματα απο τους γιατρους που την ειδαν και να δουμε πως θα κινηθουμε.αυτος δεν ηταν βεβαιως για την γνωματευση της ΠΥΛΗΣ ΑΞΙΟΥ γιατι εγινε πριν 3 χρονια περιπου και οι επαναξατασεις οι καταπινες ηταν απλα πασαλειματα.καταλαβα κι εγω οτι καποιοι γιατροι απλα προσπερναν την ΔΕΠΥ. καποιος στην ΠΥΛΗ ΑΞΙΟΥ ασ πουμε αφου την εβαλε να κανει μια προταση τριων λεξεων και μια προσθεση μου ειπε οτι δεν βλεπει καποιο προβλημα.τοσο καλα.οσο για το διαβασμα,πιστεψε με δεν την δελεαζει τιποτα.εφτασα στο σημειο να της βγαλω διαβατηριο και να της ταξω ταξιδι στο βελγιο,κατι που ξερω οτι το ηθελε σαν τρελη γιατι εκει μενει η αδερφη μου που της εχει τρελη αδυναμια,αλλα προς μεγαλη μου εκπληξη δεν εκανε καμμια προσπαθεια για να τα καταφερει.αυτο που λες με την επιβλεψη το εκανα,δηλαδη της ελεγα να κανει την αντιγραφη και πηγαινα μετα απο δυο λεπτα να δω τι εκανε αλλα απλα κρατουσε το μολυβι χωρις να κανει τιποτα.καποιες φορες μου δινει την εντυπση οτι ολα αυτα τα κανει για να εκδικηθει εμενα για καποιο λογο που δεν ομολογει κι εγω δεν μπορω να φανταστω ποιος ειναι.δοκιμαζει συνεχως τις αντοχες μου φτανοντας πολλες φορες σε υπερβολικο σημειο τοσο που να μην ξερεις πως να αντιδρασεις.πραγματικα σε φερνει στα ορια και λες τωρα τι να κανω να την μαλωσω;θα ειναι χειροτερα.να το αφησω ετσι χωρις να κανω τιποτα;θα κανει κατι ακομα πιο υπερβολικο.παντως ο τελευταιος γιατρος μου ειπε οτι η πρωτη εντυπωση που αποκομισε ειναι οτι το προβλημα ειναι περισσοτερο συναισθηματικο παρα μαθησιακο και να μην ανησυχω για τις σχολικες επιδοσεις γιατι ειναι τοσο εξυπνη που αν διορθωσουμε το συναισθηματικο κομματι τα κενα που εχει θα τα καλυψει μεσα σε τρεις μηνες.τινα πω να ευχηθω να εχει δικιο;δεν ξερω. τωρα πρεπει να φυγω για δουλεια...και παλι σε ευχαριστω και ναι κι εγω θα θελα να μιλησουμε σε ζωντανο χρονο.καλο απογευμα tasoula.chr@hotmail.gr
like0

Προς Τασουλα... ΔΕΠΥ!

