Όσα έμαθα για τη ΔΕΠΥ

Εικόνα Τασούλα

Αγαπητοι γονεις παιδιων με ΔΕΠΥ. Ειμαι κι εγω μια απο εσας. Ειδα οτι εχει ξεκινησει μια μεγαλη κουβεντα γυρω απο το θεμα και ειπα να σας γραψω κι εγω τα οσα βιωσα παρεα με την κορη μου που πλεον ειναι πρωτη γυμνασιου. Διαγνωστηκε με ΔΕΠΥ στην δευτερα δημοτικου.εμεις δοκιμασαμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Ψυχολογους, ψυχιατρους, ειδικους παιδαγωγους, τμηματα ενταξης, ομοιοπαθητικους, μεθοδο Τοματις, εργοθεραπευτες. Ταλαιπωρησα το παιδι μου πολλα χρονια για να καταλαβω οτι το σοβαρο προβλημα το ειχα εγω και οχι εκεινη.

ΕΓΩ δεν μπορουσα να αποδεχτω με τιποτα οτι η δεπυ δεν φευγει. Δεν ειναι γριπη ουτε κατι που θεραπευεται. Γι αυτο μην ακουτε οταν μιλανε για ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΔΕΠΥ. Δεν υπαρχει κατι τετοιο. Απλα θα πρεπει να μαθουμε τα παιδια μας να συμβιωνουν με αυτη. Εγω  πλεον αυτο κανω. Ολα οσα καναμε δεν ειχαν κανενα αποτελεσμα, τιποτα δεν ειχε διαρκεια. Απλα ξοδεψαμε πολυτιμο χρονο, ΠΟΛΛΑ χρηματα αλλα κυριως εξαντληθηκαμε ψυχικα τοσο η ιδια οσο και ολη η οικογενεια. Ναι ειναι πολυ δυσκολο να ζεις με καποιον που εχει δεπυ,φανταζει ακατορθωτο, αλλα απλα φανταζει δεν ειναι.Οπως μου ειπε καποιος ομοιοπαθητικος απλα η Σοφια μου σκεφτεται διαφορετικα απο οτι εμεις και αυτο δεν ειναι απαραιτητα κακο. Απλα ειναι διαφορετικο.Μονο που η κοινωνια μας δεν ειναι φτιαγμενη για το διαφορετικο κι ετσι συνεχιζουν να μας ταλαιπωρουν στο σχολειο γιατι η Σοφια  δεν μπορει να μαθει με τον συμβατικο τροπο και δεν ειναι κανενας διατεθειμενος να δοκιμασει κατι αλλο,συνεχιζουν οι οικειοι της να την κατηγορουν ως τεμπελα ,αγενη , τσαπατσουλα  και δεν θυμαμαι τι αλλο.Εγω ομως ξερετε πλεον τι εκανα? Εμαθα στη σοφια να κλεινει τα αυτια της στα πικροχολα σχολια και της ειπα οτι δεν εγινε και τιποτα που δεν ανηκει στους αριστους μαθητες γιατι εγω ξερω ποσο εξυπνη ειναι και δεν περιμενω απο κανενα απολυτηριο γυμνασιου να μου το πει.Στο φιναλε δεν πιστευω οτι υπαρχει ανθρωπος στις μερες μας που πιστευει οτι το σχολειο σε οδηγει σε σιγουρη επαγγελματικη αποκατασταση. Το μονο που θελω γι αυτην ειναι να γινει ευτυχισμενη και αυτο μπορει να το επιτυχει με πολλους τροπους.Το μονο που με στενοχωρει ειναι οτι ξερω οτι θα κουραζεται διπλα για να καταφερει κατι, αλλα θα μαθει ετσι να εκτιμαει περισσοτερο αυτα που θα κατακταει.Για μενα τα δικα μας παιδια το μονο που χρειαζονται ειναι να μαθουν να αποδεχονται τον διαφορετικο εαυτο τους τιποτα αλλο.Οσο για τις βοηθητικες και οχι θεραπευτικες παρεμβασεις δεν ξερω ποια ειναι καλυτερη και ποια οχι.Σιγουρα δεν θα επελεγα τα φαρμακα γιατι τα αποτελεσματα ειναι για οσο διαρκει η επιρρεια του φαρμακου.Την αυτοπεποιθηση καποιου μπορεις να την χτισεις και χωρις αυτα.Η μεθοδος τοματις φανηκε αρχικα να κανει θαυματα αλλα μονο στην διαρκεια του πρωτου κυκλου.Την νευροαναδραση δεν την δοκιμασαμε για να εχω γνωμη,αλλα δεν θελω να ξαναβαλω το παιδι μου σε μια τετοια διαδικασια γιατι μετα απο οσα καναμε αρχισα να σκεφτομαι οτι την μετετρεψα σε πειραματοζωο.Εδω και ενα χρονο την παρακολουθει παιδοψυχολογος στην αρχη μια φορα την εβδομαδα και απο τον ιανουαριο το καναμε καθε 15 μερες για να μαθει να στεκεται μονη στα ποδια της και προς το παρον τα καταφερνει.Δεν θα τρεξω πουθενα αλλου.Ειμαι διπλα της για να την στηριζω και να της θυμιζω ποσο ικανη ειναι.Βλεπω οτι πλεον αρχιζει και μπορει να ονομασει τι της συμβαινει,δηλαδη ερχεται και μου λεει <τωρα δεν ειμαι καλα, δεν μπορω κατι με ενοχλει ,θελω να σπασω κατι,κατι θελω να κανω αλλα δεν ξερω τι>.Αυτο νομιζω οτι ειναι πολυ καλο,οσο το αντιλαμβανεται τοσο θα μπορουμε να βρουμε τροπους για να πολεμησουμε τετοιες στιγμες.Και οταν μεγαλωσει περισσοτερο και μπορει να παρει πιο συνειδητες αποφασεις γι αυτην ,ας αποφασισει η ιδια τι ειναι καλυτερο γι αυτην:τα φαρμακα,το τοματις,η νευροαναδραση ή δεν ξερω τι αλλο. Ας ειμαστε οσο μπορουμε διπλα στα παιδια αυτα για να τους γεμιζουμε δυναμη την ψυχη τους οταν οι συμπεριφορες των αλλων τις αδειαζουν.Κανενας ειδικος και κανενα φαρμακο δεν κανει καλυτερη δουλεια απο την δικη μας αγαπη και υποστηριξη.Καλη δυναμη σε ολους μας... 

