Έχω έναν γιο 9 ετών. Από τριών ετών έχουμε αρχίσει να ψαχνουμε, οχι εντατικα, με επισκέψεις σε παιδοψυχιάτρους με δική μου προτροπή (ο σύζυγος δεν συμφωνούσε με την άποψή μου ότι κάτι διαφορετικό έχει το παιδί μας) χωρίς να μπορούν να δουν κατι στον μικρό μου. Η αληθεια ειναι οτι δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ κάποιο πρόβλημα στο μεγάλωμά του απλά εμένα κάτι μου έλεγε ότι είναι διαφορετικός. Πολλές φορές τον έβλεπα να τον απορροφούν οι σκεψεις του.
Νέο βιολόγιο στη νόηση: "...Είναι καινούρια μονοπάτια αυτά για εμάς. Αν κάποιος έχει ανάλογη εμπειρία, θα ήθελα τη συμβουλή του".
Πρόσφατα σχόλια