Εικόνα Kari
Tασουλα θα σε προτεινα να πας στο ιατροπαιδαγωγιο βορειου ελλαδος, οπου εχει πολλοι καλοι ομαδα ειδικων αλλα δυστυχως δεν δεχονται ασθενης του ικα, οσο για το ογα δεν γνωριζω τι παιζει. Παμε στο μαθησιακο, δεν ξερω τι σου ειπαν οι ειδικοι, αλλα αυτα που περιγραφεις ειναι αυτα που ζουμε καθημερινα και εμεις στο σπιτι μας, δεν νομιζω πως εχει να κανει με το συναισθηματικο της κοσμο αλλα κυριως με την διασπαση προσοχης. Πιστεψε με και εμεις το ιδιο ακριβως σεναριο ζουμε απλως λιγο πιο ελεγμενο, δεν αποδιδει κανενα συστημα ανταμοιβης γιατι αυτο χτιζεται απο μικρη ηλικια για να αποδωσει καλυτερα...τον ουρανο με τα αστρα να ταξεις δεν μπορουν να συγκεντρωθουν....δυσκολευοντε πολυ!!! δυστυχως ετσι εχουν τα πραγματα και ετσι ειναι τα παιδια με δεπυ, επισης η μια απο τις μεγαλυτερες δυσκολιες τους ειναι πως δεν μπορουν να κινηθουν μεσα στα φυσιολογικα πλαισια πιθανοτατα γιατι ο εγκεφαλος τους δυσκολευεται να επεξεργαστει αυτη την πληροφορια οποτε πρεπει να σε φτασουν στα ορια για να καταλαβουν ποτε εισαι σε κατασταση αμοκ και δεν τους παιρνει αλλο...αν το συνδιασεις ολο αυτο το πακετο και με την συναισθηματικη φορτωση ε! φαντασου ειναι σαν ενα ηφαιστιο που σιγοβραζει!!! Αλλη συμβουλη που θα μπορουσα να σου εδινα ειναι πως ο χωρος που διαβαζετε πρεπει να εχει πολυ λιγα ερεθισματα, παιχνιδια, μολυβια κλπ δηλ οσο πιο λυτο και απλο το γραφειο χωρις πολλα πολλα τοσο το καλυτερο, ησυχια, οχι τηλεοραση στο σαλονι και σιγουρα προσωπικος χωρος!!! Τα λεω σε σενα για να τα ακουω εγω, να τα ξαναθυμαμαι, να ελεγχω τις αντιδρασεις μου και κυριως να κατανοω για πιο λογο συμπεριφερεται με αυτο το τροπο, εχω δει στιγμες που παλευει με τον εαυτο της, να κατανοει πως αυτο που κανει δεν ειναι σωστο αλλα λες και μια αορατη δυναμη την κανει να συμπεριφερεται ετσι...δεν ξερω με τι παλευω, τι προσπαθω να νικησω...τον εαυτο μου? τις αντοχες μου? το παιδι μου? ή το κατεστημενο που μας οριζει εμας αλλα και αυτα τα παιδια να αποδωσουν ολα αυτα που ισως δεν θελουν ή και δεν μπορουν....ενα ειναι το σιγουρο πως προσπαθω αλλοτε με σωστο και αλλοτε με λαθος τροπο...ακομα και οταν την πιεζω να αποδωσει ολα αυτα που της ειναι πολυ δυσκολα...το κανω οχι γιατι θελω να δω τις αποδοσεις της ή το αριστα αλλα γιατι ανησυχω για την εξελιξη της, για το μελλον της(ειναι παιδια που κατεξοχην μπλεκουν με κακες παρεες, ναρκωτικα κλπ)...αν ολα αυτα που κανω ειναι κατακριτεα...τοτε ας με κρινει ο θεος γιατι μονο αυτος ξερει ποσο προσπαθω!!! σκεψου λοιπον καλα ...η αποδοση της ειναι αυτη που σε νοιαζει? Το κυριοτερο ομως ειναι πως δεν γκρινιαζω, δεν παραπονιεμαι...σταματησα να λεω γιατι εμεις...σε αυτα τα χρονια που καναμε εργοθεραπειες ειδα παιδια να μην μπορουν να μιλησουν, να περπατησουν, να επικοινωνησουν, να ζησουν γενικοτερα....αρα εγω γιατι να παραπονιεμαι? να προσπαθω πρεπει, να γινω καλυτερος ανθρωπος και κατ' επεκταση και ολη η οικογενεια μου!!!
like0