Σχόλια

Τα πολλαπλά πρόσωπα της ΔΕΠΥ

Εικόνα Vocamvilia Ana

Αγαπητη μου Τασουλα, αυτο που περιγραφεις ειναι η ΔΕΠΥ του παιδιου; Γιατι εμεις εχουμε μια αλλη μορφη ΔΕΠΥ. Φυσικα και δεν θα εδινα στο παιδι μου χαπια αν ειχε μονο  το μαθησιακο!!Δεν το συζητω...Υπαρχουν ομως  αλλες μορφες δεπυ πολυ πιο σοβαρες και επικινδυνες. Υπαρχουν σταδια.. το ενα φερνει το αλλο. Και εκει ο γονεας πρεπει να παρεμβει και να σταματησει το ντομινο αυτο. Νομιζω οτι στην δικη σας την περιπτωση επειδη ηταν νωρις η παρεμβαση εγινε σωστη δουλεια και το παιδι αναγνωριζει ποτε ειναι φορτισμενο και ΜΠΟΡΕΙ να σταματησει την συμπεριφορα του.ΑΥΤΟ κανει η ψυχοθεραπεια .Διαχείριση της συμπεριφορας, που του την μαθαινει απο μικρο. Μπραβο σας! Με πολυ αγαπη και συμπαρσταση.

like1

Τασούλα, θα ήθελα να επικοινωνήσω μαζί σου

Εικόνα Δασκάλα

Τασούλα, θα ήθελα να επικοινωνήσω μαζί σου. Έχω αντιμετωπίσει (και συνεχίζω) παρόμοια θέματα με το γιό μου, τον έχω τρέξει απίστευτα, έχουμε δοκιμάσει χίλια-δυο και το παιδί είναι εξαντλημένο! Θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι off the record. Πώς θα μπορούσα να έχω το E-mail σου αν φυσικά δεν σε πειράζει! 