Προς Κάρι, αυτο με το Ιατροπαιδαγωγιο θα το ψαξω

Εικόνα Τασούλα
Καρι αυτο με το ιατροπαιδαγωγιο θα το ψαξω. Οφειλω να ομολογησω οτι αρχικα αυτο που με ενοχλουσε πιο πολυ ηταν το σχολειο-τοσο αφελης-,επειτα οταν διαβασα σχετικα με το θεμα και το εψαξα περισσοτερο αρχισα να βλεπω τα πραγματα αλλιως και τωρα πλεον αυτο που με ανυσηχει ειναι η κοινωνικοποιηση της και η πορεια που θα εχει στην εφηβεια.ειμαι σχεδον σιγουρη οτι θα εχουμε μεγαλο προβλημα.τα διαβασα κι εγω αυτα για τις κακες παρεες κτλ και στην αρχη τρομοκρατηθηκα.μια μητερα ομως που μεγαλωσε εχοντας δεπυ μου ειπε οτι αυτη δεν αντιμετωπισε τετοια προβληματα και οτι δεν ειναι απαραιτητο να συμβει αυτο.δεν ξερω.ενας λεει ετσι αλλος λεει αλλιως,αλλα και μονο στην ιδεα οτι μπορει να συμβει κοβονται τα ποδια μου. μια αλλη αποψη που ακουσα και μου αναπτερωσε λιγο το ηθικο ειναι οτι θα μπορουσαμε ολο αυτο να τα εκμεταλλευτουμε αλλιως και αντι να το δουμε ως ελαττωμα,αν και δεν μου αρεσει η λεξη που χρησιμοποιω,να το δουμε ως προτερημμα και να σκεφτουμε οτι αυτη η υπερκινητικοτητα θα μπορουσε να τους βγει σε καλο αν την διοχετευσουν σωστα.ειναι μια αποψη και αυτη. τωρα ,οσον αφορα τον χωρο που διαβαζουμε ειναι ο πλεον ακαταλληλος.διαβαζει στο ιδιο δωματιο με τα αλλα δυο της αδερφια λογω ελλειψης χωρου.ζουμε σε ενα πολυ μικρο σπιτι και δεν υπαρχει η δυνατοτητα να εχει δικο της προσωπικο χωρο.ειμαι βεβαιη οτι αν ειχαμε περισσοτερο ανεση θα ηταν διαφορετικα τα πραγματα .τωρα ειναι σαν να ζηταω απο ενα τετοιο παιδι να διαβασει ενω διπλα της δινεται συναυλια.αυτο ομως δεν μπορω να το αλλαξω δυστυχως.αυτο που καταφερε ηταν να κοψει τις κακες συνηθειες.ηταν λατρης της σοκολατας και των αναψυκτικωναλλα ευτυχως τα σταματησε με το λεγε,λεγε.το δυσκολοτερο ειναι να την κανεις να μιλησει.ενω καταλαβαινω οτι κατι την ενοχλει δεν το λεει ποτε και οταν την ρωτας σου λεει χαζομαρες,με ποναει η κοιλια μου ,το στομαχι μου,η μεση μου και αλλα τετοια.ειμαι αποφασισμενη φετος να μην δωσω καμμια σημασια στο πως θα τα παει στο σχολειο,θα αφησω τα πραγματα να κυλησουν μονα τους να δω τι θα γινει και στο φιναλε ας μην τα καταφερει.να γινει ευτυχισμενη θελω.να μαθει να αγαπαει και να σεβετε τον εαυτο της ,να μην αφησει κανεναν να την εκμεταλλευτει αυτο θελω.
like0

Η ευτυχία της πάνω απ όλα!!!

Εικόνα Arntin
Είπες κάτι σοφό στο τέλος της δημοσίευσης σου. Χαλάρωσε και άσε και το παιδί να χαλαρώσει.Η ευτυχία της είναι πάνω απ όλα ,κι ένα παιδί που καταπιέζεται δε μπορεί να είναι ευτυχισμένο. Εγω το δικό μου παλαιότερα τον αντιμετώπιζα χωρίς υπομονή και με πολλά νεύρα. Κάποια στιγμή έμαθα το κουμπί του.Τον αφήνω να ξεσπάσει και πίστεψε με τα ξεσπάσματά του είναι θεαματικά και αδικαιολόγητα. Μετά τον παίρνω αγκαλιά και του κουβεντιάζω.Δείχνει να μη με παρακολουθεί, όμως είμαι σίγουρη οτι έστω και λίγα απο αυτά που λέω πιάνουν τόπο. Με τη στοργή και την υπομονή έχω δει μεγάλη διαφορά. Κι ίσως η διαφορά να μην είναι στη δική του συμπεριφορά αλλά στο οτι εγω λέω και κάνω λιγότερα πράγματα που αργότερα θα μετάνιωνα για αυτά και επιπλέον είμαι και πιο ήρεμη . ΥΠΟΜΟΝΗ.Καλή συνέχεια . Άρτεμις
like0

Άργησα αλλά το κατάλαβα

Εικόνα Τασούλα
Έχω δρομο μπροστα μου και πολλα ακομη να αλλαξω στο χαρακτηρα μου. Απλα καμμια φορα με εξασθενει να προσπαθω συνεχεια γιατι δεν μου ειναι ευκολο καθολου. Αισθανομαι πολυ τυχερη που σας ανακαλυψα.Δε φανταζεστε ποσο. Οι συμβουλες σας ειναι το καλυτερο φαρμακο. Χιλια ευχαριστω δε φτανουν για να σας εκφρασω αυτο που αισθανομαι.
like0