Καλή δύναμη!!!

like1

Μπορείτε να επικοινώνησετε ελεύθερα προσωπικά με όλα τα μέλη

Εικόνα Άγγελος Κουτουμάνος

Ο λογαριασμός μέλους στο www.noesi.gr σας δίνει τη δυνατότητα να επικοινωνείτε προσωπικά μέσω Email1 με όλα τα μέλη του www.noesi.gr. Απλά πατήστε πάνω στο όνομα μέλους που σας ενδιαφέρει και επιλέξτε την καρτέλα επικοινωνία από τη νέα σελίδα. Εκεί συμπληρώστε το μήνυμά σας που θα αποσταλεί ως κανονικά Email προς το μέρος με το οποίο θέλετε να επικοινώνησετε. Για λόγους δεοντολογίας δεν μπορείτε να δείτε το Email των άλλων μελών μέχρι να απαντήσουν στο μήνυμα σας. Αν απαντήσουν θα σας έρθει προσωπικό Email στη διεύθυνση του Email σας με το οποίο έχετε εγγραφεί στο www.noesi.gr.

1 Η δυνατότητα επικοινωνίας μέσω Email δίνεται σε γονείς και επαγγελματίες με προϋποθέσεις.  Δείτε αναλυτικά εδώ: www.noesi.gr/sindromites

like0

Χαίρομαι που σε ακούω ξανά!

Εικόνα ria_76

Τασούλα χαίρομαι που ακούω ξανά νέα σου!

Βλέπω  οτι έχεις κάνει τρομερά βήματα απο πέρυσι που σε διάβασα για πρώτη φορά.Έχεις δίκιο σε οτι αφορά τα θέματα που αντιμετωπίζουμε εμεις οι γονείς των παιδιών με ΔΕΠΥ αλλά όπως έγραψε και η vocamvilia δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες.

Η διάσπαση ειναι ενα κομμάτι της ΔΕΠΥ που επηρεάζει το μαθησιακό αλλά όταν εκτός απο την ΔΕΠΥ υπάρχουν ή και δημιουργούνται (η περίπτωση του γιού μου) συννοσηροτητες τα πράγματα ειναι πιο περίπλοκα ακόμα και επικίνδυνα για το μέλλον του παιδιου.

Όπως και να έχει χαίρομαι που στην δική σας περιπτωση δεν χρειάστηκε το φάρμακο!

Καλή δύναμη σε σένα και καλή συνέχεια στην Σοφία που ειμαι σίγουρη οτι θα την έχει αφου έχει μια μαμά αποφασισμένη να την βοηθήσει.

φιλικά Ρια

like0

ΔΕΠΥ και φάρμακα

Εικόνα Anamela

Έχω ένα γιο 24 ετών με φαρμακοανθεκτική επιληψία και ΔΕΠΥ. Εκ πεποιθήσεως είμαστε κατά των φαρμάκων και εγώ και ο άντρας μου. Είμασταν για χρόνια πολύ απασχολημένοι με την επιληψία, που ήταν και είναι σοβαρή και παραμελήσαμε τη ΔΕΠΥ. (Επειδή προκλήθηκε δευτερογενώς λόγω της επιληψίας, είχαμε την αστήρικτη εντύπωση, ότι αν έφευγε η επιληψία θα μας αποχαιρετούσε και η ΔΕΠΥ...). Το τι μπορεί να κάνει σε ένα αναπτυσόμενο νεαρό άτομο μια αδιάγνωστη ΔΕΠΥ ή μια παραμελημένη ΔΕΠΥ το ξέρω λοιπόν από πρώτο χέρι. Τα μαθησιακά είναι το μικρότερο πρόβλημα. Η ΔΕΠΥ επηρεάζει το σύνολο της συμπεριφοράς και της προσωπικότητας και επομένως εξ αντανακλάσεως και την αυτοεικόνα του παιδιού. Ο γιός μας πήρε φάρμακα πολύ αργά, στα 21 του. Πολλά πράγματα έχουν κριθεί γι' αυτόν οριστικά, επειδή δεν μπήκε έγκαιρα σε αγωγή. Ακόμα κι έτσι το αποτέλεσμα είναι πολύ σπουδαίο. Για πρώτη φορά το επίπεδο της μόνιμης αναταραχής που τον χαρακτήριζε έπεσε και έχει τη δυνατότητα ενδοσκόπησης... . Δεν συζητώ δε το πόσο βελτιώνεται η ζωή της οικογένειας. 'Ολα αυτά τα γράφω με κάθε σεβασμό στην περίπτωση της Τασούλας και στην επιλογή της, που φαίνεται  να είναι η πιο σωστή για το δικό της παιδί. Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και ο κάθε γονιός πρέπει να πάρει τη δική του δύσκολη απόφαση...... 