Τασουλα

Εικόνα Ιωάννα
Μπορει να έχεις δρομο μπροστα σου όπως κ εγω κ εμείς...όπως άλλωστε καθε άνθρωπος απλά ...ο χαρακτήρας σου είναι αυτός που έχεις...ίσως καλύτερα να αλλάξεις συμπεριφορές θα ήθελες να πεις...μην στεναχωριεσαι...τίποτα δεν είναι εύκολο...τίποτα όμως δεν είναι κ ακατόρθωτο...θα κουραζεσαι το ξέρω και εγω κουραζομαι...όλοι μας ..αλλα πάρε δύναμη απο τις μικρές χαρές που σου δίνει το πλασματακι σου!!! Καλώς σε βρήκαμε κ εμείς...γιατι κ ΕΣΥ έχεις να δώσεις σε εμάς...σε ευχαριστούμε λοιπόν κ εμείς... Με εκτίμηση, Dany d
like1

Dany d, αυτό που με καταρακώνει

Εικόνα Τασούλα
Αυτο που με καταρακωνει καποιες φορες ειναι οτι δεν ξερω αν κανω το σωστο. Και ξερω οτι κανενας δεν μπορει να με διαβεβαιωσει γι αυτο. Αισθανομαι οτι πλεω σε ενα πελαγος και πηγαινω οπου να ναι. Αλλοτε απο δω και αλλοτε απο κει. Μονο που αυτη μου την αβεβαιοτητα την πληρωνει η μικρη.οι δικοι μου μου λενε οτι φτανει τοσο, να σταματησω να την ταλαιπωρω και να την αφησω επιτελους ησυχη, αλλα πως να το κανω αυτο οταν την κοιταω στα ματια και βλεπω οτι υποφερει; Ξερω οτι ισως καποιες κινησεις που εκανα δεν ηταν σωστες αλλα δεν μπορουσα να το ξερω εκ των προτερων.
like0

Τασούλα, βάλε στόχους μικρούς κοντινούς και εφικτούς κάθε φορά

Εικόνα Ιωάννα

Ούτε κι εμείς ξέρουμε ότι κάνουμε πάντα το σωστό... Βάλε στόχους μικρούς κοντινούς και εφικτους κάθε φορά για να μπορείς να πορευεσαι.. Μη στεναχωριεσαι για κάτι που σου είπε η γιατρός... Αυτο δεν το ξέρει κανείς!! Μην στεναχωριεσαι για κάτι που μπορεί ποτέ να μην συμβεί... Κοιτα το ποτήρι μισό γεμάτο... Δες πόσες πολλές χαρές σου δίνει η κουκλιτσα σου παρτην αγκαλιά και η διαίσθηση σου θα σε κάνει πιο δυνατή και με πιο σωστά βήματα...

like0

Είμαι καινούργια στην παρέα

Εικόνα Μάρα Στ.

Είμαι καινούργια στην παρέα. εχω ένα γιο 6 ετων με ΔΕΠΥ. Βλέπω οτι οι δημοσιεύσεις είναι πριν 10 χρόνια. Πώς είναι τα παιδιά σας σήμερα ως ενήλικες? Ευχαριστω

like1

Βρείτε ένα θέμα άμεσα!

Αφίσα της δράσης Μένουμε Ενωμένοι, μία πρωτοβουλία του noesi.gr για την εξ αποστάσεως υποστήριξη κατά την περίοδο της πανδημίας COVID-19.
✰ Ψηφιακή Αλληλεγγύη NOESI.gr
Η νόηση στο διαδίκτυο είναι μία κοινότητα μελών με Βιολόγια με προσωπικές εμπειρίες, που τροφοδοτούν συζητήσεις, και Οδηγούς, μία κοιτίδα γνώσης. Οι Ομάδες εμφανίζουν τα posts ανά τοποθεσία ή θέμα και η Αρχική τα πιο πρόσφατα.
Οδηγίες​ για να γράψετε "Βιολόγιο". Για να δημοσιεύσετε, μπείτε ως μέλος (Login). Μετά, από το μενού Πλοήγηση επιλέξτε Δημοσιεύστε νέο κείμενο. Επιλέξτε είδος ανάρτησης, συμπληρώστε τη φόρμα με κείμενο, πατήστε Ανάρτηση.