like0

Μακάρι να ήταν μόνο αυτό

Εικόνα Τασούλα

Η αρχικη διαγνωση των ΚΕΔΔΥ ελεγε Διαταραχη Ελλειματικης Προσοχης, Υπερκινητικοτητα, Διασπαστικη συμπεριφορα, Αγχωδης διαταραχη, Καταθλιπτικη διαθεση. Το προβλημα μας δεν ηταν μονο στο σχολειο απλα εγω αρχικα ειχα αρρωστησει με τις επιδοσεις της.

Η κατασταση στο σπιτι ηταν τραγικη. Η Σοφια δεν σταματουσε λεπτο απο την στιγμη που απεκτησε ποδια. Απο οπου περνουσε εσπερνε την καταστροφη. Ασχημη εκφραση αλλα αυτο γινοταν. Δεν αφηνε τιποτα ορθιο και απειραχτο. Δεν σταματουσε να μιλαει ποτε και οι μοναδικες στιγμες ησυχιας ηταν οταν κοιμοταν. Περνουσε ολη την μερα τρεχοντας ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ. 

Ειμαι βεβαιη οτι καταλαβαινεις τι εννοω. Καθοταν να φαει και τα ποδια κατω απο την καρεκλα δουλευαν ακαταπαυστα. Την εβλεπα και μου προκαλουσαν εξαντληση οι ρυθμοι της. Απο τοτε την παρακολουθουν παιδοψυχολογοι. Αλλα το προβλημα μας ειναι οτι την παω με το ζορι ολα αυτα τα χρονια. Ποτε δεν θελησε να παει οικειοθελως.

Ακομη και σημερα αναρωτιεμαι αν κανω το σωστο. Δεν μπορω να το πω με βεβαιοτητα και ειναι μεγαλο βασανο αυτο. Περσι η γνωματευση των ΚΕΔΔΥ ηταν η ιδια χωρις την καταθλιπτικη συμπεριφορα. Γλιτωσαμε απο αυτην τουλαχιστον.

Τωρα το κυριο προβλημα μας ειναι οτι δεν πιστευει στον εαυτο της, εχει χαμηλη αυτοεκτιμηση και το χειροτερο: θεωρει οτι ειναι αρρωστη. Πιστευει οτι για να πηγαινει σε ψυχολογο εχει προβλημα, ειναι ψυχοπαθης οπως μου ειπε χθες. Κατανοει τις αντιδρασεις της αλλα δεν μπορει να τις κοντρολαρει. Αυτο δημιουργει προβλημα στις σχεσεις τις με τα αλλα παιδια αλλα και με τα αδερφια της, τα οποια την θεωρουν δυστροπη και εγωιστρια. Οσο για τις φιλιες της κρατανε μονο οσο ειναι υποχωρητικη σε ολα. Αντικειμενο εκμεταλλευσης δηλαδη. Οταν την συμβουλευσα μια φορα να υψωσει αναστημα και να πει αυτη ειμαι και σε οποιον αρεσω την εκαναν περα.

Ευτυχως μου μιλαει και μπορω να την βοηθησω ετσι. Πολλες φορες μου λεει:

Δεν μπορω να κανω αλλιως, ξερεις τι ειναι για ενα παιδι να εχει δεκα πραγματα μες στο κεφαλι του? 

Πολυ με ποναει αυτο.

Δεν ξερω αν υπαρχουν χειροτερες μορφες ή πιο εντονα τα συμπτωματα σε εσας. Ισως να υπαρχουν περιπτωσεις που πραγματικα ειναι απαραιτητα τα φαρμακα, δεν ειμαι ειδικος για να ξερω. Αυτο που με προβληματιζει ομως ειναι πώς εξηγεις σε ενα παιδι οτι πρεπει να τα παιρνει χωρις να το κανεις να αισθανεται οτι κατι εχει? Καταλαβαινετε γιατι κυριως ειμαι επιφυλακτικη? Φοβαμαι για την εικονα που ισως αποκτουν για τον εαυτο τους.

Σας ευχαριστω για τα καλα σας λογια, ευχομαι το καλυτερο και για σας και για το παιδι σας.

like0

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια (προς ria76)

Εικόνα Τασούλα

Σε ευχαριστω τοσο πολυ για τα καλα σου λογια. Χιλια μπραβο και σε εσενα γιατι απο ο,τι διαβασα καταφερες πολλα περισσοτερα. Πολυ χαρηκα γι αυτα που διαβασα, τις αργες αλλα σταθερες νικες σας. Αν καταφερουμε να τους τονωσουμε την αυτοπεπεοιθηση ο μισος αγωνας θα εχει κερδηθει. Ευχομαι μετα απο χρονια που θα τα ξαναλεμε εδω στο NOESI.gr, ολοι εμεις, να γελαμε με ολα αυτα που μας τρομαζουν σημερα. Καλο μας ξημερωμα, και παλι ταπεινα ευχαριστω  

like0

Προς δασκάλα από Τασούλα

Εικόνα Τασούλα

Σου εχω στείλει το E-mail μου από την φορμα επικοινωνιας. Τουλάχιστον έτσι νομιζω. Ειδοποίησε με αν το έχεις πάρει για να ξερω. Ευχαριστώ

like0

ΔΕΠΥ, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε

Εικόνα marilia marilia

Καλησπέρα σας! O γιός μου πάει φέτος πρώτη δημοτικού και πραγματικά ο λόγος που ήρθα στη παρέα τούτη ήταν η πρώτη μας επαφή με το σχολείο και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε. Διαβάζοντας τις αναρτήσεις σας έχω συγκινηθεί πάρα πολύ και βλέποντας οτι ο αγώνας όλων μας είναι μεγάλος θα ήθελα να σας παραθέσω και εγώ την δική μας περίπτωση. Aπο πέρισυ το νηπιαγωγείο η δασκάλα μας μίλησε για ανώριμη συμπεριφορά. Ητιμωρία πήγαινε σύννεφο. Ακολουθώντας το ένστικτό μου επισκέφτηκα στη Θεσσαλονίκη κάποιον αναπτυξιολόγο ο οποίος με ενημέρωσε οτι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας για ΔΕΠΥ, το προαίσθημα μου και η καθημερινότητα με το παιδί μου έλεγε άλλα... οι υποψίες μου δυστυχώς επιβεβαιώνονται φέτος στην Α' δημοτικού.

Το παιδί παρουσιάζει διάσπαση προσοχής και υπερκινητικότητα και στο σπίτι και στο σχολείο.τα περισσότερα απο τα συμπτώματα που διαβάζω εδώ τα έχουμε. Έχω μιλήσει με τη δασκάλα του και συνενεί και εκείνη σαυτό.

Βρίσκομαι σε πάρα πολύ δύσκολη θέση για το λόγο ότι:

  • ο σύμβουλος απαγόρευσε στις εκπαιδευτικούς να παραπέμψουν παιδί στο ΚΕΔΥ πριν τα χριστούγεννα και επιπλέον δεν ξέρω που ακριβώς να απευθυνθώ.... επικοινώνησα με το ΚΔΑΥ... ΓΙΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ένας θεός ξέρει πότε θα μας πάρει η σειρά... είμαστε Σέρρες και σκέφτομαι να βρω κάποιον παιδοψυχολόγο. στη θεσσαλονίκη ιδιώτη γιατί για δημόσιο νοσοκομείο νομίζω πως σε κανένα χρόνο θα μας πάρει η σειρά... όποιος γνωρίζει κάποιον εξειδεικευμένο στη περιοχή της Θεσσαλονίκης ας επικοινωνήσει μαζί μου.

Ακουσα και για Κέντρα Διαγνωστικά στη Θεσσαλονίκη που εφαρμόζουν τη μέθοδο Παυλίδη... αλλά δεν ξέρω πραγματικά απο που ακριβώς πρέπει να αρχίσω προκειμένου να βοηθήσω το παιδί μου

Όταν διάβασα τα συμπτώματα του ΔΕΠΥ ένιωσα τι θα πεί να έχεις αποτύχει σαν γονιός πιέζοντας το παιδί σου να μάθει....

like0

Είμαι κι εγώ μητέρα ενός αγοριού - εφήβου με ΔΕΠΥ

Εικόνα Vocamvilia Ana

Καλημερα κοριτσι μου.Ειμαι κ εγω μητερα ενος αγοριου - εφηβου με ΔΕΠΥ.Τιποτα δε θα κανεις. Θα κανεις αυτο ακριβως που σου ειπε ο συμβουλος. Περιμενε μεχρι τα Χριστουγεννα.Να δωσετε λιγο χρονο δηλαδη στο παιδι. Μεχρι τοτε εχεις τον χρονο να προετοιμαστεις, και να ψαξεις μεσω web ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ φορεις για να κλεισεις ραντεβου. Μονο αυτοι δινουν διαγνωση που εχει κυρος στο σχολειο. Οταν λεω δημοσιους εννοω ΚΕΔΔΥ1 που ελεγχονται απο το υπουργειο παιδειας, και αφ' ετερου Iατροπαιδαγωγικά Kέντρα2 σε καποιο δημοσιο νοσοκομειο Παιδων. Ειτε παρεις διαγνωση απο ΚΕΔΔΥ ειτε απο ιατροπαιδαγωγικο εχει την ιδια ισχυ στο σχολειο (συμφωνα με τον νομο). Καποτε υπερισχυε του ΚΕΔΔΥ

Εγω προσωπικα δεν εχω καλη εμπειρια απο ΚΕΔΔΥ γιατι δεν εχουν παιδοψυχιατρο. Η ΔΕΠΥ ειναι διαγνωση αποκλειστικα παιδιψυχιατρου και καμιας αλλης ειδικοτητας. Φυσικα το παιδι θα το δουν κ αλλες ειδικοτητες. Την διαγνωση την δινει ο παιδο ομως. Αυτα για αρχη. Ηρεμια στο σπιτι, σαφη ορια, και απλες εντολες.

Ευχομαι οτι καλυτερο.

Παραπομπές σε άλλες σελίδες από τον Οδηγό υπηρεσιών του NOESI.gr.

1. Μάθετε τι είναι και δείτε τη λίστα με τα ΚΕΔΔΥ σε όλη την Ελλάδα στη σελίδα: www.noesi.gr/pronoise/keddy

2. Μάθετε τι είναι και δείτε τη λίστα με τα Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα σε όλη την Ελλάδα στη σελίδα: www.noesi.gr/pronoise/iatropaidagogika-kpsy

like0

θεραπεία ΔΕΠΥ

Εικόνα Ιγνάτιος Καφαντάρης

Κι εγώ θα συμφωνήσω ότι είναι συγκινητικό να διαβάζεις αυτό το βιολόγιο, που ξεκίνησε η Τασούλα. Όπως όλα τα βιολόγια βέβαια, έχει πολλές γνώμες, και πολλές έχουν να κάνουν με την ψυχολογία του γονέα. Πιστεύω ότι το σχόλιο της anamela είναι πολύτιμο, γιατί πίσω από αυτά που γράφει, κρύβεται η νοοτροπία μας να ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ την φαρμακευτική θεραπεία, και αυτό προσπαθεί να εξηγήσει.

Τα περισσότερα προβλήματα στα βιολόγια (για να μην πω όλα) είναι προβλήματα που βιώνουν οι οικογένειες εξαιτίας οργανικών, νευρολογικών, και όχι ψυχολογικών, ιδιαιτεροτήτων των παιδιών τους. Και οι οικογένειες αυτές είναι τουλάχιστον εκατό χιλιάδες στη χώρα μας, χωρίς υπερβολή.

Τα οργανικά προβλήματα λοιπόν πάνε πάντα καλύτερα αν υπάρχει και οργανική θεραπεία γι' αυτά. Οι ψυχο-παιδαγωγικές παρεμβάσεις αποδίδουν και αυτές ΠΟΛΥ καλύτερα ΤΟΤΕ. Η ΔΕΠΥ είναι ένα οργανικό, νευροαναπτυξιακό θέμα. Εάν σε ένα παιδί ταιριάξει μια από τις διαθέσιμες φαρμακευτικές θεραπείες, μεταμορφώνεται η ζωή η δική του και της οικογένειάς του. Το παιδί μεγαλώνει με αυτοπεποίθηση, με περισσότερες γνώσεις, συνηθίζει να ελέγχει τον εαυτό του. Όταν κάποια στιγμή αποσύρεις την αγωγή, διάφορα συμπτώματα επιστρέφουν μεν, αλλά τα ψυχολογικά κέρδη (χαρακτήρας, δεξιότητες, θετική αυτοεικόνα) ως επί το πλείστον παραμένουν, ενώ παράλληλα το παιδί έχει γλιτώσει από την κάθε είδους περιθωριοποίηση και λοιπές απογοητεύσεις.

Εν τω μεταξύ έχουν αποδώσει πολύ καλύτερα και όποιες άλλες παρεμβάσεις κάνει. Και δεν θα χρειαστεί παρεμβάσεις για τις ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ της ΔΕΠΥ (όπως ψυχοθεραπεία). Όποιος τα έχει ζήσει αυτά, τα γνωρίζει, τόσο οι ειδικοί όσο και οι γονείς.

Μέτρον άριστον, λέγανε οι πρόγονοί μας. Ας μην είμαστε ούτε στο ένα άκρο (κατάχρηση φαρμάκων, όπως στην Αμερική) ούτε και στο άλλο (φοβία για τα φάρμακα, όπως στην Ευρώπη). Η χρυσή τομή πάντα έκανε τους ανθρώπους να κερδίζουν κι όχι να χάνουν.

Ελπίζω να βοήθησα θέλοντας να προτείνω τροφή για σκέψη σε γονείς παιδιών, που έρχονται τώρα αντιμέτωποι με το πρόβλημα.

Ιγνάτιος Καφαντάρης, Παιδοψυχίατρος

like0

Μπορούμε να μιλήσουμε σε παρακαλώ για τη ΔΕΠΥ;

Εικόνα Marios Tsesmetzis

Μπορουμε να μιλησουμε σε παρακαλω, να ρωτησω καποια πραγματα αν και βλεπω την αναρτηση παλια. Ευχαριστω

like0

Βρείτε ένα θέμα άμεσα!

Αφίσα της δράσης Μένουμε Ενωμένοι, μία πρωτοβουλία του noesi.gr για την εξ αποστάσεως υποστήριξη κατά την περίοδο της πανδημίας COVID-19.
✰ Ψηφιακή Αλληλεγγύη NOESI.gr
Η νόηση στο διαδίκτυο είναι μία κοινότητα μελών με Βιολόγια με προσωπικές εμπειρίες, που τροφοδοτούν συζητήσεις, και Οδηγούς, μία κοιτίδα γνώσης. Οι Ομάδες εμφανίζουν τα posts ανά τοποθεσία ή θέμα και η Αρχική τα πιο πρόσφατα.
Οδηγίες​ για να γράψετε "Βιολόγιο". Για να δημοσιεύσετε, μπείτε ως μέλος (Login). Μετά, από το μενού Πλοήγηση επιλέξτε Δημοσιεύστε νέο κείμενο. Επιλέξτε είδος ανάρτησης, συμπληρώστε τη φόρμα με κείμενο, πατήστε Ανάρτηση.